Benefis rzeszowskich aktorów

Hilary Kluczkowski po debiucie w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie do 1974 roku grał w teatrach: Współczesnym i Polskim w Szczecinie. Występował tam m.in. w „Dziadach” Mickiewicza w reżyserii Jana Maciejowskiego (element scenografii w tym głośnym spektaklu przypominał kanały z Powstania Warszawskiego) i w „Weselu” Wyspiańskiego w reżyserii Józefa Grudy (Kluczkowski za rolę Szeli otrzymał nagrodę na festiwalu w Toruniu). W roku 1975 związał się z Teatrem im. Wandy Siemaszkowej. Zagrał w nim niezliczoną ilość ról, które przyniosły mu popularność, uznanie i sympatię. Zapamiętane zostały szczególnie jego kreacje w „Wieczorze trzech króli”, „Policji”, „Emigrantach” – zagranych koncertowo razem ze Zdzisławem Kozieniem, i w „Kordianie”, gdzie wcielił się w trzy postaci – Cara, Papieża i Diabła.

Anna Bienkiewicz – Kujałowicz, absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi, zaraz po studiach związała się z Teatrem im. Wandy Siemaszkowej, gdzie zadebiutowała Panną Młodą w „Weselu” Wyspiańskiego. Kolejne lata przynosiły łącznie ponad sto jej ról – m.in.: Achizę w „Żywocie Josepha” Mikołaja Reya, Donnę Dianę w „Zielonym Gilu” Tirso de Moliny, Gilettę w „Księżniczce na opak wywróconej” Calderona de la Barca, Podstolinę w „Zemście” Fredry, Agafię Tichonownę w „Ożenku” Gogola, Dulską w „Moralności pani Dulskiej” Zapolskiej, Kliminę w „Weselu” Wyspiańskiego. Była w nich radość spełnienia zawodowego, ale też poczucie mocnych więzi, zbudowanych ze środowiskiem teatru i widzami.

Jolanta Nord, w rzeszowskim Teatrze Lalki i Aktora „Kacperek” – poprzedniku Teatru Maska, grała m.in. w „Księciu Portugalii” – nagrodzonym Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Lalek w Zagrzebiu i w „Carze Maksymilianie” – który zyskał laury na Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Lalek w Bielsku-Białej. Sympatię najmłodszej widowni zyskała rolami m.in. w „Przygodach rozbójnika Rumcajsa”,„Księdze dżungli”, „Hej, z nogi na nogę”. Z „Kacperka” trafiła na Scenę Propozycji, założoną i prowadzoną przez reżysera i scenografa Janusza Pokrywkę, gdzie m.in. stworzyła znakomitą kreację w przedstawieniu „Z drewna są nasze twarze”, według Tadeusza Nowaka. Animatorka kultury - od wielu lat związana z konkursem „Poeci i pisarze - dzieciom” (obecnie „Literatura i dzieci”), odbywającym się w WDK.

Elżbieta Winiarska związana życiem zawodowym z Teatrem Lalki i Aktora „Kacperek”, przemianowanym na Teatr Maska, zagrała w 68 premierach. Uczestnicząc z teatrem i zdobywając nagrody na festiwalach w Charleville - Mezieres, Zagrzebiu, Lwowie i Subotnicy. M.in. była Zosią w „Cztery mile za piec” Kownackiej, grała w „Folwarku zwierzęcym” Orwella, „Pastorałce” Schillera, „Dekameronie” Boccacia, tytułową rolę w „Balladynie”. Na Scenie Propozycje oklaskiwano ją w gombrowiczowskiej „Iwonie, księżniczce Burgunda”. Pracuje społecznie w Towarzystwie Kultury Teatralnej - amatorskie teatry mogą liczyć na jej stałe konsultacje, głównie w zakresie animacji. Ćwicząc indywidualne z recytatorami dykcję i artykulację przyczynia się do tego, że nie tylko zdobywają oni laury w konkursach, ale również dostają się do starają się do szkół teatralnych.

Na benefisowym spotkaniu w Teatrze Maska, którego gospodarzami były Oddział Okręgowy Towarzystwa Kultury Teatralnej oraz Stowarzyszenie „Nasz Dom – Rzeszów”, a patronem medialnym miesięcznik społeczno – kulturalny „Nasz Dom – Rzeszów” aktorzy - jubilaci zostali odznaczeni Złotymi Krzyżami Zasługi. Okolicznościowy program z fragmentów spektakli dramatycznych i lalkowych oraz piosenek okresu międzywojnia z udziałem jubilatów oraz ich kolegów z rzeszowskich teatrów, według scenariusza i w reżyserii Dariusza Dubiela, prezesa TKT w Rzeszowie, był interesującym wydarzeniem artystycznym.