Baletowa dawka komizmu

libretto:
Marius Petipa na podstawie powieści Miguela de Cervantesa „El ingenioso hidalgo Don Quixote de la Mancha" („Przemyślny szlachcic Don Kichot z Manczy")

muzyka:
Ludwig Minkus
Podczas spektakli wykorzystane zostaną nagrania, których dokonano w dniach 18-20 stycznia 2022 roku przez Orkiestrę Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu pod batutą Grzegorza Wierusa.

Ten oparty na znakomitym literackim pierwowzorze spektakl – tym razem w choreografii Michala Štípy – przenosi nas do słonecznej Hiszpanii, gdzie piękna Kitri i zakochany w niej Basilio napotykają zbłąkanego rycerza wraz z nieodłącznym giermkiem.

Czy to Kitri jest Dulcyneą, ukochaną Don Kichota? Czy Don Kichot będzie walczył z wiatrakami? Czy Sancho Pansa uchroni swego pana przed kolejnymi kłopotami?

Zapraszamy marzycieli i tych, którym potrzebna jest solidna dawka wspaniałego klasycznego tańca ze szczyptą hiszpańskiego folkloru.

Terminy spektakli:

- piątek, 4 marca 2022, godz. 19:00 PREMIERA
- sobota, 5 marca 2022, godz. 19:00
- niedziela, 6 marca 2022, godz. 18:00

Miejsce spektakli:
Aula Artis
ul. gen. Tadeusza Kutrzeby 10
61-719 Poznań

Szczegóły dostępne na stronie:
https://opera.poznan.pl/pl/don-kichot

Michal Štípa – choreografia
Po ukończeniu szkoły baletowej w Brnie (1998) związał się z zespołem baletowym Teatru Narodowego w Brnie (NdB), którego w 2000 roku został solistą. Występował przede wszystkim w repertuarze klasycznym, m.in. Książę („Jezioro łabędzie"), Colin („Córka źle strzeżona"), Romea („Romeo i Julia"), Książę („Dziadek do orzechów") oraz w tytułowej roli w balecie „Spartakus". W sezonie 2004/2005 dołączył do zespołu baletowego praskiego Teatru Narodowego, gdzie najpierw został solistą, a potem pierwszym solistą (2009). Szlachetny wygląd, idealne i wdzięczna ekspresja umiejscawiają Michala Štípę w kategorii „danseur noble", w rolach takich, jak: Solor („Bajadera"), Książę („Jezioro łabędzie"), Jean de Brienne („Rajmonda"), Książę („Dziadek do orzechów") i Albert („Giselle"), Romeo („Romeo i Julia"), Leński („Oniegin", chor. John Cranko, James („Sylfida"), Ojciec („Kopciuszek", chor. Jean-Christophe Maillot) czy Książę („Śpiącej królewna", chor. Javier Torres). Artysta tańczył również we współczesnych choreografiach: „Álbum Familiar" Conny'ego Janssena, „Petite Mort" i „Sinfonietta" Jiří Kyliána, „Carmen" Matsa Eka, „In the Middle, Somewhat Elevated" Williama Forsythe'a i w choreografiach Petra Zuski, jak „A Little Extreme" (2009), 1. Symfonie D-dur (2010) oraz „Brel – Vysockij – Kryl / Solo for Three" (2007), za którą otrzymał Nagrodę Talii (2007).
Michal Štípa jest laureatem wielu nagród, m.in. dwukrotnie otrzymał Philip Morris Ballet Flower Award W 2000 roku zajął II miejsce na konkursie baletowym w Brnie. Partia Alberta w balecie Giselle przyniosła mu Nagrodę Talii (2005). W 2007 otrzymał nagrodę główną KOBANADI (nagroda Komerční banka i Teatru Narodowego). W wyniku głosowania czytelników portalu Opera Plus otrzymał nagrodę Opera Plus w kategorii mężczyzn za rolę Ojca w „Święcie wiosny" Strawińskiego (chor. Glen Tetley) w ramach tryptyku „Timeless".
Artysta występował na wielu wiodących scenach, m.in. w Niemczech, Austrii, Hiszpanii, Finlandii, Włoszech, Portugalii, Japonii, Chinach, Rosji, USA i Ameryce Południowej oraz na Malcie i Tajwanie.
Od 2015 roku zajmuje się pracą pedagogiczną. Uczestniczył w powstaniu zespołu praskiego Ballet Hommes Fatals. Od 2019 jest dyrektorem artystycznym w Teatrze Baletowym w Ołomuńcu.
Jego najważniejsze prace choreograficzne to m.in. „Don Kichot", „Giselle" i „Bajadera", jest też współreżyserem i choreografem spektaklu „Dziadek do orzechów – opowieść wigilijna".

