Aktorski kalejdoskop
7. Międzynarodowy Festiwal Szkół Teatralnych ITSelFPrzeniesienie na scenę obszernej powieści, i to powieści tak bogatej w znaczenia jak Bracia Karamazow Fiodora Dostojewskiego, może wydawać się wyzwaniem karkołomnym. Artyści z Litwy podjęli się tego zadania i wyszli z tego starcia niewątpliwie zwycięsko - mimo konieczności zmagania się z ogromnymi partiami tekstu, co dla publiczności nielitewskojęzycznej może stanowić nie małe wyzwanie.
W akcję spektaklu wprowadza widzów cerkiewny śpiew, a kolejne prawosławne motywy i obrzędy stają się leitmotivem całego przedstawienia. Dekoracje są symboliczne - w tle płonące świece, suszone zioła; pod sufitem zwisają zdjęcia, żywcem wzięte z policyjnych kronik. Sami aktorzy noszą proste, czarne kostiumy, nawiązujące do epoki.
Najważniejsze są tu jednak charaktery. Litewski spektakl jest ciągiem popisów aktorskich: wybuchowy Iwan, cyniczny Fiodor Pawłowicz, uduchowiony Alosza, a także postaci kobiece: niepokorna Grusza, dziewczęca Liza oraz dumna Katerina Iwanowna stanowią kalejdoskop bohaterów, z których każdy zyskuje na scenie własny rys osobowości. Aktorzy promieniują wewnętrznym napięciem, które narasta jeszcze w trakcie trwania spektaklu, dzięki czemu przedstawienie - mimo swojej długości - nie nuży. Sceny zmieniają się jak w kalejdoskopie, prowadząc nas przez najważniejsze wątki powieści, stawiając akcenty nad dramatami kolejnych bohaterów, nie pomijając jednocześnie najważniejszych dla Dostojewskiego pytań - pytań o wiarę, które realizują się m. in poprzez alegoryczną postać demona dręczącego Iwana Karamazowa.
Istotna staje się interakcja z publicznością - aktorzy siedzą wśród umieszczonej na scenie widowni, biegają między fotelami, dotykają widzów, czyniąc ich współuczestnikami wydarzeń rozgrywających się na scenie.
Może przeszkadzać długości monologów i pozorna statyka spektaklu, jednak jako przedstawienie dyplomowe Bracia Karamazow spełniają swoje najważniejsze zadanie - prezentując szerokie możliwości młodych aktorów, jednocześnie nie pozostawiając widza obojętnym.
