A PARTowskie spektakle

Informacje o spektaklach:

10 czerwca (piątek)
19:00 Kinoteatr Rialto
SUTARI
[koncert/otwarcie festiwalu]
Bilety w cenie 25 zł do nabycia w kasie Kinoteatru Rialto.

Sutari to siła trzech kobiecych osobowości, ich głosów i bogatej wyobraźni muzycznej. Sutari to fuzja rozmaitych doświadczeń i fascynacji muzycznych zarówno tych tradycyjnych, jak i współczesnych. Zespół eksperymentuje z brzmieniami, wplatając w śpiew różnorodne techniki wydobywania dźwięków, od mocnego ludowego śpiewania po miękki słowiański soul, szept lub okrzyk inspirowany ptasim zawołaniem. Korzysta nie tylko z tradycyjnych instrumentów, ale i przedmiotów codziennego użytku.

Muzyka zespołu powstaje w oparciu o ludowe pieśni polskie, litewskie a także własne kompozycje. Artystki poszukują współbrzmienia w polskiej tradycji wokalnej, nie próbując zmieniać pieśni lecz wydobywając to, co w nich ukryte. We wrześniu 2014 roku wydały swój debiutancki album „Wiano", który został uznany za jeden z trzech najlepszych albumów folkowych w konkursie na Folkowy Fonogram Roku 2014, organizowanym przez Polskie Radio.

Sutari to: Barbara Songin (śpiew, basetla, bęben obręczowy, perkusjonalia, instrumenty codzienne: dzban wody, tarka), Katarzyna Kapela (śpiew, skrzypce, perkusjonalia, instrumenty codzienne: kieliszek, nóż i deska do krojenia, butelki) i Zofia Barańska (śpiew, skrzypce, perkusjonalia, instrumenty codzienne : mikser kuchenny, klucze).

11 czerwca (sobota)
18:00 Pałac Młodzieży
COMPAGNIE MOSSOUX-BONTÉ (Belgia): HISTORIA OSZUSTWA
[teatr wizualny/teatr tańca]
Bilety w cenie 35 zł. Przedsprzedaż biletów w kasie Teatru Korez, sprzedaż w kasie Sceny Teatralnej Pałacu Młodzieży na 2 godziny przed spektaklem.
Przedstawienie dla widzów dorosłych.

Compagnie Mossoux-Bonté została założona w 1985 roku przez aktorkę Nicole Mossoux i reżysera Patricka Bonté. Działania sceniczne powstałe w wyniku ich wspólnej pracy zacierają i przekraczają granice między teatrem i tańcem i eksplorują rozmaite obszary sztuk performatywnych. Duet kreuje zarówno kameralne spektakle solowe, jak i duże przedstawienia wieloobsadowe. Prace zespołu działają na widzów jak lustro, w którym odbijają się ludzkie emocje, mroczne fantazje, niepokoje i niespójność naszej egzystencji w relacji ze światem. Grupa uznawana jest dziś za jeden z czołowych europejskich teatrów wizji i ruchu, a jej przedstawienia pokazywane były w kilkudziesięciu krajach świata.

Wszyscy poruszamy się w czasoprzestrzeni fałszu, jesteśmy aktorami w teatrze oszustwa, współtworzymy jego historię. O tym opowiadają nam sobą bohaterowie „Historii oszustwa" Compagnie Mossoux-Bonté. W dzisiejszych czasach może bardziej niż kiedykolwiek widać, jak bardzo zaadoptowaliśmy się do narzuconych nam ról społecznych, konformistycznych norm, jak pozwalamy nałożyć sobie cudze maski na własne osobowości. Tak jest i tak było, czas niczego nie zmienił i niczego nie nauczyliśmy się z czasem. Cała historia to recykling sformatowanych prawd i pozorów.
Jak temu zapobiec, jak od tego uciec? Jak wyrwać się z piekła podobieństw, uwolnić od fałszu, jak odkryć, co jest własne a co pożyczone? Być może trzeba po prostu dać się opętać własnym nieokiełznanym instynktom i pozwolić ponieść dzikiej energii siły witalnej. Pozbyć patosu, wyzwolić ironię i uświadomić bez żalu, że uczestniczymy tylko w odwiecznej ludzkiej komedii. A wtedy wielkie oszustwo historii zamieni się w ciąg małych, cudownych oszustw zwanych pięknem życia.

Pomysł, reżyseria i światło: Patrick Bonté
Choreografia: Nicole Mossoux, Patrick Bonté
Muzyka: Thomas Turine
Kostiumy: Colette Huchard we współpracy z Patty Eggerickx
Występują: Sébastien Jacobs, Leslie Mannès, Frauke Mariën, Maxence Rey, Marco Torrice
Premiera: 2013
Premiera polska.

11 czerwca (sobota)
20:00 Teatr Korez
TEATR KANA: PROJEKT MATKA
[teatr dokumentalny]
Bilety w cenie 25 zł do nabycia w kasie Teatru Korez.

Teatr Kana jest teatrem autorskim, założony w 1979 roku w Szczecinie przez Zygmunta Duczyńskiego, który był jego dyrektorem oraz autorem wszystkich jego przedstawień (scenariusze, scenografia, reżyseria). Duczyński był także autorem wszystkich ważniejszych projektów powstałego w 1994 roku Ośrodka Teatralnego Kana. Najważniejszymi dokonaniami scenicznymi teatru były zrealizowane na początku lat dziewięćdziesiątych znakomite adaptacje twórczości Wenedikta Jerofiejewa: "Moskwa-Pietuszki" i "Noc", wielokrotnie nagradzane, m.in. podczas festiwalu Fringe w Edynburgu. Po śmierci Zygmunta Duczyńskiego w 2006 roku zespół Teatru Kana kontynuuje pracę twórczą, której celem jest zbudowanie samodzielności artystycznej, w oparciu o zdobyte doświadczenie i podjęte przez grupę poszukiwania formalne.

