„And when it's done, it's like I've killed someone."

18. Międzynarodowy Festiwal Konfrontacje Teatralne

Kończy się dzieciństwo, czas zrobić krok w dorosłość. Ale co dzieje się w umysłach i sercach dorastających dziewczynek? „O czym śnią młode dziewczęta? – O nożu i krwi." Spektakl pod tytułem „When the mountain changed its clothing" Teatru Muzycznego Heinera Goebbelsa oraz Carmina Slovenica przedstawia opowieść o końcu dzieciństwa. Zostają postawione pytania o świat, w którym będą musiały odnaleźć się bohaterki, jaki jest, dokąd zmierza.

Trzydzieści pięć dziewcząt w wieku od dziesięciu do dwudziestu lat stoi na szerokiej scenie. Na co dzień śpiewają w chórze Carmina Slovenica. Tancerki/śpiewaczki poruszają się w rytmie pór roku. Wraz z ich zmianą zmienia się tło i kostiumy. Śpiewają a capella lub z subtelnym akompaniamentem. Muzyka, będąca ważną częścią spektaklu, „łączy chóralne utwory z repertuaru Carmina Slovenica z partyzanckimi pieśniami za czasów generała Tito i muzyką pop."

Jest to gorzki obraz otaczającego nas świata, pokazany z perspektywy młodej dziewczyny. „Jeśli nie zostałby żaden żywy człowiek to kogo interesowałaby destrukcja?" Sami doprowadziliśmy do tego, że jesteśmy... zorganizowani przez organizacje organizujące te organizacje. Nie potrzebujemy, nie mamy czasu, aby pozbierać myśli spacerując, obcując z przyrodą. Mając wokół siebie tysiące czynników rozpraszających, nie wiemy kim jesteśmy.

Dziewczęta chcą być chwalone i podziwiane „nie tylko wtedy, gdy napiszą opowieść", którą mama znajdzie w szufladzie i przeczyta całej rodzinie. Przeczyta, podczas, gdy autorka siedząc przy stole będzie płonęła ze wstydy, bo to miała być przecież tajemnica. Potrzebują, by się nimi zachwycano. „Chodzisz do szkoły? – Po co? – Żeby się czegoś nauczyć. – Czego? – Na przykład, ile sekund ma dzień? – Osiemdziesiąt sześć tysięcy czterysta sekund. Łatwizna!" Szkoła uczy tego, co każde dziecko powinno odkryć samo, co wynika z zaciekawienia dzieci otaczającym światem. Szkolna teoria jest w większości nieprzydatna. Sprowadza się do nakazów, zakazów, często bezsensownych i trudnych do wytłumaczenia.

„Będziesz żyła wiecznie? –Tak." Spektakl jest również opowieścią o nadziei. Mimo śmierci, mówi reżyser spektaklu, będziemy żyć wiecznie. Po naszych dzieciach, przyjdą ich dzieci a po nich kolejne. A w nich wszystkich będzie cząstka nas.

Spektakl „When the mountains changed its clothing" to widowisko zrealizowane na szeroką skalę. Choreografia (Florian Bilbao), scenografia i gra świateł (Klaus Grünberg), subtelność i sposób opowiedzenia historii, zachwycają i oszałamiają.

Kalina Filip
miernik Teatru
24 października 2013

Książka tygodnia

Teatr, który nadchodzi
Wydawnictwo słowo/obraz terytoria Sp. z o.o.
Dariusz Kosiński

Trailer tygodnia

La Phazz
Julieta Gascón i Jose Antonio Puchades
W "La Phazz" udało się twórcom z "La ...