Każdy trzyma trupa w szafie

Kilka pokoi z kanapą i poduszkami, szafą, małym kredensem, obrazami na wytapetowanych ścianach, drzwiami do sypialni z małżeńskim łóżkiem oraz kilkoma bibelotami, które zazwyczaj walają się po większości mieszkań. Wydawałoby się mieszkanie jedno z wielu.

Bo co ciekawego jest w zwykłym mieszkaniu, ze zwykłymi ścianami, zwykłymi meblami i zwykłymi dekoracjami? Samo miejsce nie ma w sobie nic ciekawego, żadnej tajemnicy, żadnego mrocznego sekretu.

Jednak właśnie to zwyczajne mieszkanie przyciąga na pozór zwykłych bohaterów skrywających swoje niezwykłe tajemnice. Ich pojawienie się jak za dotknięciem magicznej różdżki zmienia to zwykłe miejsce w scenę wręcz nieprawdopodobnej akcji. Podwójne życie bohaterów, które wydaje im się, że powinno rozwijać się tylko w gronie najbardziej zainteresowanych, w zaciszu ich własnego domu , zostaje wystawione na publiczny wręcz pokaz.

Mąż, żona, teść i jeszcze kilka przypadkowych, lub raczej nieprzypadkowych, osób zapełniają tą niewielką przestrzeń. Takie zwykłe mieszkanie, a tak wiele osób i niesamowitych historii potrafi pomieścić, jest tłoczno, głośno i wręcz niebezpiecznie, tylko czekać aż w mieszkaniu pojawią się władze, ale dla specjalnych bohaterów będą to raczej władze takie..... specjalne.

W tym sądnym dla bohaterów dniu każdy, ale to każdy sekret zostaje ujawniony, skrywane przez miesiące i lata tajemnice wychodzą jak grzyby po deszczu i niezależnie od tego jak bardzo starają się je ukryć, jak nieudolnie wręcz walczą z przeciwnościami losu to i tak wszystko wychodzi na światło dzienne. Romanse, uzależnienia, niedopowiedziane związki, przypadkowe znajomości, jednym słowem wszystko to co wstydliwe, co można by próbować zatuszować.

Morał z tego wychodzi taki, każdy ma coś za uszami, każdy chowa "trupa w szafie'' i niezależnie jak dziwne czy zagmatwane by to było, to przecież wszyscy coś ukrywają, jedni więcej drudzy mniej, jedni butelki po alkoholu inni kochanków pod łóżkiem. Wszystko jednak jest dla ludzi, byle -wiecie- ze smakiem, nie wystawiać tego poza swoje własne mieszkanie, po co ludzie mają patrzeć, przecież ani to nie wypada, ani ich to nie obchodzi, bo przecież mają oni swoje własne kłopoty.

Niezależnie od pozycji społecznej, funkcji jaką pełnimy, wykonywanego zawodu, wszyscy ćwiczymy się w sztuce ukrywania i idzie nam to dobrze więc raczej powinno tak zostać, więc nie wyciągajmy, nie odkopujmy, bo to niesmaczne, po prostu zostawmy to dla siebie, bo wszystko można, ale nie wszędzie, no bo proszę szanujmy się.

Także kończąc już te rozważania o sekretach, chowaniu, unikaniu pozostaje mi tylko serdecznie zaprosić wszystkich chętnych na nową propozycje Teatru Zagłębia na spektakl Kto puka?. W końcu chyba każdy choć trochę lubi wtykać nos w nie swoje sprawy, jakieś plotki czy skandale to sprawia, że jest ciekawiej. I właśnie wszystko to zobaczmy na sosnowieckiej scenie.

Tak więc pozamykajmy swoje trupy w swoich szafach i licznie wybierzmy się razem do teatru.