Barbara Połomska i Michał Szewczyk

Barbara Połomska i Michał Szewczyk to legendy polskiego teatru i kina. Z Teatrem Powszechnym w Łodzi byli związani przez ponad 60 lat. W 2020 roku z inicjatywy dyrektorki Teatru Powszechnego Ewy Pilawskiej w Łódzkiej Alei Gwiazd na Piotrkowskiej odsłonięto ich gwiazdy. W tym samym roku decyzją Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego zostali uhonorowani Złotymi Medalami „Zasłużony Kulturze Gloria Artis".

Dwójka aktorów odeszła w 2021 roku. Wtedy też Ewa Pilawska zwróciła się do Rady Miejskiej z wnioskiem o upamiętnienie aktorów jako patronów planowanego przy Teatrze pasażu.

„Basia Połomska i Michał Szewczyk współtworzyli tożsamość Łodzi, a moim zdaniem budowanie siły naszego miasta polega na czerpaniu z lokalności. Nadanie imion aktorów pasażowi przy Teatrze to znakomite upamiętnienie dwójki ludzi, którzy przez dekady spotykali się z widzami na scenie przy Legionów; którzy każdego dnia chodzili łódzkimi ulicami; którzy każdego dnia swoją codziennością budowali nasze miasto" – mówi Ewa Pilawska. „Kochali Łódź, byli jej oddani. Nie przyjmowali ofert, które stwarzały im możliwości kariery w Warszawie. Michał Szewczyk był łodzianinem z urodzenia. Nazywana polską Bridgitte Bardot Barbara Połomska była łodzianką z wyboru. Oboje – mimo wielu propozycji zawodowych – pozostali wierni Łodzi i Teatrowi Powszechnemu" – przypomina Ewa Pilawska.

Barbara Połomska zadebiutowała w Teatrze Powszechnym w 1957 roku rolą Elizy w „Pigmalionie" George'a Bernarda Shawa. Michał Szewczyk rok później w spektaklu „Pamiętnik Anny Frank" w reżyserii Zbigniewa Koczanowicza. Już w 1958 roku pojawili się razem na scenie w spektaklu „Królowa przedmieścia" w reżyserii Koczanowicza.

Połomska i Szewczyk stworzyli w łódzkim Powszechnym kreacje, które przysporzyły im nie tylko uznanie krytyków, ale przede wszystkim sympatię widzów. Ich dorobek to nie tylko ogromna część historii Teatru Powszechnego, ale również ważna część historii polskiego teatru. Michał Szewczyk zagrał w blisko stu dwudziestu spektaklach Teatru Powszechnego, Barbara Połomska – mimo iż w pewnym momencie ograniczyła swoją karierę zawodową, by poświęcić się rodzinie, rezygnując z udziału w filmach i rzadziej pojawiając się teatralnej scenie – w blisko pięćdziesięciu. „Na scenie Teatru Powszechnego w Łodzi występowali do ostatnich lat - m.in. w „Wytwórni piosenek" Macieja Karpińskiego i Macieja Wojtyszki (w której poświęcony był im osobny wątek sztuki), „Wszystko w rodzinie" Raya Cooneya czy „Branczu" Juliusza Machulskiego. Jako nestorzy byli autorytetami, od których młodsi koledzy mogli uczyć się, czym jest etos aktora" – dodaje Ewa Pilawska.

Michał Szewczyk zagrał między innymi w filmach: „Król Maciuś I" w reżyserii Wandy Jakubowskiej, „Eroica" w reżyserii Andrzeja Munka, „Pan Anatol szuka miliona" w reżyserii Jana Rybkowskiego, „Historia żółtej ciżemki" w reżyserii Sylwestra Chęcińskiego, „Zamach" w reżyserii Jerzego Passendorfera, „O dwóch takich co ukradli księżyc" w reżyserii Jana Batorego, „Prawo i pięść" w reżyserii Jerzego Hoffmana i Edwarda Skórzewskiego, „Komedia pomyłek" w reżyserii Jerzego Zarzyckiego. Doskonale pamiętamy też jego role w serialach „Pan Samochodzik i templariusze" czy „Stawka większa niż życie".

Barbara Połomska wystąpiła między innymi w „Eroice" i „Zezowatym szczęściu" w reżyserii Andrzeja Munka, "Ósmym dniu tygodnia" w reżyserii Aleksandra Forda, „Skarbie kapitana Martensa" w reżyserii Jerzego Passendorfera, „Inspekcji pana Anatola" w reżyserii Jana Rybkowskiego, „Dwóch żebrach Adama" w reżyserii Janusza Morgensterna, „W cieniu nienawiści" w reżyserii Wojciecha Żółtowskiego, „Matce królów" w reżyserii Janusza Zaorskiego. Połomska podróżowała po świecie, była gwiazdą festiwali w Argentynie i Europie. W pewnym momencie wycofała się z pracy w filmie z powodów prywatnych.