Andrzej Wojaczek (1947 - 2000)
Aktor teatralny, filmowy, telewizyjny, radiowy i dubbingowy, autor słuchowisk, felietonista.Urodził się 7 maja 1947 w Mikołowie. Zmarł 1 czerwca 2000 we Wrocławiu.
Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie.
Debiutował w przedstawieniu dyplomowym, 20 lutego 1971, w sztuce Eugène Ionesco „Gra w zabijanego" w reż. Jerzego Jarockiego.
W latach 1971-1974 był aktorem Wrocławskiego Teatru Współczesnego im. Edmunda Wiercińskiego, gdzie zagrał m. in.: w „Moliere (Zmowa świętoszków)" Michaiła Bułhakowa w reż. Stanisława Brejdyganta (Filibert du Croisy; de Laissac), premiera: 9 marca 1974 i w spektaklu „Król i aktor" Romana Brandstaettera (Kurier) premiera: 9 maja 1974.
Od 1974 roku związał się z Wrocławskim Teatrem Polskim, gdzie stworzył szereg interesujących ról m.in.: Kalafa w „Księżniczce Turandot" Carlo Gozziego w reż. Henryka Tomaszewskiego (premiera: 14 grudnia 1974), Dostojnika w „Ślubie" Witolda Gombrowicza w reż. Jerzego Grzegorzewskiego (premiera: 6 stycznia 1976), Diabła w spektaklu Jana Bratkowskiego „Historia o Miłosiernej, czyli Testament psa" Ariano Suassuny (premiera: 26 maja 1977), Oberona w „Śnie nocy letniej" Williama Szekspira w reż. Jerzego Grzegorzewskiego (premiera: 27 marca 1980), Rycerza w „Weselu" Stanisława Wyspiańskiego w reż. Igora Przegrockiego (18 listopada 1981), Tamburmajora w „Woyzecku" Georga Büchnera w reż. Tadeusza Minca (premiera: 22 maja 1983).
W kinie zadebiutował, 6 marca 1970, rolą powstańca w filmie Kazimierza Kutza „Sól ziemi czarnej". Zagrał także m. in. w filmach: „Kto wierzy w bociany?" w reż. Heleny Amiradżibi i Jerzego Stawińskiego (premiera 19 marca 1971), „Dom" w reż. Romana Załuskiego (premiera 21 lipca 1970), „Podróż za jeden uśmiech" w reż. Stanisława Jędryki (premiera 9 stycznia 1972), „Za rok, za dzień, za chwilę..." w reż. Stanisława Lenartowicza (premiera 21 marca 1977), „Yesterday" w reż. Radosława Piwowarskiego (premiera 10 czerwca 1985), „Germans" w reż. Zbigniewa Kamińskiego (premiera 9 maja 1997) oraz w filmie o swoim bracie Rafale Wojaczku „Wojaczek" w reż. Lecha Majewskiego (premiera 5 listopada 1999).
W Teatrze Telewizji wystąpił m. in. w spektaklach: „Transatlantyk" Witolda Gombrowicza (Ciumkała) w reż. Eugeniusza Korina (premiera 25 maja 1984), „Kosmos" Witolda Gombrowicza (Rotmistrz) w reż. Eugeniusza Korina (premiera 3 listopada 1988) i „Kartoteka rozrzucona" Tadeusza Różewicza (Starzec) w reż. Kazimierza Kutza (premiera 30 listopada 1998).
W Teatrze Polskiego Radia wystąpił m. in.: w kilkuodcinkowym słuchowisku „Ocalenie" Josepha Conrada Korzeniowskiego w reż. Romany Belczyk, „Kremacja odbyła się w spokoju" Helmuta Hubera (Gość hotelowy) w reż. Leszka Niedzielskiego (premiera 1 listopada 1981) oraz „Morderca" Andrzeja Otrębskiego (Smolak) w reż. Heleny Małachowskiej (premiera 6 lutego 1983).
Był autorem wielu słuchowisk i felietonów w Polskim Radiu.
Nagrywał emitowaną przez TVP Akademię Wiersza.
Brat poety Rafała Wojaczka. Ojciec Karoliny Wojaczek – wiolonczelistki.
Pochowany na Cmentarzu Parafialnym pw. Świętego Wawrzyńca we Wrocławiu.
