55 lat z bajką

Jubilat Andersen i jego historia

Historia Teatru im. H. Ch. Andersena zaczęła się dawno, dawno temu od... "spektakularnego sukcesu!" - powiedzą Czytelnicy. Nie, moi drodzy, wszystko zaczęło się od klapy...

Klapą było premierowe przedstawienie "Złota kula" Andrzeja Ejsmunda w reżyserii Maryli Kędry - pierwszej szefowej Teatru Lalki i Aktora, jak nazywał się kiedyś Teatr Andersena. To, że zaprezentowana w 1954 roku sztuka okazała się niewypałem, było wręcz błogosławieństwem, bo od tej pory mogło już być tylko lepiej. 

Pochód ku lepszemu zaczął się wraz z wprowadzeniem się artystów do wyremontowanej dla ich potrzeb siedziby przy ul. Dominikańskiej 1. Siedziba miała ciekawą przeszłość - w pomieszczeniach, gdzie rezydowali aktorzy, przed wojną stolarze zbijali trumny, a piwnice były w przeszłości dzierżawione przez... rzeźnika! Legenda głosi, że w obecnej sali widowiskowej podpisano Unię Lubelską. 

Prawdziwą rewolucję zgotował jednak Andersenowi kolejny dyrektor - Stanisław Ochmański. Nie chodzi nawet o to, że w 1960 r. teatr został upaństwowiony, ani że w 1964 roku Teatr Lalki i Aktora przyjął imię Hansa Christiana Andersena (nazwa została wybrana w drodze konkursu ogłoszonego w Kurierze Lubelskim). Ochmański przywiózł do Lublina nową jakość w teatrze - postawił na kameralność, motywy ludowe, no i na wybitnych artystów. Dzięki niemu z lubelskim teatrem współpracowali m.in. Jan Wilkowski, Bohdan Butenko, Adam Kilian, a muzykę pisali m.in. Krzysztof Penderecki, Stanisław Radwan i Czesław Niemen. 

- Kiedy przyszedłem do Lublina z teatru "Arlekin" w Łodzi musiałem tu uczyć wszystkich: od aktorów, przez bileterów, po bufetową - mówi 80-letni dziś Ochmański. 

Przyznaje, że przyjście tu było nie lada wyzwaniem - był wówczas najmłodszym dyrektorem teatru lalkowego w kraju. Eksperymentem na szczęście udanym. 

- Udało mi się wyremontować budynek teatru, a wszyscy moi aktorzy zdali na 5 egzamin aktorski - opowiada Ochmański. 

Także po jego odejściu, Andersen pod rządami kolejno: Mieczysława Ciesielskiego, Włodzimierza Fełenczaka, Tomasza Jaworskiego i Zdzisława Reja korzystał z talentu świetnych artystów, jak np.: Leszek Mądzik, Edward Lutczyn czy Jarosław Koziara. Teatr Andersena AD 2009 pod rządami Arkadiusza Klucznika przechodzi zmiany - jego deski zamieniły się w scenę koncertową, teatr przygotowuje coraz bardziej spektakularne inscenizacje znanych bajek (np. "Przygód Pszczółki Mai"). I bez ustanku przyciąga dużą (choć małą) publikę. - Kiedyś przypadkowo usłyszałem rozmowę pani od organizacji widowni, która niemal krzyczała przez telefon: "nie proszę pani, ani za tydzień, ani za miesiąc, nie mamy już ani jednego wolnego miejsca na spektaklu!" - opowiada Klucznik. - Czy można sobie wyobrazić lepszą recenzję? 

*** 

KALENDARIUM 

1944 Pierwszy zjazd lalkarzy w Lublinie. Przyjeżdża Maryla Kędra - absolwentka lalkarskiego studium Janiny Kilian-Stanisławskiej. Kilka lat później organizuje I Wojewódzki Przegląd Teatrów Lalkowych. Powstaje stowarzyszenie "Kolektyw teatrów lalkowych województwa lubelskiego" 

1954 Teatr Lalki i Aktora rozpoczyna działalność. Premiera przedstawienia Andrzeja Ejsmunda "Złota kula", w reżyserii Maryli Kędry. To także założycielka teatru i jego pierwsza dyrektorka. Pod jej kierownictwem teatr stał się programowo samowystarczalny. 

1957 Ostateczne zakończenie remontu skrzydła byłego klasztoru oo. Dominikanów. 

1958 Dyrektorem zostaje Stanisław Ochmański. Przyszedł z łódzkiego teatru "Arlekin". W Lublinie brakuje dyplomowanych lalkarzy. Ściąga do współpracy wybitnych artystów, jak: Jan Wilkowski, Bohdan Butenko, Henri Poulain, Adam Kilian, Jan Dorman, Zenobiusz Strzelecki, Henryk Jurkowski. 

1960 Upaństwowienie Teatru Lalki i Aktora. 

1964 Zmiana nazwy na Teatr im. Hansa Christiana Andersena 

1974 Od tego roku pojawiają się kolejni dyrektorzy: Mieczysław Ciesielski , Włodzimierz Fełenczak, Tomasz Jaworski, Zdzisław Rej 

1981 Kurier Lubelski drukuje artystyczne credo Teatru Andersena. Mają zostać wprowadzone m.in.: elementy zabawy, teatru uczestnictwa, repertuarowe nowości i nowe rozwiązania scenograficzne. 

1982 Pierwszą premierą stanu wojennego jest Amor Divinus w reżyserii Tomasza Jaworskiego. 

1999 Teatrem kieruje Włodzimierz Fełenczak. Do tekstów o współczesnej tematycje zaliczają się m.in. "Opowieści z królestwa Lailonii" Leszka Kołakowskiego 

2001 Andersen organizuje międzynarodowy festiwal spektakli bożonarodzeniowych 

2007 Arkadiusz Klucznik zostaje dyrektorem naczelnym i artystycznym 

(Opracował SH na podstawie wirtualnych zasobów Ośrodka Brama Grodzka-Teatr NN) 

Przy pisaniu artykułu korzystałem z tekstów H. Jurkowskiego i G. Kondrasiuka.

Paweł Franczak
Polska Kurier Lubelski
31 października 2009

Książka tygodnia

Ziemia Ulro. Przemowa Olga Tokarczuk
Społeczny Instytut Wydawniczy Znak
Czesław Miłosz

Trailer tygodnia

Dziadek do orzechów (P...
Rudolf Nuriejew
Zobacz arcydzieło baletu z Paryskiej ...