"Proszę bardzo" - reż. Wiktor Rubin - Teatr Żydowski w Warszawie
W jaki sposób na potrzeby teatralnego widowiska można przełożyć ukrytą w tekście głęboko zakorzenioną potrzebę poszukiwania swojej tożsamości? Czy da się za pomocą scenicznego języka wyrazić ból po stracie najbliższych osób czy poczucie niepewności towarzyszące jednej osobie przez całe jej życie? Czy w kilkudziesięciu minutach trwania spektaklu możliwe jest uchwycenie heroicznej walki z przeciwnościami losu albo streszczenie próby rekonstrukcji rodzinnego drzewa genealogicznego?
(czytaj więcej)
Artykuł dnia: 16.07.2018 PONIEDZIAŁEK
Aktualności
17.5.2017
Anty-Rzewuski
"Listopad" - reż. Tomasz Węgorzewski - Teatr im. A. Fredry w Gnieznie
Jeśli w „Listopadzie” Rzewuski widzi historię w sposób jasny, ...
Dialog Passiniego z Tryzną
"Panna Nikt" - reż. Paweł Passini - Wrocławski Teatr Współczesny
„Kiedy czytałem „Pannę Nikt" jako szesnastolatek – mówi Passini – czułem, ...
Marek Mikos został dyrektorem zgodnie z ...
O powołaniu Mikosa zdecydował minister kultury Piotr Gliński
Konkurs na nowego dyrektora Starego Teatru odbył się zgodnie z prawem, ...
Nowa premiera w kaliskim teatrze
"Po linii najmniejszego oporu" - reż. Romuald Krężel - Teatr im. W. Bogusławskiego w Kaliszu
Zaletą tego spektaklu jest to, że trwa ...
To jeszcze nie koniec!
"Wesele" - reż. Jan Klata - Narodowy Stary Teatr w Krakowie
Miało być wesele - była stypa. Miało być radośnie i barwnie, owszem, barwnie ...
Warszawska Pantomima w Rosji
Tym razem miejscem prezentacji jest Sankt Petersburg.
Fundacja Warszawskiego Centrum Pantomimy i współtworzona przez nią Federacja ...
Wszystko o nas bez nas
"Piekło kobiet" - reż. Paweł Szarek - Teatr Nowy Proxima
Z inspiracji felietonistyką Boy- Żeleńskiego powstał spektakl drapieżny i ...