„Projekt Matka" to przewrotna, pełna ironii i poczucia humoru opowieść o młodych matkach, odkrywających jasne i ciemne strony macierzyństwa, uroki i trudności bycia mamą, opowieść o ich zmaganiach z samym sobą i otaczającym światem, z wyobrażeniami i oczekiwaniami na temat bycia dobrą mamą. Czy dobra, kochająca mama może sobie pozwolić na chwile słabości? Czy może czuć się bezradna i zagubiona, wściekła i sfrustrowana? Czy ma prawo wyrażać swoje emocje? W spektaklu obserwujemy, jak młode mamy funkcjonują w naszym społeczeństwie. Czy mają przestrzeń i warunki do swobodnego wyrażania siebie i realizacji swoich potrzeb? Czy Państwo wspiera je w opiece nad dziećmi i w powrocie do pracy? Spektakl jest adresowany przed wszystkim do kobiet. Dla tych, które doświadczają macierzyństwa może stać się wsparciem i sposobnością do odreagowania trudnych, ukrywanych emocji. Dla tych, które dopiero planują zajście w ciążę może stać się źródłem wiedzy i zachętą do bycia mamą. Przesłanie spektaklu jest takie: macierzyństwo to doświadczenie ekstremalne, towarzyszą mu bardzo silne stany emocjonalne, od euforii po depresję, ale na pewno warto go doświadczyć. Autorzy zapraszają na spektakl także mężczyzn: partnerów, mężów, ojców a także singli. Wyrażając nadzieję, że spektakl pozwoli im lepiej zrozumieć ich obecne i przyszłe partnerki i jeszcze mocniej je pokochać .

Teksty: blogi Macierzyństwa bez lukru, Matka sanepid, Krystyno nie denerwuj matki i inne
Adaptacja i reżyseria: Mateusz Przyłęcki
Muzyka: Andrzej Bonarek oraz Konrad Cwajda, Piotr Starzyński i Mateusz Przyłęcki
Rysunki: Gustaw Grygier
Animacje: Piotr Starzyński
Realizacja i montaż filmu: Krzysztof Sanecki
Występują: Bibianna Chimiak, Marta Giers-Sanecka, Karolina Sabat
Premiera: 2014

12 czerwca (niedziela)
16:45, 20:15 [info: wiezy_apart@wp.pl]
TEATR A PART: WIĘZY (premiera)
[physical theatre/solo]
Bilety w cenie 25 zł, rezerwacje: wiezy_apart@wp.pl.
Przedstawienie dla widzów dorosłych.

Teatr A Part to niezależny projekt artystyczny Marcina Herich i skupiona wokół Hericha grupa teatralna, realizującą autorskie przedstawienia sceniczne, działania site specific oraz widowiska plenerowe. Teatr A Part powstał w 2004 roku w Katowicach. Jego przedstawienia można zdefiniować jako teatr ciała, ruchu, formy i narracji wizualnej. W obszarze sensów spektakle A Partu sięgają w głąb ludzkich instynktów i tajemnic egzystencji, emocji i imponderabiliów. Teatr nie posiada stałego miejsca prezentacji. Spektakle Teatru prezentowane są na scenach gościnnych, w przestrzeniach plenerowych i nieteatralnych, w kraju i za granicą. Teatr A Part odwiedził blisko 30 krajów na 5 kontynentach. Jest też organizatorem Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Performatywnych A Part.

"Więzy" to bezsłowne debiutanckie przedstawienie solowe Marleny Niestrój, łączące motywy teatralne i taneczne z estetyką bondage. Przedstawienie jest osobistą refleksją nad motywem życiowych uwikłań i udziałem w nich sił: egzystencjalnych i społecznych oraz unikatowej siły jednostkowego doświadczenia - empirii, które targają każdym ludzkim życiem. W "Więzach" widzowie odbywają wraz z protagonistką opowieści metaforyczną podróż inicjacyjną. Podczas owej podróży, jak w życiu, skrajności - pozornie przeciwstawne moce: rozkosz i cierpienie, wolność i okowy, witalność i memento śmierci dopełniają się i - dosłownie - przeplatają i zapętlają.

Scenariusz i reżyseria: Marcin Herich
Ruch sceniczny, choreografia: Marcin Herich i Marlena Niestrój
Występuje: Marlena Niestrój
Muzyka: fragmenty utworów Jana Sebastiana Bacha, Davida Lyncha i zespołu Christblood
Produkcja: Fundacja Paryż
Projekt współfinansowany ze środków Samorządu Województwa Śląskiego.
PREMIERA

12 czerwca (niedziela)
22:00 boisko Uniwersytetu Śląskiego (ul. Moniuszki)
TEATR ÓSMEGO DNIA: SUMMIT_2.0
[widowisko plenerowe]
Wstęp wolny.

Teatr Ósmego Dnia powstał w 1968 roku. Tożsamość artystyczną grupy w równej mierze
kształtowały świadomość społeczna i obywatelska pokolenia, które zaczęło swoją polityczną
edukację w 1968 roku, jak i estetyka II reformy teatru, a także ideologia kontrkultury. W
latach 70. i 80. zaangażowany w działalność opozycyjną. Dziś postrzegany jako legenda
polskiej opozycji demokratycznej. W ciągu blisko pięćdziedzięciu lat działalności teatr
zrealizował ponad trzydzieści spektakli autorskich w oparciu o opracowaną przez twórców
metodę kreacji zbiorowej.

„Summit_2.0" to monumentalne, plenerowe przedstawienie aktorskie, grane w przestrzeniach otwartych, wykorzystujące ruchome obiekty oraz spektakularne projekcje wideo, które przetwarzają i rozwijają obrazy dziejące się w żywym planie. Spektakl jest wznowieniem w nowej wersji przedstawienia „Szczyt" z 1998 roku.

