Anna Sobolewska (1927 - 2020)

Była córką Tadeusza Seweryna, etnografa, malarza, grafika, muzeologa i badacza sztuki ludowej oraz Teresy Sobolewskiej. Ze względu na liczne zainteresowania artystyczne ojca przyszła aktorka od najmłodszych lat miała styczność ze sztuką. Również za sprawą Tadeusza Seweryna była związana z działalnością konspiracyjną w okresie II wojny światowej, m.in. jako łączniczka, stenografka i maszynistka przy akcjach likwidacji uczestniczących w dyskryminacji narodu polskiego Niemców i konfidentów skazanych wyrokami Cywilnych Sądów Specjalnych.

Do szkół uczęszczała przed wybuchem wojny, a w czasie okupacji kontynuowała naukę na tajnych kompletach. Ze względu na wzorową kondycję fizyczną miała szansę uczęszczać do Szkoły Baletowej Ireny Michalczyk oraz na tajne kursy teatralne Władysława Woźnika. Rok po zakończeniu wojny napisała maturę. W 1947 roku zapisała się do Polskiego Teatru Akademickiego, a w marcu po raz pierwszy wystąpiła na scenie z Henrykiem Tomaszewskim. W tym samym roku rozpoczęła studia w Państwowej Szkole Dramatycznej w Krakowie. Po trzech latach studiowania ukończyła PWST im. Ludwika Solskiego i rozpoczęła karierę aktorską w Poznaniu.

Sobolewska Zadebiutowała 10 lutego 1951 roku w roli gimnazjalistki w spektaklu „Lubow Jarowaja" w reż. Tadeusza Muskata w Teatrze Polskim w Poznaniu. W Poznaniu zagrała w sumie w sześciu sztukach, po czym rozpoczęła współpracę z innymi polskimi teatrami. Występowała m.in. Teatrze Zagłębia w Sosnowcu, Teatrze Polskim w Bielsku-Białej, Teatrze Muzycznym w Gdańsku oraz Teatrze im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie.

Zagrała również w licznych sztukach satyrycznych i farsach w latach 1953-56 w Teatrze Satyryków w Poznaniu, Teatrze Satyryków w Krakowie i Teatrze Satyry w Katowicach, a następnie była członkinią grup kabaretowych: Kabaretu Literackiego „Smok" w Krakowie, Kabaretu Jazzowego „Hot" w Katowicach i Kabaretu „Barometr" w kinie „Praha" w Warszawie.

Charakteryzowała się mocnym, melodyjnym głosem, który pozwalał jej na tworzenie programów solowych z udziałem pianisty o tematyce patriotycznej i rozrywkowej. Na ekranie Sobolewską widzowie mogli oglądać w serialu telewizyjnym „Crimen" (1988) oraz w spektaklu telewizyjnym „Krewniaki" (1982). Czynnie występowała na scenie do początku lat 90.

Ojciec, Tadeusz nie pochwalał wyboru kierunku studiów i kariery córki. Rodzinny spór coraz bardziej przybierał na sile, a w efekcie córka zmieniła poojcowskie nazwisko Seweryn na Sobolewska (panieńskie nazwisko matki). W 1991 roku napisała wspomnienia o swoim ojcu. W latach 1953–1966 była żoną Józefa Wiszniowskiego, inspicjenta i organizatora teatralnego. Nie miała dzieci. Zmarła ..... w wieku 93 lat.