Bolesław Horski (1887 - 1951)
Aktor, śpiewak, reżyser, dyrektor teatru.Urodził się 25 lipca 1887 w Częstochowie. Zmarł 10 stycznia 1951 w Łodzi.
Po ukończeniu gimnazjum debiutował w 1909 w Teatrze Ludowym w Krakowie (dyrektor Edmund Rygier).
W 1911-13 występował w Teatrze Ludowym we Lwowie, 1913-15 znów w Teatrze Ludowym w Krakowie, w 1916 w zespole objazdowym Henryka Czarneckiego, w 1919 w Teatrze Polskim w Poznaniu, a następnie w Warszawie: w Teatrze Nowości (1920), teatrze Miraż (1921), teatrze Nietoperz (sezon 1921/22), Teatrze Nowym (sezon 1922/23), teatrze Operetka-Wodewil (sezon 1923/24). W lecie 1924 był na gościnnych występach w Wilnie. W sezonie 1924/25 jako aktor i reżyser operetek należał do zespołu Teatrze Polskiego w Katowicach, w lecie 1925 z zespołem warszawskiego Teatru Nowości był na występach w Krynicy, potem w Wilnie, w sezonie 1925/26 występował w Teatrze Niewiarowskiej w Warszawie, a w lecie 1926 z tym zespołem w Krakowie. W sezonie 1926/27 grał i reżyserował w Teatrze Miejskim w Lublinie, wiosną 1927 w Teatrze Messal i Niewiarowskiej w Warszawie, w lecie z zespołem Teatru Nowości w Krakowie i w Pradze. W sezonie 1927/28 występował w Teatrze Nowości w Warszawie, w grudniu 1928 gościnnie we Lwowie, w początku 1929 w Teatrze Znicz w Warszawie, jesienią tego roku w Operetce Reprezentacyjnej. Od stycznia 1930 do maja 1931 był współkierownikiem Teatrze Wesoły Wieczór w Warszawie. Jesienią 1931 występował w Teatrze Nowości w Warszawie, w 1932 w Teatrze Nowości we Lwowie i w warszawskim Wesołym Teatrze, w 1933 w Teatrze Nowy Lotos w Warszawie (tu był też współkierownikiem), w 1935 w Teatrze Wielka Rewia w Warszawie. W 1935-39 śpiewał oraz reżyserował operetki w Teatrze Wielkim w Poznaniu.
Podczas II wojny światowej występował w 1940-44 w jawnym teatrze Kometa w Warszawie (należał także do kierownictwa teatru). W 1945-46 reżyserował w Teatrze Wielkim w Poznaniu, wystawił tu m.in. "Krakowiaków i Górali". Od 1946 do końca życia pracował w Teatrze Lutnia w Łodzi, przede wszystkim jako reżyser. Bardzo otyły, występował w operetkach i wodewilach w rolach charakterystycznych, jak np. Larousse "Ewa", Baron des Aubrais "Cnotliwa Zuzanna", Ks. Joachim XXXVI "Najpiękniejsza z kobiet", Chesterfield "Swobodny wiatr", Miechodmuch "Krakowiacy i Górale". Ceniony był jako reżyser operetek.
Występował też niekiedy w rewiach.
Zagrał w filmach: „Pan Tadeusz" (Major Płut) w reżyserii Ryszarda Ordyńskiego (1928) i „Mały marynarz" (komandor Korski ) (1936).
Był synem Feliksa Bąbczyńskiego i Zuzanny z Piecusińskich, mężem aktorki Balbiny Horskiej (ślub 10 listopada 1911).
Źródla: Słownik biograficzny teatru polskiego, FilmPolski