Spektakl stanowi próbę pokazania władców świata, celebrytów, którzy sypią złotym deszczem paciorków, lśnią i bawią się kosztem ludzi, i – wyalienowani z rzeczywistości – decydują o ich losach. Sceptycznie dopuszczają do swojego grona przybysza zza żelaznej kurtyny nadjeżdżającego prymitywnym wehikułem – i w końcu zapraszają go do wielkiej uczty, której głównym daniem jest żywy człowiek podzielony na tusze. Następuje moment nasycenia, zadowolenia, dekadenckiego znużenia, zaspokojenia potrzeby perwersyjnej zabawy. W rękach bohaterów pojawiają się dziecięce pistolety, rozpoczyna się wojenka jak z młodzieńczych zabaw czy gier komputerowych, a w końcu kolorowy świat zmienia się w stalowo-monochromatyczną formację wojenną. Następuje gwałtowny przeskok od żartu, kpiny, uczty do otwartej agresji. Światu rządzących zostaje jednak przeciwstawiony świat nowych pokoleń – ludzi młodych, którzy wybierają inne życie, inny styl. Te dwie rzeczywistości konfrontują się w przedstawieniu. Sceny spektaklu nawiązują do słynnych filmów Luisa Buñuela „Dyskretny urok burżuazji" i „Widmo wolności".

Scenariusz i reżyseria: zespół Teatru Ósmego Dnia
Scenografia, reżyseria świateł, oprawa multimedialna: Jacek Chmaj
Muzyka: Arnold Dąbrowski
Kostiumy: Iza Rudzka
Występują: Ewa Wójciak, Halina Chmielarz, Karolina Pawełska, Adam Borowski, Marcin Głowiński, Tadeusz Janiszewski, Marcin Kęszycki, Przemysław Mosiężny, Piotr Najrzał, Janusz Stolarski, Grzegorz Ciemnoczołowski, Dominik Złotkowski, Krzysztof Fabiański.
Premiera: 2014

13 czerwca (poniedziałek)
18:00, 20:00 [info: kunstlerspiele@wp.pl]
TEATR A PART: KÜNSTLERSPIELE. SCENY Z WIELKIEJ WOJNY
[teatr wizualny/physical theatre]
Bilety w cenie 30 zł, rezerwacje: kunstlerspiele@wp.pl.
Przedstawienie dla widzów dorosłych.

Teatr A Part to niezależny projekt artystyczny Marcina Herich i skupiona wokół Hericha grupa teatralna, realizującą autorskie przedstawienia sceniczne, działania site specific oraz widowiska plenerowe. Teatr A Part powstał w 2004 roku w Katowicach. Jego przedstawienia można zdefiniować jako teatr ciała, ruchu, formy i narracji wizualnej. W obszarze sensów spektakle A Partu sięgają w głąb ludzkich instynktów i tajemnic egzystencji, emocji i imponderabiliów. Teatr nie posiada stałego miejsca prezentacji. Spektakle Teatru prezentowane są na scenach gościnnych, w przestrzeniach plenerowych i nieteatralnych, w kraju i za granicą. Teatr A Part odwiedził blisko 30 krajów na 5 kontynentach. Jest też organizatorem Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Performatywnych A Part.

Künstlerspiele - tytuł spektaklu Teatru A Part, związany jest z niemiecką historią Katowic i dwoma globalnymi konfliktami XX wieku. W jednym z budynków znajdujących się obecnie przy ulicy 3 Maja (Grundmanstrasse) od 1907 działało pierwsze katowickie nieme kino. Grand Kinematograph funkcjonował tam aż do 1915 roku czyli początku I wojny, kiedy splajtował. W czasie II wojny światowej, gdy Katowice zaanektowała III Rzesza działał w nim niemiecki kabarett - piwiarnia Künstlerspiele.

W spektaklu - wieczorze kabaretowym wypożyczamy tę nazwę, przywołujemy ducha miejsca i minionego czasu (Zeitgeist), żeby połączyć w jedno motywy nawiązujące do konwencji dawnego niemieckiego i francuskiego kabaretu artystycznego, cechy stylu charakterystyczne dla przedstawień Teatru A Part oraz temat wojny. Kabaret Künstlerspiele Teatru A Part jest ciągiem wariacji teatralnych, gdzie echa światowych wojen, a zwłaszcza pierwszej zwanej wielką oraz cienie dawnych kabaretów Berlina, Paryża, Zurichu i Wiednia przeplatają się, przenikają i stapiają.
Pochylamy się nad ciałami wojennych ofiar oraz przeglądamy w losach i dokonaniach naszych dawno zmarłych kolegów-artystów i bez krzty satysfakcji, za to ze sporą dozą dekadencji odnajdujemy w nich samych siebie.

Zamysł, reżyseria, scenografia: Marcin Herich
Scenariusz: napisany na scenie przez zespół pod kierunkiem Marcina Hericha
Występują: Natalia Kruszyna, Monika Wachowicz, Daniel Dyniszuk, Cezary Kruszyna
Muzyka: Leszek Kwaśniewicz
Oprawa dżwiękowa: Marlena Niestrój
W spektaklu wykorzystano oryginalne pieśni i marsze paradne Wermachtu oraz Piekielny galop z "Orfeusza w piekle" Jakuba Offenbacha.
Premiera: 2014

14 czerwca (wtorek)
18:00, 20:00 Teatr Rozrywki
AYIT ENSEMBLE / BEER SHEVA FRINGE THEATRE (Izrael):
BPOLAR (DWUBIEGUNOWY)
[teatr wizualny]
Bilety w cenie 35 zł do nabycia w kasie Teatru Rozrywki.

Ayit Ensemble to grupa teatralna, powołana do życia w Beer Sheva Fringe Theatre, ośrodku teatralnym położonym w samym sercu izraelskiego południa, w Beer Sheva, stolicy regionu Negew i Galilea. Beer Sheva Fringe Theatre to teatr impresaryjny, ale także (lub przede wszystkim) aktywne centrum kreowania własnych oryginalnych produkcji teatralnych o charakterze alternatywnym i awangardowym. Członkowie Ayit Ensemble to artyści „rdzenni", mieszkający i tworzący w Beer Sheva.

