Wypadek w Pałacu Młodzieży

Spektakl rozgrywa się w czasach socjalistycznej przyjaźni państw i młodzieży bloku wschodniego.

Słowa pieśni, której uczą się wszyscy młodzi uczestnicy zajęć, potwierdzają krzewioną propagandę.
Marszowy rytm melodii, ćwiczy wytrwale zaangażowany w przygotowania Druch Drużynowy (Paweł Niczewski). Publiczność jest integralną częścią tych zadań, jak również ruchu choreograficznego, który prezentuje egzaltowana Dama (Arkadiusz Buszko).

To czasy bogate w hasła o przyszłości i deklarowanej przyjaźni, lecz równocześnie deficytu artykułów wszelakich oraz kartek żywnościowych. Sam Dyrektor (Konrad Pawicki) ma problem z bolącym zębem i tabletkami przeciwbólowymi. Pani sprzątaczka jest pośrednikiem w załatwianiu tych deficytów po wynegocjowaniu odpowiedniego wynagrodzenia. Za tabletki – dodatkowa opłata z kieszeni dyrektora, a za mięso z kością – toczek od Damy. Gdy dochodzi do niefortunnego wypadku podczas wieszania girland, tragedia pani sprzątaczki, ma wymiar dodatkowy, lamentu nad utraconym zadatkiem. Tymczasem Pani sekretarka z wielkim dystansującym biustem i kocimi okularami, z dystyngowanym spokojem podchodzi do alarmujących rozmów telefonicznych.

Wypadek w Pałacu Młodzieży nie może ujść uwadze odpowiednich władz czyli służb porządku publicznegow postaci dwóch podejrzliwych milicjantów. Wszczynają dochodzenie i przesłuchania kolejnych pracowników, a nawet, młodych uczestników zajęć tj. małej dziewczynki (Joanna Matuszak) recytującej wierszyk Gałczyńskiego lub ośmioletniego elokwentnego chłopca w krótkich spodenkach. Dochodzenie kończy się próbą rozszyfrowania znalezionych znaków, które stają się wieloznacznym rebusem. Dopasowanie i łączenie ich z poszczególnymi osobami, na niewiele się zdaje.

Spektakl z humorem przedstawia zamierzchłe czasy socjalistycznych przygotowań do jubileuszu 5-lecia placówki i wizyty delegacji z Korei. Występujące postacie są charakterystyczne.

Ich wzajemne relacje, sposób mówienia i zachowania odzwierciedlają specyfikę tamtych czasów.
Aktorzy umiejętnie odegrali swoje wielorakie role, gdyż każdy zagrał co najmniej dwie postacie.
Akcja toczy się w listopadzie, o czym informują widzów wyświetlane daty poszczególnych dni.
Jednocześnie co jakiś czas, uzupełnieniem są współczesne, krótkie nagrania z wnętrza willi ze wspomnieniami wychowanków Pałacu Młodzieży.

W porównaniu z poprzednimi spektaklami, to dość różnorodna realizacja z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych, ale również osadzona w innych czasach, które dziś wydają się groteskowe. Jednak zapisały się w historii tej wyjątkowej willi, a jednocześnie we wspomnieniach wielu pokoleń dzieci i młodzieży szczecińskiej.
To ciekawa prezentacja dla jednych budząca wspomnienia, dla innych obrazująca odległe wydarzenia edukacji kulturalnej.

Twórcami i wykonawcami spektaklu są: Anna Chudek-Niczewska (scenariusz), Joanna Matuszak, Arkadiusz Buszko, Paweł Niczewski, Konrad Pawicki (reżyseria, opracowanie muzyczne i role główne).