Czechow cię znał
"Zaćmienie" - reż. Igor Gorzkowski - Teatr Zagłębia w SosnowcuKimkolwiek byś nie był, . Mało tego, opisał cię z pewnością w jednym ze swych niezliczonych opowiadań. Jest to jedna z przyczyn, dla której powinna być to lektura absolutnie obowiązkowa.
Możliwość przejrzenia się w tak czystym lustrze może wyleczyć z wielu złudzeń... ale czy na pewno? Pewna jest przyjemność obcowania z geniuszem obserwacji, z najbardziej czułym skanerem naszych dusz. Wszyscy jesteśmy przed Czechowem nadzy.
Igor Gorzkowski
Reżyser i dramaturg, współzałożyciel Studia Teatralnego Koło. Od 2011 roku pełni funkcję zastępcy dyrektora do spraw artystycznych w Teatrze Ochoty w Warszawie. Jako jeden z pierwszych w Polsce skojarzył dynamicznie rozwijającą się kulturę klubową z działaniami teatralnymi.
Realizuje spektakle korzystając ze swoich własnych scenariuszy: „Absolutnie Off Show" (2003), „Taksówka" (2005), „Ukryj mnie w gałęziach drzew" (2008), „Kalino malino czerwona jagodo" (2012) oraz własnych adaptacji teatralnych: „Spacerowicz" wg Roberta Walsera (2007), „Żółta Strzała" wg Wiktora Pielewina (2008), „Trip 71" wg Huntera S. Thompsona (2009) . Chętnie sięga również po teksty, które nie są dedykowane teatrowi. Na podstawie komiksu Gaimana stworzył spektakl „Sandman" (2006). W 2012 roku wystawił swojego „pierwszego Szekspira". Zrealizował kameralną „Burzę" z Henrykiem Talarem w roli głównej.
Poza sceną Studia Teatralnego Koło i Teatru Ochoty współpracuje również z innymi teatrami. W roku 2009 reżyserował w Teatrze Narodowym w Warszawie „Polowanie na łosia" Michała Walczaka. W roku 2010 debiutował w teatrze operowym reżyserując „O Genowefie" Roberta Schumanna w Teatrze Wielkim w Poznaniu. W 2012 wystawił na deskach teatru Wielkiego w Poznaniu „Dzień Świra", a w 2013 „Wariata i zakonnice" Witkacego w Teatrze Powszechnym.
W 2011 roku otrzymał nominację do nagrody teatralnej Feliksy Warszawskie za reżyserię spektaklu „Starucha" wg powieści Daniła Charmsa zrealizowanego w warszawskim Teatrze Ochoty.
Laureat XIII Festiwalu „Dwa Teatry" w Sopocie - 2013 (Grand Prix za słuchowisko radiowe „Mewa" Borysa Akunina)
„Igor Gorzkowski, znany z błyskotliwych adaptacji prozy, teatralnego potencjału szuka zwykle tam, gdzie inni nawet go nie przeczuwają. Z projektu na projekt dokonuje coraz bardziej osobnych i zaskakujących wyborów literackich. Robert Walser, Wiktor Pielewin, Tove Jansson, Hunter S. Thompson, Daniił Charms. (...) Można powiedzieć, że Gorzkowski, który swoje przedstawienia zaludnia freakami, odszczepieńcami, marzycielami o duszach filozofów, podobnych jakości osobowych oczekuje od autorów, których wystawia. Wystarczy choćby pobieżnie prześledzić biografie wyżej wymienionych pisarzy by zauważyć, że wspólnie tworzą oni dość osobliwe towarzystwo. To, co ich łączy, to z pewnością skłonność do opowiadania parabolicznych historii, w których ludzki los jawi się jako dziwaczna, nierozwiązywalna zagadka. Każdy z tych autorów opisuje piekło zmagań człowieka z tajemnicą życia, a jednocześnie każdy posiada też cechę, która Gorzkowskiego zdaje się szczególnie pociągać, a mianowicie poczucie humoru."
Wyspa. O Teatrze Igora Gorzkowskiego. Szymon Kazimierczak, Teatr 11/2012