„BPolar" („Dwubiegunowy") to duża autorska produkcja teatralna, będąca wizualną adaptacją „Pamiętnika wariata" Mikołaja Gogola, noweli, która jest jednym z pierwszych w literaturze opisów choroby dwubiegunowej, na którą cierpi – jak podają niektóre badania – nawet 1 % światowej populacji. Reżyserem „BPolar" jest Yoav Michaeli, doświadczony awangardowy twórca teatralny, jeden z założycieli Beer Sheva Fringe Theatre i jego dyrektor artystyczny. Przedstawienie jest eksperymentem scenicznym, próbą zaprzężenia gogolowskiej opowieści, traktującej o perturbacjach urzędnika wpadającego w sidła obsesyjnej miłości, co wiedzie go ku chorobie psychicznej, w maszynerię bezsłownego teatru totalnego. Na „BPolar" składają się: gogolowski temat, rozbudowane działania sceniczne, muzyka i video art. Spektakl jest uznawany za jeden z najważniejszych manifestów współczesnego izraelskiego teatru awangardowego.

Reżyseria: Yoav Michaeli
Scenografia: Avi Sechvi
Wideo: Eli Levy
Muzyka oryginalna oraz oprawa muzyczna: Amir Groman
Występują: Oren Atias, Reut Barbie, Roi Gur, Avihay Cohen, Ofer Freeman, Tal Shlachtman
Premiera: 2014.
Po raz pierwszy w Polsce. Premiera polska.

15 czerwca (środa)
18:00 Teatr Rozrywki
GRANHØJ DANS (Dania): PIETRUSZKA - ROZSZERZENIE
[teatr tańca]
Bilety w cenie 35 zł do nabycia w kasie Teatru Rozrywki.

Granhøj Dans to znakomity wizualny teatr tańca z Aarhus w Danii, założony i prowadzony przez tancerza i choreografa Palle Granhøja. Punktem wyjścia do wszystkich, realizowanych od blisko 30 lat przedsięwzięć grupy jest „technika przekraczania przeszkód" ("Obstruction"). W procesie kreacji zadaniem aktora-tancerza jest praca nad własną osobowością, przekraczanie własnych ograniczeń i wydobycie z tego, co wewnętrzne cech ogólnych, rzucających światło na ludzką egzystencję w ogóle. Dlatego też w spektaklach Granhøj Dans obserwujemy na scenie nie tyle tancerzy i choreografię, co po prostu: mężczyzn i kobiety – szczerych, prawdziwych i kompletnych. Od kilku lat Palle Granhøj wraz z międzynarodową grupą performerów tworzy spektakle nawiązujące do muzycznej klasyki, zarówno rozrywkowej (Cohen), jak i poważnej (Mahler, Strawiński).

„Pietruszka - Rozszerzenie" to kolejna autorska interpretacja baletu Strawińskiego, po świetnie przyjętym dyptyku Granhøj Dans opartym na sławnym „Święcie wiosny". „Pietruszka " Granhøja to jedyna w historii godzinna wersja tej baletowej tragifarsy z 1911 roku, traktującej o miłosnym trójkącie trzech lalek, powołanych do życia przez ponurego lalkarza Czarodzieja podczas jednego z rosyjskich „skomorochów". W oryginale, w Balecie Diagilewa, główną rolę tragicznie zakochanego klauna Pietruszki zagrał jego gwiazdor Wacław Niżyński. W interpretacji Granhøj Dans „Pietruszka" to prawdziwie międzynarodowy eksperyment taneczno-muzyczny, realizowany przez Duńczyka z udziałem pianistki z Rosji oraz czwórki aktorów-tancerzy rodem z czterech krajów: Grecji (Balerina), Szkocji (Maur), Węgier (Pietruszka) i Polski (Czarodziej). W chwilami żartobliwym, chwilami tragicznym tonie teatralność, muzyczność, sztuki wizualne i taniec zespalają się w jedno, tworząc intrygującą, niesztampową całość.

Reżyseria: Palle Granhøj
Występują: Bill Eldridge, László Fülöp, Mikolaj Karczewski, Sofia Pintzou i Maria Eshpai
Muzyka: Igor Strawiński
Premiera: 2016
Premiera polska.

15 czerwca (środa)
20:00 Kinoteatr Rialto
VIA NEGATIVA (Słowenia): DZIEWIĄTA (premiera)
[physical theatre/performens]
Bilety w cenie 35 zł do nabycia w kasie Kinoteatru Rialto.
Przedstawienie dla widzów dorosłych.

Via Negativa jest jednym z najciekawszych i najbardziej bezkompromisowych europejskich kolektywów teatralnych. Via Negativa to cykl przedsięwzięć z pogranicza teatru, performansu, happeningu i teatru tańca, realizowanych przez grono artystów różnych dziedzin pod okiem spiritus movens grupy Bojana Jablanoveca. Jablanovec, reżyser po Akademii Teatralnej w Lubljanie przez szereg lat reżyserował w teatrach repertuarowych w Słowenii. W 1999 porzucił teatr repertuarowy dla teatralnych poszukiwań. W 2002 roku założył grupę Via Negativa, traktowaną jako artystyczny projekt eksperymentalny, ale także swoisty konstrukt intelektualny. Reżysera interesuje teatr jako medium służące przede wszystkim do komunikacji, jako miejsce, w którym artysta staje przed publicznością z konkretem, jasną deklaracją, osobiście, odważnie i w całej pełni. Stosując metodę redukcji estetycznej zasłony teatru na rzecz relacji między aktorem i widzem Via Negativa przesuwa punkt ciężkości akcji teatralnej z literatury bądź partytury scenicznej ku prawdzie egzystencjalnej.

Premierowy spektakl Via Negativa zatytułowany „Dziewiąta" opatrzony jest podtytułem „Maszyna antropologiczna zasilana Beethovenem".

"Nie udało się okiełznać człowieka" - mówił Peter Sloterdijk. - "Cywilizacyjny potencjał barbarzyństwa rośnie, codziennie zbydlęcenie ludzkości zwiększa się". Żyjemy w czasach, kiedy cywilizacja europejska osiągnęła nową formę brutalności. W imię obrony wartości europejskich trzymamy ludzi za ogrodzeniami, degradujemy inne kultury do poziomu gwałcicieli, przestępców, zwierząt. "Unia Europejska to projekt pokoju" - można usłyszeć z ust dyplomatów, ale ideologia pokoju oparta jest na wojnie. Jesteśmy zawsze gotowi do zawieszenia piątego przykazania chrześcijaństwa w imię wolności, demokracji i równości. Nasze wojny z przeszłości pukają do drzwi teraźniejszości.

