Cały jej teatr
o książce "Teatr tańca Piny Bausch"Przedwczesna śmierć Piny Bausch zamyka istotny okres w historii teatru tańca. Próbę przybliżenia jej postaci i twórczości podjęła Aleksandra Rembowska w książce "Teatr tańca Piny Bausch".
Autorka, reżyserka, choreografka. Człowiek orkiestra. Nie pojawiła się we Wrocławiu na festiwalu Grotowskiego "Świat Miejscem Prawdy". Kilka dni przed planowaną wizytą w Polsce dowiedziała się o chorobie. Zmarła w czasie, gdy jej zespół kończył jeden z pokazów. Ostatni wrocławski spektakl był hołdem złożonym mistrzyni.
Jak na zamówienie w księgarni pojawiła się książka będąca dopiero drugim, pełnym opracowaniem twórczości Piny Bausch. (pierwszą napisała Aleksandra Dziurkosz "Fenomen twórczości Piny Bausch w 2005 r.) Co ważne jest to opracowanie w pełni udane. Aleksandra Rembowska w syntetyczny, bardzo treściwy sposób mierzy się z osobą i twórczością Bausch.
Publikacja podzielona jest na dwie części. Pierwsza z nich to opowieść o karierze Piny, jej drodze do własnego teatru, współpracownikach i specyfice pracy. Druga część do aneks, spis i opracowanie przedstawień, nagród i wyróżnień Bausch oraz dwie rozmowy z członkami zespołu - Januszem Subiczem i Dominique\'iem Mercy.
Najistotniejsza jest oczywiście część pierwsza. Autorka streszcza drogę Bausch do zawodu, wspinanie się po szczeblach kariery i wreszcie osiągnięcie niezaprzeczalnie wysokiej pozycji w świecie teatru tańca. Poznajemy sposób pracy, konstrukcję tworzenia dzieła. Bausch nie wypowiada się wprost, jej teatr to przenośnia. Buduje go inspirując się podróżami, poszukiwaniami i chłonięciem nowych miejsc. Świat Bausch to świat bez granic. Mieszanie się kultur, zwyczajów, języków, osobowości i umiejętności było kwintesencją twórczości i procesu twórczego.
Bausch jak każdy twórca ewoluowała. Rembowska podkreśla momenty przełomowe. Zmiany w sposobie narracji, używanych środkach wyrazu, strukturze spektaklu, jego fragmentaryczności, czy wreszcie czerpanie z innych sztuk, jak chociażby filmowego montażu.
Interesujące są fragmenty opisujące podejście Bausch do człowieka, tancerza - jego psychiki, ciała i wrażliwości. - W centrum projektu zawsze jest człowiek. To on i jego istnienie we współczesnym świecie stanowią podstawowy przedmiot refleksji Piny Bausch - pisze Rembowska.
"Teatr tańca Piny Bausch" Aleksandra Rembowska, Wydawnictwo Trio
