Bez patriotycznego upojenia
„Do piachu" - aut. Tadeusz Różewicz - reż. Witold Mazurkiewicz i Janusz Opryński - Teatr Polski w Bielsku-BiałejJan Kott nazwał „Do piachu" jednym z trzech najważniejszych dramatów, jakie powstały w powojennej Polsce. Dramat, w którym Tadeusz Różewicz opisał znane mu z osobistego doświadczenia partyzanckie życie bez patriotycznego upojenia, za to nie kryjąc jego przemilczanych, mrocznych stron - do dziś wystawiano zaledwie trzy razy. (Teatr na Woli, 1979, reż. Tadeusz Łomnicki, Teatr Telewizji, 1990, reż. Kazimierz Kutz, wreszcie lubelski Teatr Provisorium we współpracy Kompanią Teatr, 2003, wspólna reżyseria Witolda Mazurkiewicza i Janusza Opryńskiego).
Już po realizacji Kazimierza Kutza autor zabronił kolejnych wystawień po tym, jak skrajne emocje spektakl wywoływał w środowisku byłych partyzantów i żołnierzy AK. Dlatego zgoda udzielona wyjątkowo na tę trzecią, lubelską premierę, na „raport z lasu, z czasów Apokalipsy" - była olbrzymim wyzwaniem dla jej twórców. Spektakl zebrał entuzjastyczne recenzje, zagrano go ponad sto razy w kraju i za granicą.
„Do piachu" nie rozprawia się z mitem partyzanta akowca, ale z obrazem wojny jako dziejowej konieczności albo męskiej przygody (...). Nie wiadomo nawet jaka to wojna, może druga światowa, może wszystkie wojny razem wzięte (...). Wszędzie jest jakiś las, w którym ludzie do siebie strzelają(...) *
Ośmieleni tamtym sukcesem i aprobatą autora, dziś, po 20 latach od lubelskiej premiery, jej realizatorzy Witold Mazurkiewicz i Janusz Opryński postanowili znów sięgnąć po arcydramat, prosząc o kolejny kredyt zaufania panią Julię Różewicz, wnuczkę poety i spadkobierczynię praw autorskich.
Czwarta realizacja „Do piachu" - swoisty remake spektaklu z 2003, będzie miała miejsce na naszej scenie, z udziałem aktorów Teatru Polskiego - Sławomira Miski, Tomasza Lorka, Grzegorza Sikory, Piotra Gajosa, Michała Czaderny, Adama Myrczka i Grzegorza Margasa.
Świat płonie cały czas, Apokalipsa dzieje się w rożnych jego zakątkach każdego dnia ,wylewa się na nas z mediów, poraża tym samym okrucieństwem, tylko w „nowych dekoracjach". Od dwóch lat jest bardzo blisko nas.
Zapraszamy na to wyjątkowe wydarzenie. Premiera 23 marca na Dużej Scenie.
*Fragment recenzji: Ł. Drewniak „Przekrój" 2004 nr 3.
Elementy oryginalnej scenografii ze spektaklu Teatru Provisorium i Kompanii Teatr zrekonstruowane zostały w pracowniach Teatru Polskiego.
Z uwagi na obecne w spektaklu drastyczne sceny i wulgarny język rekomendujemy go widzom dorosłym.
