"Na wskroś piękna. Historia Heleny Modrzejewskiej" – aut. Arael Zurli
- „Roziskrzona, wdzięczna, posągowa, wstrząsająca, urocza, smukła, świeża, subtelna, groźna, namiętna, czarująca, królewska, szlachetna, jaśniejąca" – te przymiotniki określające Helenę Modrzejewską, najczęściej pojawiały się w recenzjach krytyków. A Wincenty Rapacki dodawał - „jest synonimem piękna, które żyje i żyć będzie".
(czytaj więcej)
