Miłość jest najpiękniejszym snem i najokrutniejszym cierpieniem
„Traviata – Giuseppe Verdi" – reż. Marek Weiss – dyrygent Marco Guidarini – Teatr Wieki im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu„Traviata" to majestatyczny spektakl oparty na powieści Aleksandra Dumasa „Dama Kameliowa", opowiadający losy nieszczęśliwej miłości Violetty i Alfreda. Majestatyczna scenografia połączona z zapierającą dech w piersiach grą aktorską od pierwszych chwil porywa przenosząc nas w barwną rzeczywistość paryskiej socjety.
Jest to spektakl, który uwodzi i zachwyca, aby w ostatnim akcie złamać serce oczarowanemu widzowi.
Spektakl opowiada historię Violetty, paryskiej kurtyzany, której życie toczy się w tanecznych dźwiękach muzyki, krwistym winie oraz w spojrzeniach oczarowanych amantów. Frywolna egzystencja, jakkolwiek przyjemna i pociągająca, skażona jest jednak samotnością. Radosne przyjaźnie czy skąpane w winie wywody miłosne są bowiem jedynie wypadkową szalonych bali i kolorowych wybryków nocy.
Pustka oraz prozaiczność takich relacji zostaje doszczętnie obnażona w chwili, gdy Violetta napotyka zakochanego w sobie Alfreda, który w porównaniu do innych zalotników darzy ją szczerym uczuciem.
Widz wraz z bohaterami zostaje wciągnięty w wir napięć i wątpliwości, aby następnie doświadczyć miłosnego uniesienia pary zakochanych. Szczęście okupione wyrzeczeniami nie trwa jednak wiecznie, grzechy przeszłości wdzierają się do miłosnej sielanki, aby zniszczyć wszystkie radości i marzenia o szczęśliwej przyszłości.
„Traviata" to spektakl poruszający widza do głębi. Pełna szczerego zaangażowania gra aktorska, oszałamiająca swoimi barwami scenografia oraz spektakularna kompozycja całego przedstawienia sprawiają, że powieść Dumasa ożywa na nowo. Bohaterowie stają się bliscy i namacalni, kolory żywe i urzekające, zaś tragiczne losy pary zakochanych tym dotkliwsze.
„Traviata" wystawiana na łamach Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu jest niewątpliwie jedną z najlepszych interpretacji „Damy kameliowej" (a tym samym samej opery Giuseppe Verdi'niego) w XX1 wieku.
Magia tego spektaklu uwodzi i oczarowuje równocześnie wzbudzając najpiękniejsze i najsmutniejsze odczucia zachwytu, smutku oraz współczucia.
„Traviata" to spektakl, którego należy doświadczyć, oddać się całkowicie jego hipnotyzującemu czarowi oraz pozwolić, aby pochłonął nas całkowicie. Cóż bowiem jest bardziej pięknego i równocześnie wywołującego największe cierpienia jak nie nieszczęśliwa miłość?
