Krzysztof Majchrzak (1948)
Aktor teatralny, filmowy, telewizyjny i radiowy, reżyser teatralny, pianista, pedagog.Urodził się 2 marca 1948 w Gdańsku.
W 1974 ukończył studia na wydziale aktorskim warszawskiej PWST. Studiował też wokalistykę i pedagogikę w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi. W kinie debiutował jeszcze w czasie studiów. W 1970 zagrał w krótkometrażowym filmie telewizyjnym Draka. Do 1979 – kiedy to zagrał zapaśnika z początku XX wieku w Arii dla atlety Filipa Bajona – występował głównie w rolach drugoplanowych.
Zagrał w przeszło 30 filmach. W wielu z nich stworzył wybitne role. W "Konopielce" Witolda Leszczyńskiego (1981) wg prozy Edwarda Redlińskiego wcielił się w Kaziuka Bartosiewicza. Stworzył tragiczno-komediowy portret chłopa rozdartego między tradycją a fascynacją współczesnym światem. W "Yesterday" w reżyserii Radosława Piwowarskiego (1984) zagrał psychopatycznego nauczyciela – Biegacza. W tej postaci dał świetne studium ludzkiego obłędu. W 1985 raz jeszcze zagrał u Leszczyńskiego, tym razem drugoplanową rolę w "Siekierezadzie" wg Edwarda Stachury. W latach 90. najciekawsze role tworzył w filmach Jana Jakuba Kolskiego – jako ksiądz Andrzej w "Cudownym miejscu" (1994) i Józef Andryszek V w "Historii kina w Popielawach" (1998).
Ma w swoim dorobku wybitne role teatralne, od 1991 jest związany z warszawskim Teatrem Studio.
Grał m.in. w przedstawieniach reżyserowanych przez Kazimierza Kutza – "Kopciuchu" Janusza Głowackiego (1980), Zygmunta Hübnera – "Upadku" Nordhala Greiga (1982), "Zmierzchu" Izaaka Babla w reżyserii Krystyny Meissner (1987) i spektaklach Jerzego Grzegorzewskiego – "Operze za trzy grosze" Bertolta Brechta (od 1989), "Miasto liczy psie nosy" (1991) i "La Boheme" (1995). W ostatnich sezonach stworzył wybitne role w sztukach Conora McPhersona jako Jack w "The Weir / Tama" (1999) i John w "Dublińskiej kolędzie" (2001) – przedstawieniach reżyserowanych przez Agnieszkę Lipiec-Wróblewską.
Od połowy lat 70. Majchrzak jest związany z Teatrem Telewizji. Na małym ekranie wcielił się w kilkadziesiąt postaci, początkowo były to epizody, z czasem zaczęto mu powierzać większe role, zwłaszcza w repertuarze współczesnym. Występował w klasycznych kryminałach Raymonda Chandlera – jako Dergamo w "Tajemnicy jeziora" (1985, reż. Mariusz Malinowski) i Al Tessilore w "Gorącym wietrze" (1990, reż. Krzysztof Bukowski) i w sztukach rosyjskich – był Pieriedonowem w "Małym biesie" Fiodora Sołoguba (1990, reż. Krzysztof Lang) i Atamanem w "Miriam" Olega Juriewa (1992, reż. Roman Załuski), w "Marmurze" Josifa Brodskiego zagrał Publliusza w duecie ze Zbigniewem Zapasiewiczem – Tulliuszem (1993, reż. Artur Hofman). Wystąpił w doskonałej aktorsko, rozegranej jak psychologiczny thriller "Strażniczce muzyki" André Ernotte'a i Elliota Tibera (1995, reż. Agnieszka Lipiec-Wróblewska), spektaklu opowiadającym o Winifred Wagner (w tej roli