W swojej książce "Człowiek otwarty i zwierzę" Giorgio Agamben niweluje granice między człowiekiem i zwierzęciem, pomiędzy naturą a cywilizacją, między zachodnią metafizyką i nauką, zawiesza wszystko to, co uzasadnia procedurę "humanizacji człowieka", podkreślając nadrzędność jego zwierzęcej natury. Człowiek definiuje się, odróżniając od zwierzęcia. Zwierzę w ludziach systematycznie zanika, więc tożsamości współczesnego człowieka dąży ku pustce.

„Dziewiąta" Via Negativa konfrontuje wysokie z niskim. Po jednej stronie jest Ona: "arcydzieło zachodniej cywilizacji", "wielka i skomplikowana", „wzniosła", "znamienity przykład ludzkiego ducha", "triumfalna wizja braterstwa": „Dziewiąta" Beethovena. Z drugiej stronie jesteśmy my. Sześć osób na scenie. Nie ma w nas nic wielkiego ani wzniosłego. Jesteśmy nadzy i podejrzliwi. Zamiast skomplikowania jest redukcja. Zamiast wzniosłości dosłowność. Nie romantyczni, a cyfrowi. Włączani i wyłączani. W nieustannych powtórzeniach. Oślepli - oślepieni przez obrazy, które widzieliśmy. Głusi od dźwięków, które słyszeliśmy. Poszukujący zwierzęcia w sobie.

Spektakl został zainspirowany książką: „Czysta biała rasa. Cesarskie konie, genetyka i wielkie wojny" Franka Westermana o lipicanach, cesarskich koniach. Ta książka opowiada historię tej wyjątkowej rasy białych koni, która przetrwała upadek monarchii habsburskiej, dwie wojny światowe i szalone eksperymenty hodowlane, prowadzone przez Hitlera, Stalina i Ceausescu. „Czysta biała rasa" jest nowoczesną baśnią, w której dzieje koni czystej krwi odsłaniają historię niepowodzeń człowieka.

Kreacja zbiorowa.
Występują: Loup Abramovici, Grega Zorc, Jaka Lah, Anita Wach, Magdalena Tuka,
Korina Kordova
Pomysł i reżyseria: Bojan Jablanovec
Opieka choreograficzna: Anita Wach
Maski: Barbara Stupica
Wideo: Ana Čigon
Muzyka: IX symfonia op. 125 d-moll Ludwiga van Betthovena
Opracowanie światła: Igor Remeta
Producent: Špela Trošt
Produkcja: Via Negativa
Współprodukcja: Stowarzyszenie JaJaJa NeNeNe
Partnerzy: Bunker Productions, Stowarzyszenie Teatralne A Part, Fundacja Ciało/Umysł
Projekt współfinansowany przez Miasto Lublana.
PREMIERA

16 czerwca (czwartek)
16:00, 17:30 [info: wachowiczwachowicz@wp.pl]
WACHOWICZ/WACHOWICZ: CIAŁO. PERFORMENS POETYCKI (impreza towarzysząca)
[performens]
Wstęp wolny, rezerwacje: wachowiczwachowicz@wp.pl.

„Ciało" to wieczór poetycki z elementami performensu i instalacji, przygotowany prze dwie siostry: Małgorzatę Wachowicz, psychoterapeutkę, poetkę i pasjonatkę fotografii oraz Monikę Wachowicz, aktorkę , performerkę i pedagoga teatralnego, związaną z katowickim Teatrem A Part.

Noszę wątpliwości na głowie z wyszczerbionym językiem od obietnic składanych przed drzewem.

Drzewo patrzy nadgarstkiem przebitym przez gwóźdź i żebrem otwartym. Cierń wchodzi do mojego ucha szepcze, lecz głucha jestem. Odchodzę.
Moje stopy pozostają w modlitwie. Dorastam niedoskonała.

Jestem w swoim jestem, bez człowieka.
Nieoswojona myśl, którą jestem
zakłada sznurek na szyję dziewczęcą,
a on chce do palca, by oddech zatrzymać w tańcu.

Wchodzę do mojego brzucha na oku gołębia rozpoznaję to, co przyjemne. Nie mam piersi.
Odleciały niesymetrycznie i płaczą od rąk i źrenic.

Czy można kochać oczy, które patrzą i gniją?

Pozostaję w środku, czuję zapach trawy
zapach korzeni i drzewa.
Dopóki będzie drzewo, moje stopy będą święte.

Scenariusz, kostium i teksty: Małgorzata Wachowicz
Ruch sceniczny, scenografia, reżyseria: Monika Wachowicz
Występuje: Małgorzata Wachowicz
Muzyka: Mirosław Matyasik
W projekcie wykorzystano również utwór „When The Music's Over" zespołu The Doors.
Premiera: 2015

16 czerwca (czwartek)
19:00 Kinoteatr Rialto
HAŃBA!
[koncert ]
Bilety w cenie 25 zł do nabycia w kasie Kinoteatru Rialto.

„W 1931 roku na krakowskim Podgórzu powstała orkiestra podwórkowa. Nie była to jednak kolejna zwykła kapela, lecz orkiestra zbuntowana, śpiewem i muzyką piętnująca nieprawość, gwałt i wszelkie bezeceństwa otaczającej ją rzeczywistości międzywojennej Polski, która była o wiele bardziej skomplikowana, niż mogłoby się nam dzisiaj zdawać... „

Zbuntowana orkiestra podwórkowa Hańba! jest muzyczno-literacką fikcją udowadniającą, że punk rock nie powstał na Wyspach Brytyjskich w hałaśliwych latach siedemdziesiątych, lecz stworzono go w burzliwych czasach II Rzeczypospolitej, które były nie tylko rozkwitem kultury, sztuki i techniki, ale również okresem niszczenia demokracji, autorytarnych rządów Sanacji i jej imperialistycznych zapędów. Czterech krakowskich muzyków przy pomocy podwórkowego instrumentarium (banjo, bęben, akordeon, tuba) oraz wsparciu międzywojennych poetów (Tuwima, Brzechwy, Broniewskiego) wciela się w wykreowane postacie i łączy muzyczne inspiracje (punkowe, folkowe, klezmerskie), aby stworzyć własną opowieść o tym najbardziej „literackim" okresie w historii Polski.

