Całe życie w jednym teatrze
Nocą z 13/14 bm. zmarł Andrzej Kruczyński, aktor i reżyser teatralny, pedagog PWST, nestor Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. 14 września skończyłby 90 lat.W Krakowie zdał maturę (Gimnazjum im. Jana III Sobieskiego), tu pracował jako robotnik w czasie okupacji (w zakładach tytoniowych w Czyżynach), tu w 1945 r. rozpoczął studia aktorskie w Studiu Teatralnym przy Teatrze im. J. Słowackiego, kontynuowane w Państwowej Szkole Dramatycznej, którą ukończył w 1947 r. Wtedy też dostał angaż do Teatru im. J. Słowackiego, gdzie po raz pierwszy wystąpił jako Martin Harrigh w "Powrocie syna marnotrawnego" R. Brandstaettera w reżyserii Janusza Warneckiego. I temu teatrowi pozostał wierny do końca życia. W latach 1955-1990 był wykładowcą krakowskiej PWST, ogromnie cenionym, niezmiernie lubianym. Ukształtowany przez przedwojennych mistrzów polskich scen (m.in. uczeń Juliusza Osterwy), grający u boku Zofii Jaroszewskiej, Tadeusza Burnatowicza, Antoniego Fertnera, Jerzego Leszczyńskiego, przekazywał kolejnym pokoleniom nie tylko tajniki zawodu, ale i szacunek dla teatralnej tradycji. W karierze zagrał około 150 ról teatralnych, m.in. w spektaklach: Bronisława Dąbrowskiego, Władysława Krzemińskiego, Romana Zawistowskiego, Lidii Zamkow, Ireny Babel, Bohdana Korzeniewskiego, Kazimierza Dejmka, Jerzego Golińskiego, Jerzego Krasowskiego, Krystyny Skuszanki, Mikołaja Grabowskiego, Barbary Sass. Występował niemal do końca grając w "Ożenku" Gogola w reżyserii Macieja Sobocińskiego oraz w "Kordianie" J. Słowackiego w reżyserii Janusza Wiśniewskiego. Był jednym z najstarszych polskich aktorów czynnych zawodowo.
