Anita Dymszówna (1944 - 1999)
Aktorka teatralna, filmowa, telewizyjna i radiowa.Urodziła się 3 marca 1944 r. w Warszawie. Zmarła 7 lipca 1999 w Warszawie.
Jedna z czterech córek Adolfa Dymszy i tancerki Zofii Olechnowicz.
W 1968 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie, gdzie zadebiutowała jako Masza w „Trzech siostrach" Antoniego Czechowa w reżyserii Mariana Wyrzykowskiego (premiera 4 grudnia 1967). 1 października 1968 została zatrudniona w warszawskim Teatrze Komedia i pracowała tam do 31 grudnia 1969. 14 grudnia 1968 zagrała w Teatrze Narodowym w „Kramie z piosenkami" Leona Schillera w reżyserii Barbary Fijewskiej. Zanim została tam zatrudniona zagrała jeszcze rolę Dziewczyny w „Nocy listopadoweh Ernesta Brylla w reżyserii Adama Hanuszkiewicza (premiera 21 listopada 1969). 30 stycznia 1970 wystąpiła w premierze „Kordiana" Juliusza Słowackiego w reżyserii Adama Hanuszkiewicza w warszawskim Teatrze Powszechnym. W Teatrze Narodowym pracowała od 1970 do 1979 grając m. in. w „Czajce", „Operze za trzy grosze", „Beniowskim", „Weselu", Pluskwie", „Przedwiośniu i „Dziadach".
Była także aktorką Teatru Polskiego w Szczecinie. Po powrocie do stolicy pracowała do 1983 w Teatrze Komedia. Występowała też kabarecie "Dudek" i gościnnie w teatrach: "Syrena", Dramatyczny i Teatr Na Powiślu.
W Teatrze Telewizji występowała w latach 1971 – 1979 od „Spektaklu w teatrze Forda" Władysława Orłowskiego w reżyserii Andrzeja Zalewskiego (premiera 8 kwietnia 1971). Grała m. in. u Adama Hanuszkiewicza, Olgi Lipińskiej, Jana Bratkowskiego, Maryny Broniewskiej czy Bogdana Augustyniaka.
Od początku swojej kariery występowała w Teatrze Polskiego Radia poczynając od roli Sońki w słuchowisku „Cień miłości króla jegomości" Bolesława Żabko-Potopowicza w reżyserii Andrzeja Łapickiego (premiera 25 grudnia 1969), poprzez „Żółtą szlafmycę albo kolędę na Nowy Rok" Franciszka Zabłockiego, „Archiwum" Henryka Bardijewskiego, "Rodeo i Julia" Marii Czubaszek, „Autoserwis, czyli śmierć frajerom" Zdzisława Wróbla czy „Nazajutrz wybuchła niepodległość" Ewy Stockiej-Kalinowskiej w reżyserii Marka Kuleszy (premiera 21 listopada 1983.
W filmie zadebiutowała u Jana Rutkiewicza w „Kochajmy syrenki" (1967), zagrała także w „Panu Dodku" (1970) reżyseria Jan Łomnicki (z ojcem - Adolfem Dymszą) i w serialu filmowym „07 zgłoś się" (1976) w reżyserii Krzysztofa Szmagiera.
Była żoną aktora Macieja Damięckiego. Zmarła w zapomnieniu. Została pochowana w rodzinnym grobowcu na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie obok podziwianego, ojca.
