Alienacja

"Osamotnienie" - reż. Gianina Cărbunariu - 22. Międzynarodowy Festiwal Teatralny Kontakt

Jednym z uczestników 22. Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „KONTAKT" był Teatr Narodowy „Radu Stanca" z Rumunii, który zaprezentował spektakl „Osamotnienie". Główne tło tej scenicznej kreacji stanowią współczesne problemy rumuńskiej społeczności. Reżyser, Gianina Cărbunariu poruszyła tematykę braku solidarności między ludźmi odwołując się do muru, który w mieście Baia Mare oddziela społeczność romską od centrum miasta. Linia demarkacyjna, o której mowa w spektaklu to symbol alienacji między ludźmi, wyobcowania oraz samotności.

„Osamotnienie" to również opowieść o braku więzi emocjonalnej między najbliższymi. Kobieta nie słyszy z ust swojego jedynego dziecka słowa „mama", ponieważ ono, oddane pod opiekę niani, uważa swoją opiekunkę za matkę. To ona poświęca mu czas i uczucia, a nie rodzicielka. Opiekunka, która pracuje za granicą jako niania, by zarobić na utrzymanie swojej rodziny, cierpi z powodu niespełnienia. Praca, którą wykonuje jest koniecznością, nie przynosi jej satysfakcji.

W spektaklu obecny jest także wątek uznanej aktorki. Jej los również jest tragiczny, ponieważ oddana pracy i sławie zaprzepaszcza to, co w życiu ważne – rodzinę oraz przyjaźń. Jej pogrzeb to okazja dla najbliższych do recytowania bezdusznych formułek na temat zmarłej, które tak naprawdę pozbawione są szczerości i uczuć. Jej odejście to pretekst do wzbogacenia się na tym, co zostawiła po sobie.

Temat poruszany przez Gianina Cărbunariu jest istotny. Reżyserka ukazuje wiele obliczy samotności oraz jego liczne źródła. Spektakl niesie przesłanie, że fizyczna obecność drugiej osoby nie wystarczy do tego, aby człowiek był szczęśliwy. Potrzebne jest wzajemne zainteresowanie, poświęcenie sobie czasu, uwagi oraz uczuć.

Rumuńska formacja teatralna przy dużej dawce humoru, pokazuje smutne oblicze rzeczywistości – nie tylko rumuńskiej. Samotność może towarzyszyć każdemu bez względu na przynależność narodową, etniczną, rasową, czy wyznaniową.

Jedynym mankamentem spektaklu jest to, iż zabrakło w nim wyraźnie zarysowanej fabuły, punktu kulminacyjnego. Całość stworzona została z wątków, które poruszają tę samą tematykę, nie uzupełniają się wzajemnie. Aktorzy odgrywają kolejno role, ale obok siebie. Być może jest to celowy zabieg, ze względu na problemy poruszany w „Osamotnieniu". Uważam jednak, że spektakl ten odbierałoby się znacznie lepiej, gdyby widz mógł przeżyć w nim „coś ważnego", a nie tylko obserwować, następujące kolejno po sobie, oderwane od siebie sekwencje scenicznych zdarzeń.

Teatr Narodowy „Radu Stanca"
Tytuł: „Osamotnienie"
Reżyser: Gianina Cărbunariu

 

Marta Pomykaj
Dziennik Teatralny Toruń
13 czerwca 2014

Książka tygodnia

Teatr, który nadchodzi
Wydawnictwo słowo/obraz terytoria Sp. z o.o.
Dariusz Kosiński

Trailer tygodnia

La Phazz
Julieta Gascón i Jose Antonio Puchades
W "La Phazz" udało się twórcom z "La ...