Czułość i uważność

W środę część konkursową otworzył spektakl "Syn" Grupy Wolność i Białostockiego Teatru Lalek, który wyreżyserował tercet: Karol Smaczny, Mateusz Smaczny, Marcin Tomkiel. Spektakl powstał na bazie opowiadania Mirosława Miniszewskiego pt. „Podmieniony Syn". Historia i sam spektakl zostały silnie zakorzenione w polskiej tradycji ludowej.

To historia o wykluczeniu, o akceptacji, bądź jej braku, o inności. O tym, że ta inność może zagościć w każdej rodzinie, w każdym z nas i musimy być na to przygotowani. Ale jest też troszkę zniekształconym obrazem polskiej kultury, takiej troszkę oddalonej od miasta. Bajka to czy nie bajka? Realizatorzy z Grupy Wolność uznali, że jednak bajka. Taka forma pozwala nadać opowieści nierealną formę, która wydaje się być najlepszym i najprostszym rozwiązaniem.

Tytułowy syn, według szeptuchy podmieniony, nie jest w stanie zaspokoić wyobrażeń swoich rodziców, rówieśników, nauczycieli czy pracodawców. Opuszcza więc rodzinna wioskę, żeby znaleźć swoja drogę w życiu. Po latach wraca i otwarcie mówiąc o swojej odmienności zostaje zaakceptowany przez ojca.

Twórcy spektaklu umiejętnie wykorzystali w spektaklu lalki traktując je jak równorzędnych partnerów na scenie, dodali efekty specjalne wykorzystując do tego głównie folię spożywczą, a całość uzupełnił Michał Górczyński akompaniując aktorom na żywo. W efekcie otrzymaliśmy kameralne dzieło w dowcipny i zarazem refleksyjny sposób opowiadające o ważnych sprawach.

Drugim konkursowym spektaklem tego dnia był "Scores that shaped our friendship" niemieckiego tria Lucy Wilke, Paweł Duduś, Kim Ramona Ranalter. To opowieść o poczuciu wspólnoty, uważności i dobrej zabawie. W dowcipnych interakcjach Lucy Wilke i Paweł Duduś badają wymiar swojej relacji: przyjaźni, która wymyka się tradycyjnym definicjom i jest kształtowana przez poetyckość i wspólną potrzebę zmysłowości. W interakcji z muzyką graną na żywo przez Kim_Twiddle, performerzy malują intymny portret w siedmiu rozdziałach. Kobieta i mężczyzna tańczą leżąc na białych puchatym materiale. Ona jest osobą z niepełnosprawnością ruchową. Spektakl jest oparty przede wszystkim na ruchu, na tańcu. Ich ciała stają się jednością, delikatną masą kształtującą się w wybrany przez nich sposób.

Artyści kreślą intymny obraz, w którym najważniejsza jest czułość, szczerość i dbałość o autentyczność we wzajemnych relacjach. Krok po kroku odzierają z swoja relację ze stereotypowego postrzegania, odczarowują te stereotypy, pozbawiają widzów skrępowania, rozluźniają, rozbawiają. Zabierają nas w intymną podróż, również w głąb samych siebie. Transowa muzyka dopełnia tę podróż w ten nierealny, ale jakże ciekawy świat cielesności i duchowości.

Wydarzeniem towarzyszącym był spektakl "XD" Teatru Współczesnego w Szczecinie w reżyserii Aleksandry Matlingiewicz. To muzyczny spektakl realizowany na podstawie tekstów najbardziej tajemniczego internetowego autora – Malcolma XD. W zagrzybionej piwnicy w bloku spotyka się wspólnota mieszkaniowa. Zebranie dotyczące rewitalizacji windy niespodziewanie przeradza się w awanturę, której przebieg wygląda podejrzanie znajomo. Realizatorzy bawią się tu różnymi konwencjami tworząc satyrę na współczesne społeczeństwo i jego przywary. Absurdalne, a jednak prawdziwe.