100 lat Teatru Wielkiego

Wystawa jest elementem jubileuszowych obchodów teatru. Jak powiedziała Renata Borowska-Juszczyńska, zastępca dyrektora Teatru Wielkiego w Poznaniu, wystawa będzie dokumentacją dotychczasowego dorobku poznańskiej instytucji.

- To, co pokażemy w muzeum, to minimalny odsetek kostiumów i rekwizytów zgromadzonych przez teatr. To są jednak nasze najcenniejsze prace. Po raz pierwszy możemy wydobyć je z archiwum i zaprezentować - powiedziała Borowska-Juszczyńska.

Na ekspozycję części historycznej złoży się obszerny wybór niepublikowanych dotychczas dokumentów i pamiątek. Wśród nich zobaczyć będzie można m.in. pochodzące z okresu międzywojennego: bilet do teatru, fotografie, a także adres artystów Teatru Miejskiego we Lwowie do artystów z Poznania po odzyskaniu przez Polskę niepodległości.

Pokazane będą też wydawnictwa teatralne, programy przedstawień, afisze i plakaty, a także projekty dekoracji i kostiumów autorstwa m.in. Tadeusza Kantora, Stanisława Jarockiego i Zygmunta Szpingera.

Wśród najatrakcyjniejszych eksponatów, które pojawią się w muzeum, są dwa puchary: jeden z nich to szklany puchar ze srebrną pokrywą, podarowany Stanisławowi Moniuszce przez nieznanego wielbiciela jego talentu w 1861 roku. Drugi - to dar dla teatru od Józefa Stalina.

- W 1953 roku nasi artyści pojechali do Moskwy na oficjalne występy. Wtedy też śpiewała w Moskwie Maria Fołtyn i był prezentowany "Borys Godunow". Stalin wręczył w podzięce teatrowi puchar - powiedziała Borowska-Juszczyńska.

Ekspozycji historycznej towarzyszą teatralne rekwizyty, elementy dekoracji oraz kostiumy teatralne z różnych spektakli.

- Muzeum stanie się czymś w rodzaju kulis Teatru Wielkiego. Kulis w sensie najbardziej dosłownym - będzie można obejrzeć odwrotną stronę dekoracji scenicznych, rekwizyty i kostiumy. Są to także kulisy w szerszym znaczeniu: związane z rzutem oka wstecz i wydobyciem z dziejów instytucji rozmaitych świadectw dokumentujących jego historię. Będziemy mogli przypomnieć wielkie postaci tej sceny, pamiętne spektakle i osoby związane z tym teatrem - powiedział dyrektor Muzeum Narodowego w Poznaniu, Wojciech Suchocki.

Działalność poznańskiego teatru została zainaugurowana 30 września 1910 r. spektaklem "Czarodziejski flet" Wolfganga Amadeusza Mozarta. Budowę nowego gmachu niemieckiego Teatru Miejskiego w Poznaniu - według neoklasycystycznego projektu Maxa Littmanna z Monachium - rozpoczęto wiosną 1909 r. W 1919 r., kiedy budynek przeszedł w ręce Polaków, teatr stał się Teatrem Wielkim, a dyrekcję objął dyrygent Adam Dołżycki. On i jego następcy zrealizowali łącznie 700 premier z repertuaru operowego, baletowego, operetkowego i musicalowego, a także symfonicznego i oratoryjnego.