O ojczyźnie i synczyźnie

"Deprawator" - reż. Maciej Wojtyszko - Teatr Polski w Warszawie

Sztuka „Deprawator" jest kontynuacją zainteresowań reżysera Macieja Wojtyszki postacią i twórczością Witolda Gombrowicza. Osnuta została wokół wydarzeń z lat 1964 – 1969.

W maju 1964 roku Witold Gombrowicz poznał Ritę Labrosse – swoją przyszłą żonę.

Jesienią zamieszkali razem we Francji, w Vence pod Niceą w willi Alexandrine.
Czesław Miłosz i jego żona, w czasie wakacji 1967 roku, zatrzymali się w Vence. Mieszkali półtora kilometra od Gombrowicza. Miłosz odwiedzał Gombrowicza codziennie. W tym samym czasie u Miłoszów gościł Zbigniew Herbert...

Z faktów i domysłów, ze słów i przemilczeń Maciej Wojtyszko układa opowieść o „ojczyźnie" i „synczyźnie" – o polskości, która zawsze jest wyzwaniem.

W obsadzie: Grażyna Barszczewska, Anna Cieślak, Katarzyna Skarżanka, Magdalena Zawadzka, Paweł Krucz, Wojciech Malajkat, Andrzej Seweryn

Spektakl „Deprawator" jest realizowany w ramach obchodów stulecia odzyskania niepodległości Polski. Spektakl „Deprawator" powstał przy udziale finansowym Teatru Ateneum im. Stefana Jaracza w Warszawie, instytucji kultury m.st. Warszawy.

___

Maciej Wojtyszko – reżyser teatralny i filmowy, dramatopisarz, autor scenariuszy słuchowisk i filmów animowanych, twórca literatury dla dzieci i młodzieży, m.in. książek Bromba i inni, Tajemnica szyfru marabuta. Pracuje jako pedagog – jest wykładowcą warszawskiej Akademii Teatralnej, w latach 1990-93, 1999-2002 i 2012-2016 był dziekanem Wydziału Reżyserii na tej uczelni.
W 1972 roku ukończył Wydział Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. Dziś jest jednym z najbardziej popularnych polskich reżyserów, który ma na swoim koncie ponad kilkadziesiąt realizacji, począwszy od teatralnych spektakli według Thomasa Bernharda, Sławomira Mrożka i Witolda Gombrowicza, poprzez cenione przedstawienia dla dzieci i inscenizacje własnych tekstów dramatycznych.
Do jego najbardziej znanych dramatów należą: „Bambuko" (prapremiera w Teatrze im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie w reżyserii Zdzisława Wardejna, 1988), „Semiramida" (prapremiera w Teatrze Współczesnym w Warszawie w reżyserii Erwina Axera, 1996), „Wznowienie" (prapremiera w Teatrze im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku w reżyserii zespołu, 1994), „Żelazna konstrukcja" (prapremiera w Teatrze Powszechnym w Warszawie w reżyserii Wojtyszki, 1998) oraz „Bułhakow" (prapremiera w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie w reżyserii autora, 2002), „Chryje z Polską czyli rzecz o Stanisławie Wyspiańskim" (Teatr Telewizji 2007, w reżyserii autora).
Najważniejszym z najnowszych spektakli Wojtyszki jest, wyróżniony Nagrodą im. Cypriana Kamila Norwida, „Dowód na istnienie drugiego" (Teatr Narodowy, 2014). Sztuka za punkt wyjścia obiera spotkania dwóch mistrzów polskiej literatury: Witolda Gombrowicza i Sławomira Mrożka.

Kamila Dorbach
Materiał Teatru
20 września 2018
Portrety
Maciej Wojtyszko

Książka tygodnia

Zdaniem lęku
Instytut Mikołowski im. Rafała Wojaczka
Piotr Zaczkowski

Trailer tygodnia