Agnieszka Glińska

Agnieszka Glińska (ur. 1968). Absolwentka dwóch wydziałów PWST w Warszawie – Wydziału Aktorskiego (1990) i Wydziału Reżyserii (1994).

Jako aktorka debiutowała na scenie Teatru Północnego w Warszawie w roli Gruszeńki w przedstawieniu Oskarżony Dymitr Karamazow wg powieści Fiodora Dostojewskiego (1990), a jej debiutem reżyserskim była Arlekinada Terence’a Rattigana w Teatr im. Kochanowskiego w Opolu (1992). W latach 1990- 91 aktorka Teatru Północnego w Warszawie, 1991-93 asystentka reżysera w Teatrze Powszechnym im. Zygmunta Hübnera w Warszawie, 2000-04 reżyserka Teatru Współczesnego w Warszawie, od 2007 reżyserka Teatru Dramatycznego w Warszawie. Wyłączywszy komediowy Testosteron Andrzeja Saramonowicza przygotowany pod szyldem Teatru Montownia, spektakle przez nią reżyserowane mają klimat „psychologicznej nostalgii”, niezależny od miejsca i czasu rozgrywających się wydarzeń. Największe uznanie widowni i krytyki zyskały: Jordan Moiry Buffini i Anny Reynolds w Teatrze Powszechnym w Warszawie (1996),  Opowieści Lasku Wiedeńskiego Ödöna von Horvatha w Teatrze Ateneum w Warszawie (1998),  Kaleka z Inishmaan Martina McDonagha w Teatrze Powszechnym w Warszawie (1999), Czwarta siostra Janusza Głowackiego w Teatrze Polskim we Wrocławiu (1999), Barbarzyńcy Maksyma Gorkiego (2000) i Bambini di Praga wg Bohumila Hrabala (2001)  w Teatrze Współczesnym w Warszawie, Po deszczu Sergi Belbela w Teatrze Powszechnym w Warszawie (2000), Norymberga Wojciecha Tomczyka (2006) i Lekkomyślna siostra Włodzimierza Perzyńskiego (2009) w Teatrze Narodowym w Warszawie. W tym ostatnim przedstawieniu wystąpiła również w roli tytułowej. Współpracowała także jako reżyserka i wystąpiła jako aktorka w filmie Andrzeja Wajdy Katyń (2007). Jej najnowszą pracą jest Sztuka bez tytułu Antoniego Czechowa.

Nagrody:
Nagroda im. Bohdana Korzeniewskiego dla absolwentów warszawskiej PWST (1993), Nagroda im. Leona Schillera (1998), Paszport "Polityki" w dziedzinie teatru za rok 1999, nagroda prezesa ZASP dla przedstawienia Płatonow z Akademii Teatralnej w Warszawie na XIX Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi (2001),  Feliks Warszawski za reżyserię spektaklu Bambini di Praga w Teatrze Współczesnym w Warszawie (2002),  nagroda publiczności dla Czwartej siostry, najlepszego spektaklu Teatru TV na IX Lecie Filmów w Kazimierzu i Grand Prix za reżyserię tego samego spektaklu na III Krajowym Festiwalu Teatru PR i Teatru TV Polskiej "Dwa Teatry" w Sopocie (2003), I miejsce w plebiscycie publiczności dla spektaklu Testosteron w warszawskim Teatrze Montownia i III miejsce dla spektaklu Bambini di Praga w Teatrze Współczesnym w Warszawie na XLII Rzeszowskich Spotkaniach Teatralnych (2003); tytuł Najlepszego Spektaklu dla przedstawienia Bambini di Praga w Teatrze Współczesnym w Warszawie na IX Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych w Łodzi (2003); Grand Prix dla spektaklu Testosteron z warszawskiego Teatru Montownia na VII Ogólnopolskim Festiwalu Komedii "Talia" w Tarnowie (2003); nagroda za reżyserię spektaklu Norymberga w Teatrze Narodowym w Warszawie na 6. Festiwalu Dramaturgii Współczesnej "Rzeczywistość Przedstawiona" w Zabrzu (2006); ATEST - Świadectwo Wysokiej Jakości i Poziomu Artystycznego ASSITEJ-u dla przedstawienia Pippi Pończoszanka z Teatru Dramatycznego w Warszawie (2008).