Barbara Krafftówna - sylwetka

Urodziła się 5 grudnia 1928 roku w Warszawie. Wykształcenie: absolwentka studia dramatycznego Iwo Gralla w Krakowie (naukę zaczęła na tajnych kompletach w czasie okupacji).
Kariera zawodowa: zadebiutowała w sztuce Gajcego 'Homer i orchidee' w teatrze na Wybrzeżu (1946). Potem grała na scenach w Łodzi, Wrocławiu i w Warszawie: w 'Ślubach panieńskich' A. Fredry, 'Jak się wam podoba' W. Szekspira, w 'Paradach' Potockiego. Wysoko ceniono jej role w repertuarze współczesnym: w 'Matce', 'Kurce wodnej', 'Iwonie Księżniczce Burgunda' Witkacego czy 'Indyku' Mrożka. W 1953 r. stanęła po raz pierwszy przed kamerą ('Sprawa do załatwienia'). Zagrała w ważnych dla polskiej kinematografii produkcjach: 'Popiół i diament' A. Wajdy (1958), 'Nikt nie woła' K. Kutza (1960), 'Pamiętnik znaleziony w Saragossie' (1964) i 'Jak być kochaną' (1962) W. Hassa. Największą popularność przyniosły jej role w serialach: 'Czterej pancerni i pies' (1966-1970), 'Przygody Pana Michała' (1969) oraz 'Niewiarygodne przygody Marka Piegusa' (1966). W 1983 r. wyjechała do Los Angeles, gdzie zdecydowała się zostać. W Ameryce zadebiutowała jako reżyser - 'Kramem z piosenkami' L. Schillera. Do dziś w pamięci słuchaczy pozostają jej genialne interpretacje piosenek z 'Kabaretu Starszych Panów' J. Wasowskiego i J. Przybory ('W czasie deszczu dzieci się nudzą', 'Zakochałam się w czwartek przypadkiem', 'Przeklnę cię'). Z ogromnym powodzeniem występowała również u Jana Pietrzaka w kabarecie Pod Egidą. Teraz dzieli swój czas między Los Angeles i Warszawę. Podczas kolejnych pobytów w Polsce zagrała w filmie Waldemara Dzikiego 'Bank nie z tej ziemi' (1993), serialu 'Sprawy domowe', telenowelach 'Więzy krwi' (2001) i 'Na dobre i na złe' (1999-2005) oraz w 'Królu przedmieścia' (2002) i 'Skutkach noszenia kapelusza w maju' (1993). Nagrody: Ministra Kultury i Sztuki II stopnia (1963) Złote Wrota na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Francisco (1963) Ministra Kultury i Sztuki I stopnia za całokształt twórczości artystycznej (1975) Srebrna i Złota Maska nagroda amerykańskiego miesięcznika 'The Drama Logue'. Inne filmy: 'Na tropach Bartka' (1982), 'Filip z konopi' (1981), 'Kłusownik' (1980), 'Życie na gorąco' (1978), 'Płomienie' (1978), 'Granica' (1977), 'Kłopotliwy gość' (1971), 'Książę sezonu' (1970), 'Przekładaniec' (1968), 'Przygoda z piosenką' (1968), 'Don Gabriel' (1966), 'Cierpkie głogi' (1966), 'Szyfry' (1966), 'Upał' (1964), 'Ich dzień powszedni' (1963), 'Jutro premiera' (1962), 'Dziś w nocy umrze miasto' (1961), 'Złoto' (1961), 'Walet pikowy' (1960)i 'Deszczowy lipiec' (1957). Jest wdową. Pierwszy mąż, Michał Gazda, był aktorem; drugi - Arnold Seider - dyrektorem Instytutu Międzynarodowego w USA (ds. emigrantów). Syn Piotr jest archeologiem i mieszka w Kanadzie, wnuk Michał studiuje prawo.