Aleš Valášek – dekoracje i kostiumy
Dorastał w Chartumie (Sudan). W 1988 roku wraz z rodziną wrócił do Czechosłowacji. Warsztat artystyczny szkolił u artystki Věry Ničovej. Uzyskał dyplom z projektowania kostiumów na Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze (DAMU) pod kierunkiem Jany Zbořilovej, a następnie dyplom magisterski z wyróżnieniem z architektury i urbanistyki pod kierunkiem prof. Jiříego Suchomela na Uniwersytecie Technicznym w Libercu. W 2006 był studentem-rezydentem na wydziale kostiumologii i sztuk performatywnych London College of Fashion. W 2008 roku uczestniczył w kursie ze scenografii i projektowania kostiumów Motley Theatre Design Course (Londyn) pod kierunkiem Alison Chitty, Ashleya Martina-Davisa, Anthony'ego Lamble'a i Cat Martin. W 2009 roku otrzymał prestiżową nagrodę British Linbury Prize for Stage Design.
Jest m.in. autorem projektów do ponad 100 produkcji – w różnych gatunkach i na różną skalę – od teatru alternatywnego po operę, teatr muzyczny i film, od teatru dla dzieci po wielkoformatowe projekty operowe.
W portfolio Aleša Valášeka znajdują się projekty do spektakli baletowych i operowych, jak m.in.: „Giselle" i „Bajadera" (Moravské divadlo, Ołomuniec), „Carmen" i operetka „Polska krew" (National Theatre [NdB], Brno), „Włoszka w Algierze", „Jezioro łabędzie", „Rusałka", „Nabucco", „Orfeusz" Monteverdiego i „Koronacja Poppei", „Mozart i Salieri" Rimskiego-Korsakova (Divadlo J. K. Tyla [DJKT], Pilzno), „Turandot" i „Trubadur" (Revolving Theatre, Czeski Krumlow), „Hrabina Marica" (State Opera/Štátna opera, Bańska Bystrzyca), „Zemsta nietoperza" (Teatr Państwowy, Koszyce), „Polska krew" (Odesa Academic Theatre of Musical Comedy, Odessa), a także do musicali „Curtains" Johna Kandera (Hudební divadlo Karlín, Praga), „Little Shop of Horrors" Alana Menkena i „Zorro" zespołu Gipsy Kings (Městské divadlo Brno, Brno), „Fat Pig" Neila LaBute'a (Moravské divadlo, Ołomuniec), „Next to Normal" i „Tick, Tick, Boom!" (Divadlo na Prádle, Praga), „American Idiot" zespołu Green Day (Divadlo J. K. Tyla [DJKT], Pilzno) i wiele innych. W 2010 roku Valášek stworzył scenografię do nowej wersji musicalu „Marguerite" z muzyką Michela Legranda. W 2018 roku, wraz z twórcą legendarnego musicalu „Les Misérables" Alainem Boublilem, zaprojektował kostiumy do niemieckojęzycznej premiery broadwayowskiego musicalu „An American in Paris" (Landestheater Linz) w reżyserii Nicka Winstona i niemieckiej trasy Amerykanina w Paryżu w reżyserii Christophera Tölle. Jego najnowszym projektem jest „Titanic" – broadwayowski musical dla Landestheater Linz (Austria). W 2022 roku zadebiutuje w Stanach Zjednoczonych kostiumami do produkcji musicalu „Dźwięki muzyki" w reżyserii uznanego Francesca Zambello. (Glimmerglass opera, Nowy Jork).
Znany jest z tego, że projektuje oryginalne tkaniny i nadruki oraz biżuterię do większości swoich produkcji, aby wzmocnić ich autentyczność. W 2019 roku zaprojektował stałą kolekcję rzeźb dla czeskiego Museum Hořice. Projekt został wyróżniony państwową nagrodą Gloria Musaealis i nagrodą Instytutu Dziedzictwa Narodowego (Národní památkový ústav) Patrimonium Pro Futuro w 2020.
W 2014 r. reżyser Hana Pinkavová przygotowała film dokumentalny dla czeskiej telewizji ČT Art o życiu i pracy Valáška, zatytułowany „Jít za svým snem" (Podążaj za marzeniami). W latach 2016-2018 Aleš uczył projektowania kostiumów na Academy of Performing Arts Prague.
Valášek pracuje też jako ilustrator i artysta koncepcyjny.