W 2014 roku zespół otrzymał nagrodę specjalną im. Czesława Niemena podczas 17. Festiwalu Folkowego Polskiego Radia „Nowa Tradycja", przyznaną za „szczególną ekspresję i odwagę sceniczną". Pierwsza płyta długogrająca orkiestry zatytułowana „Hańba!" ukazała się na początku 2016 roku. To koncept artystyczny także w warstwie graficznej, za którą odpowiadają Michał Sitkiewicz i Gabriela Szewczyk. Fotografie do albumu, które wykonano w szlachetnej technice mokrego kolodionu, powstały między innymi w więzieniu Świętego Michała w Krakowie (obecnie Muzeum Archeologiczne). Całość nawiązuje do dawnych „albumów przestępców", a słowo wstępne przygotował doń Ziemowit Szczerek, który na wzmianki o orkiestrze zbuntowanej Hańba! natykał się niejednokrotnie w międzywojennej prasie...
Zespół tworzą: Andrzej Zamenhof (banjo, śpiew), Wiesław Król (akordeon, klarnet), Adam Sobolewski (bęben, grzebień, śpiew), Ignacy Woland (tuba, śpiew).

17 czerwca (piątek)
16:00 Kinoteatr Rialto
LE COLLECTIF DES YEUX (Francja): C.O.L.O.
[performens]
Bilety w cenie 15 zł do nabycia w kasie Kinoteatru Rialto.

Le Collectif des Yeux został założony w 2006 roku w Paryżu przez Biño Sauitzvy'ego, brazylijskiego aktora, tancerza, akrobatę i reżysera, mieszkającego od 2003 roku we Francji. Formacja skupia się na poszukiwaniu własnej estetyki, zrodzonej z osobistych doświadczeń i indywidualnych poszukiwań. Jej założyciel Biño Sauitzvy współpracował z wieloma artystami różnych dziedzin (ostatnio z amerykańską grupą muzyczną Coco Rosie), jest twórcą kilkunastu projektów, głównie solowych i duetów z pogranicza performensu, teatru i tańca. Od 2010 roku Sauitzvy wykłada w Katedrze Dramatu Uniwersytetu 8 w Paryżu.

Performens „C.O.L.O." inspirowana jest trzema pojęciami francuskiego filozofa Gillesa Deleuze'a, dotyczącymi rozważań na temat „istniena" pomnika: "wibracja", „uścisk" i "wycofanie". Spektakl „C.O.L.O." to pomnik na żywo, żywa rzeźba, złożona z dwóch ciał. Tytuł „C.O.L.O" pochodzi od portugalskiego słowa „colo", które oznacza wzięcie kogoś za rękę lub podniesienie kogoś, by go ochronić. Oznacza na przykład wzięcie dziecka w ramiona, by je nakarmić, uspokoić i dodać mu otuchy. Spektakl nawiązuje do koncepcji zatrzymanego obrazu Samuella Becketta. Zatrzymując w kadrze teatralną akcję, wstrzymujemy na chwilkę czas – jest tylko tu i teraz, nie ma przeszłości i przyszłości. Tylko obraz się liczy. Jednak chwili nie sposób zatrzymać, a czasu powstrzymać. Obraz jest wypierany prze imperatyw kontynuacji i zwyczajny ból fizyczny wykonawców. Co wtedy jednak, gdy nie ma jak i nie ma czego kontynuować? Pozostaje walka z bólem i rozpaczliwa próba zastygnięcia w teraźniejszości, której nie chce się utracić. W performensie Sauitzvy'emu partneruje francuski tancerz Thomas Laroppe.

Pomysł : Biño Sauitzvy
Występują: Biño Sauitzvy i Thomas Laroppe
Muzyka : Cyrielle Desserrey
Premiera: 2011

17 czerwca (piątek)
18:00 Kinoteatr Rialto
ARTI GRABOWSKI: DREAMLINER
[performens/solo]
Bilety w cenie 15 zł do nabycia w kasie Kinoteatru Rialto.

Artur Grabowski - artysta interdyscyplinarny: malarz, rzeźbiarz, aktor, performer. Autor oraz uczestnik wielu festiwali sztuki performance na całym świecie. Absolwent Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Adiunkt w Pracowni Sztuki Performance na Wydziale Intermediów. Były aktor Teatru Porywacze Ciał. Członek krakowskiego Stowarzyszenia Fort Sztuki, Rady Programowej Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie.  Kurator i współorganizator wielu Międzynarodowych Festiwali Sztuki Performance i Akcji w Polsce. Pod powyższym kołnierzykiem: Boski Arti – nieskrępowana ograniczeniami, dualistyczno-periodyczna osobowość twórcza. Zwierzę performatywne, uodpornione szczepionką absurdu, dystansu i entuzjazmu. Społecznik, pasjonat biegów górskich, członek Klubu Sportowego Lacho Team w Krakowie. Bywa nieobliczalny, ale częściej daje się poznać jako ten o gołębim sercu. Jego twórczość epatuje chwiejną dawką emocji: bawi, przeraża, zaskakuję, ale nigdy nie nudzi. Miłośnik matchy, okrzemków i nosaczy sundajskich.
Performens „Dreamliner" z 2014 roku to egocentryczne show w formule niemego „stand up". Arti w swoim blisko 40 minutowym spektaklu kreuje „na żywo" tanie teledyski, ekwilibrystyczne andaluzyjskie slamy, baletowe face gurningi; przerywane raz za razem przemyślanymi trawersami kaszlowo-wykrztuśnymi. W tym autoironicznym seansie Boski Arti wywołuje duchy swoich idoli z lat młodości; Lorda Vadera, Bruce Lee, Michaela Jacksona, Freddiego Mercurego, Adama Małysza. Wznosi się na ich barkach ponad ziemię, aby wydłużyć swoje pięć minut o kolejne dziesięć. Właściwie to odwieczne marzenie zgładzenia grawitacji łączy wszystkie postacie i staje się kluczem do interpretacji - zdawać by się mogło - wielowątkowego performance: marzenie o lataniu, niebieskich migdałach, chauście czystego powietrza, tracheotomii guzika uwierającego kołnierzyka... jednym słowem o wolności.