Anna Polony), synowej Wagnera, która z jego teatru w Bayreuth uczyniła narodowo-socjalistyczny ośrodek propagandowy. Majchrzak wcielił się tu w postać amerykańskiego reżysera Andrew Whitestone'a, który prowadził pasjonującą i zaskakującą rozmowę z Winifred. Był także Grabkiem w "Wilku Kazańskim" Eustachego Rylskiego (1995, reż. Filip Zylber), Panem Kovacicem w przedstawieniu "Zagłada ludu, albo moja wątroba jest bez sensu" Wernera Schwaba (1997, reż. Filip Bajon), Mefistofelesem w "Diable przewrotnym" Alejandro Casony (1997, reż. Jan Jakub Kolski) i Jerzym w "Opowieściach o zwyczajnym szaleństwie" Petra Zelenki (2004, reż. Łukasz Kos). Jedną z nielicznych ról Majchrzaka w teatralnej klasyce był Guślarz w "Dziadach" Adama Mickiewicza (1997, reż. Jan Englert).Na scenie dramatycznej aktor pokazał ciekawą, daleką od taniego wizerunku podrywacza, interpretację Valmonta w "Niebezpiecznych związkach" na motywach tekstów Pierre'a Choderlosa de Laclosa, Christophera Hamptona i Heinera Müllera, w reżyserii Agnieszki Lipiec-Wróblewskiej w Teatrze Nowym.
W Teatrze Polskiego Radia zagrał m. in.: Klimka w „Bajce o Klimku" Joanny Chmielewskiej
postać: Klimek reżyseria: Grotowska Stanisława teatr: Teatr Polskiego Radia (12 stycznia 1977), Bluma w „Stąd do wieczności" Jamesa Jonesa w reż. Macieja Zembatego (31 grudnia 1980), Nieznajomego w „Bracie naszego Boga" Karola Wojtyły w reż. Zdzisława Dąbrowskiego (1 listopada 1992), Mężczyznę w żółtych butach w „Nocnych ptaszkach" Jerzego Górzańskiego w reż. Janusza Kukuły (7 lutego 2004).
Ojciec operatora Macieja Majchrzaka.
Nagrody i odznaczenia:
1975 - Gdańsk - FPFF - nagroda za pierwszoplanową rolę męską w filmie "Koniec babiego lata" w kategorii filmu telewizyjnego
1980 - Nagroda im.Z.Cybulskiego przyznana przez tygodnik EKRAN
1980 - Hyeres - Festiwal Filmowy - Nagroda za najlepszą rolę męską za rolę w filmie "Aria dla atlety"
1983 - Vevey(Szwajacria) - III Międzynarodowy Festiwal Filmów Komediowych - nagroda dla najlepszą rolę męską w filmie "Konopielka"
1994 - Gdańsk - XIX FPFF - nagroda za drugoplanową rolę w filmie "Cudowne miejsce"
1998 - Gdańsk - XXIII FPFF - nagroda jury za pierwszoplanową rolę męską w filmie Jana Jakuba Kolskiego "Historia kina w Popielawach"
1999 - Złota Kaczka
1999 - Kryształowe Zwierciadło - nagroda miesięcznika "Zwierciadło" za bezkompromisowość w artystycznych wyborach
2000 - Kalisz - XL KST - wyróżnienie za rolę Jacka w przedstawieniu "The Weir (Tama)" w Teatrze Studio w Warszawie
2001 - Szczecin - XXXVI OPTMF Kontrapunkt - Nagroda Magnolii ufundowana przez miasto Szczecin za rolę Jacka w spektaklu "Tama" McPhersona w reżyserii Agnieszki Lipiec-Wróblewskiej w Teatrze Studio w Warszawie
2003 - Gdańsk - XXVIII FPFF - nagroda za pierwszoplanową rolę męską, za rolę w filmie "Pornografia"
2016 - Łódź - XXI Forum Kina Europejskiego Orlen Cinergia - Nagroda Złotego Glana
Materiały: FilmPolski, e-teatr,