Konstancja Gładkowska (1810 - 1889)
Śpiewaczka, młodzieńcza muza i pierwsza miłość Fryderyka ChopinaUrodziła się 2 czerwca 1810 w Warszawie. Zmarła 20 grudnia 1889 w Skierniewicach.
Córka burgrabiego Zamku Królewskiego w Warszawie. Jej matką chrzestną była nieślubna córka Stanisława Augusta Poniatowskiego, Konstancja Żwanowa.
Od 1824 uczyła się śpiewu w konserwatorium pod kierunkiem Carla Evasia Solivy. Po ukończeniu studiów weszła w skład zespołu artystów opery teatru warszawskiego. Wiosną 1829 r. na koncercie solistek warszawskiego konserwatorium, dziewiętnastoletni zaledwie, choć już cieszący się pewną sławą, Fryderyk Chopin po raz pierwszy ujrzał śliczną śpiewaczkę z Warszawy, dla którego stała się natchnieniem. Gdy jesienią 1830 roku Chopin wyjechał z kraju, śpiewała na jego pożegnalnej uroczystości. Korespondencja między zakochanymi urwała się po roku.
Debiutowała 24 VII 1830 w partii Anieli ("Aniela"). Niezależnie od drobnych zastrzeżeń już od pierwszego występu była uważana za śpiewaczkę wyjątkowo uzdolnioną. Śpiewała m.in. partie Anusi ("Sroka złodziej"), Rossaliny ("Opera włoska w podróży") oraz Pameli ("Fra Diavolo"). Dobrze zapowiadającą się karierę śpiewaczą przerwała wychodząc 31 I 1832 za mąż za Józefa Grabowskiego i zamieszkała w majątku męża, w Raduczu koło Rawy Mazowieckiej. Małżeństwo układało się szczęśliwie. Para doczekała się 5 dzieci.
W 1845 roku Konstancja Gładkowska straciła wzrok i mimo prób leczenia nigdy go nie odzyskała. W 1878 roku zmarł mąż Józef Grabowski. W 1879 roku przeniosła się do Skierniewic, mieszkała na ul. Floriana i tam zmarła w 1889 roku.
Została pochowana na cmentarzu w Babsku.
W drewnianym dworku w Skierniewicach, w którym mieszkała, urządzona została Izba Historii Skierniewic, gdzie zgromadzono pamiątki po artystce.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego, Wikipedia, bialarawska.blog.pl