17 czerwca (piątek)
20:00 Teatr Korez
COMPAGNIA ENZO COSIMI (Włochy): NADE MNĄ POWÓDŹ
[teatr tańca/solo]
Bilety w cenie 30 zł do nabycia w kasie Teatru Korez.
Przedstawienie dla widzów dorosłych.

Enzo Cosimi jest jednym z najbardziej wpływowych artystów współczesnej włoskiej choreografii. Tworzył choreografie między innymi w Teatro la Scala w Mediolanie, Teatro Comunale we Florencji, Teatro Comunale w Ferrarze oraz dla Biennale di Venezia. Współpracował z takimi wyjątkowymi osobowościami jak Miuccia Prada, Luigi Veronesi, Richie Hawtin, Giorgio Cattani, Aldo Tilocca, Louis Bacalov Aldo Busi, Luca Spagnoletti, Daniela Dal Cin, Robert Lippok i Fabrizio Plessi. W 2006 roku był choreografem ceremonii otwarcia XX Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Turynie. W swojej Compagnia Enzo Cosimi stworzył ponad czterdzieści przedstawień. Spektakle Enzo Cosimi odbyły liczne tournee w krajach Europy, Stanach Zjednoczonych, Peru, Australii, Indiach i Japonii. W 2009 roku Enzo Cosimi stworzył choreografię do filmu „Biała przestrzeń" w reżyserii Francesci Comencini, prezentowanego m. in. podczas 66. Festiwalu Filmowego w Wenecji.
Spektakl „Nade mną powódź" opowiada o bolesnej relacji między człowiekiem a naturą we współczesnym świecie. Przestrzeń sceniczna to magiczne miejsce, w którym można medytować i poddawać się emocjom. To doskonałe miejsce dla „nowego człowieka", powstałego z wyczerpania postmodernistycznego paradygmatu, człowieka na powrót prymitywnego, plemiennego. Człowiek plemienny, kojarzony z kontynentem afrykańskim, żyjący od niepamiętnych czasów w świecie niekończących się mordów, zawsze potrafił przetrwać, przywołując w sobie własną wizję nadziei. W „Nade mną powódź" za pozornie prostą choreografią kryje się złożony akt „obecności performatywnej". Układ choreograficzny tworzy tu wizualne i emocjonalne krajobrazy, dzięki którym widz może odbyć pielgrzymkę ku korzeniom cywilizacji poprzez metafizykę ciała. Przedstawienie otrzymało Danza Award 2014 dla najlepszego włoskiego przedstawienia tanecznego podczas weneckiego Biennale oraz Tasicore Award 2015 dla Paoli Lattanzi dla najlepszej kreacji tanecznej.

Reżyseria, choreografia, kostiumy: Enzo Cosimi
Współpraca choreograficzna: Paola Lattanzi
Wideo: Stefano Galanti
Muzyka: Chris Watson, Petro Loa, Jon Wheeler
Występuje: Paola Lattanzi
Premiera: 2014
Po raz pierwszy w Polsce. Premiera polska.

18 czerwca (sobota)
18:00, 20:00 Kinoteatr Rialto
TEATR A PART: CYRK BELLMER
[teatr wizualny/physical theatre]
Bilety w cenie 30 zł do nabycia w kasie Kinoteatru Rialto.
Przedstawienie dla widzów dorosłych.

Teatr A Part to niezależny projekt artystyczny Marcina Herich i skupiona wokół Hericha grupa teatralna, realizującą autorskie przedstawienia sceniczne, działania site specific oraz widowiska plenerowe. Teatr A Part powstał w 2004 roku w Katowicach. Jego przedstawienia można zdefiniować jako teatr ciała, ruchu, formy i narracji wizualnej. W obszarze sensów spektakle A Partu sięgają w głąb ludzkich instynktów i tajemnic egzystencji, emocji i imponderabiliów. Teatr nie posiada stałego miejsca prezentacji. Spektakle Teatru prezentowane są na scenach gościnnych, w przestrzeniach plenerowych i nieteatralnych, w kraju i za granicą. Teatr A Part odwiedził blisko 30 krajów na 5 kontynentach. Jest też organizatorem Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Performatywnych A Part.

„Cyrk Bellmer" to biedny cyrk Teatru A Part, cyrk o umieraniu, freak show, rozpięty między rozrywką a śmiercią, erotyką i grzebaniem zmarłych. Cyrk w składziku przycmentarnym, na śmietniku wspomnień, surrealistyczno-fatalistyczny kabaret, grande massacre, widowisko "najniższej rangi". Dedykowany tym, które odeszły lub odejdą.

Hans Bellmer - niemiecki surrealista i artysta-skandalista. W jego twórczości seksualność łączyła się z nachyleniem ku dezintegracji, rozpadowi, śmierci. Centralnym motywem twórczosci Bellmera była naga lub półnaga lalka, która w rękach męskiego artysty-demiurga ulegała tragikomicznym, często okrutnym transformacjom. Katowiczanin z urodzenia, podobnie jak Herich, reżyser spektaklu. Obaj ukończyli też to samo katowickie liceum. W twórczości Bellmera, podobnie jak w spektaklach Teatru A PART seks i śmierć splatają się w jedno. To twórczość stroniąca od doraźności i realizmu, a równoczesnie autobiograficzna, wynosząca doświadczenia, fascynacje i lęki ku iluzji i transcendencji. Hans Bellmer zmarł w 1975 roku, w tym samym roku Tadeusz Kantor wystawił po raz pierwszy swą niesłychaną "Umarłą Klasę". Bellmer to wyjątkowo ładna nazwa dla cyrku.

Zamysł, reżyseria, scenografia: Marcin Herich
Scenariusz: napisany na scenie przez zespół teatru pod kierunkiem Marcina Hericha
Występują: Natalia Kruszyna, Karolina Narazińska, Joanna Pyrcz, Monika Wachowicz, Cezary Kruszyna, Marek Radwan, Lesław Witosz
Muzyka: fragmenty utworów Olafura Arnaldsa, Social Interiors, Kato Hideki, Skuli Sverrissona i Hanki Ordonówny oraz tradycyjna muzyka cyrkowa
Premiera: 2011

19 czerwca (niedziela)
20:00 Teatr Korez
NURIA SOTELO, CLARA FERRAO & MACERANA MONTESINOS (Hiszpania): PRÓBA MIŁOŚCI
[teatr tańca/performens]
Bilety w cenie 30 zł do nabycia w kasie Teatru Korez.
Przedstawienie dla widzów dorosłych.

Nuria Sotelo jest hiszpańską aktorka i tancerką. Uczyła się tańca klasycznego od 7 do 18 roku życia. Ukończyła klasę teatru i tańca na Uniwersytecie Santiago de Compostella, uczestniczyła też w wielu tanecznych warsztatach i stażach, między innymi u takich osobowości scenicznych jak Chevy Muradai, Daniel Abreu i Hisako Horikawa. Współpracuje z licznymi grupami tanecznymi i teatralnymi, występowała m. in. w przedstawieniach Galician Choreographic Centre, Femme Fatale, Experimentadanza, Elegant Elephant. Tuż po narodzinach córki wraz z tancerką Clarą Ferrao oraz wiolonczelistką Maceraną Montsinos zrealizowała eksperyment taneczko-muzyczny „Próba miłości", gdzie w głównej roli obsadziła swoją malutką córkę Lenę.

„Próba miłości" to przedstawienie, które poprzez muzykę, taniec i słowa opowiada o kobiecym wrzechświecie jego twórczyń. Cztery kobiety: dwie tancerki, wiolonczelistka i dziecko, obecnością i akcją opowiadają o sobie, o tym, co robią z miłości i dla miłości. Spektakl jest z założenia w ciągłej ewolucji: obecność dorosłych artystek, ich miejsce w przestrzeni i wzajemne relacje podporządkowane są nieprzewidywalny działaniom małej Leny. „Próba miłości" to zmysłowy seans wzajemnych relacji: spojrzeń, zapachów, dźwięków i dotyków. Szelest wiolonczeli, drganie powietrza podczas ruchów dłoni, krzyk dziecka i wiele, wiele więcej, wszystko to składa się w symbiotyczną jedność, gdzie wszystko jest możliwe.
Reżyseria: Nuria Sotelo
Choreografia: Clara Ferrao, Nuria Sotelo
Muzyka: Macarena Montesinos
Teksty: Clara Ferrao, Macarena Montesinos, Nuria Sotelo,
Występują: Macarena Montesinos, Clara Ferrao, Nuria Sotelo oraz Lena Vilanova
Premiera: 2016
Premiera polska.

19 czerwca (niedziela)
22:00 boisko Uniwersytetu Śląskiego (ul. Moniuszki)
TEATR A PART: FAUST
[widowisko plenerowe]
Wstęp wolny.
Przedstawienie dla widzów dorosłych.

Teatr A Part to niezależny projekt artystyczny Marcina Herich i skupiona wokół Hericha grupa teatralna, realizującą autorskie przedstawienia sceniczne, działania site specific oraz widowiska plenerowe. Teatr A Part powstał w 2004 roku w Katowicach. Jego przedstawienia można zdefiniować jako teatr ciała, ruchu, formy i narracji wizualnej. W obszarze sensów spektakle A Partu sięgają w głąb ludzkich instynktów i tajemnic egzystencji, emocji i imponderabiliów. Teatr nie posiada stałego miejsca prezentacji. Spektakle Teatru prezentowane są na scenach gościnnych, w przestrzeniach plenerowych i nieteatralnych, w kraju i za granicą. Teatr A Part odwiedził blisko 30 krajów na 5 kontynentach. Jest też organizatorem Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Performatywnych A Part.

„Faust" jest autorskim widowiskiem plenerowym Teatru A Part, dotykającym kwestii kruchości, trudu i tajemnic ludzkiej egzystencji w kontekście towarzyszących jej popędów i emocji. Przedstawienie jest osnute na kanwie mitu faustycznego i nawiązuje do wątków zawartych w dwóch najsłynniejszych dziełach faustowskich: zwłaszcza "Tragicznych dziejach doktora Faustusa" Marlowa, ale też "Fauście" Goethego, nie jest jednak adaptacją znanych literackich pierwowzorów. Historia faustyczna oraz alchemiczny sztafaż są tu pretekstem do kreowania teatralnych obrazów dotyczących dwoistości natury ludzkiej, rozpostartej między młodość i strarość, potrzeby ciała i ducha, seksualne siły i pęd ku śmierci, potrzebę poznania i zagubienie, intelekt i emocje. Na poziomie opowieści to historia o kobiecie i zadurzonym w niej mężczyźnie, zaplątanym w obsesyjną spiralę uczuć. Świat, w którym rozgrywa się spektakl to emocjonalny sabat, odbywający się w głowie bohatera. Podobnie jak w poprzednich przedstawieniach plenerowych teatru opowiadana w „Fauście" historia to w istocie mroczny egzystencjalny melodramat. Pod względem formalnym spektakl zawiera wszystkie cechy stylu Teatru A Part, znane z wcześniejszych produkcji plenerowych teatru. W tym bezsłownym spektaklu zostają ponownie użyte surowe, metalowe konstrukcje, żywioły, obrazy obnażanego ciała jako medium sensów i znak transformacji oraz ekspresyjne, fizyczne aktorstwo.

Scenariusz, reżyseria, scenografia: Marcin Herich
Muzyka: fragmenty utworów Autopsia, The Dead Hours, C-Schulz, Dark Sanctuary, G. Santaolalla, E. Goldenthal, R. Sakamoto, M. Matyasik i Nat King Cole
Występują: Natalia Kruszyna, Monika Wachowicz, Joanna Pyrcz, Lesław Witosz, Maciej Dziaczko, Cezary Kruszyna, Jakub Kabus, Dariusz Piotrowski, Marek Radwan
Premiera: 2009