Dla publiczności z kompetencjami

Występ zespołu Hervé Koubi chyba nieco zaskoczył publiczność Łódzkich Spotkań Baletowych. W sumie to nic dziwnego, bo zrozumienie idei choreografa wymagało od widza dodatkowych kompetencji. Sama percepcja pokazu od strony estetycznej nie była wystarczająca – należało bowiem mieć choć powierzchowną wiedzę o kontekstach, w jakich kompozycja została osadzona.

A zatem, co choreograf miał na myśli? Chodziło o zderzenie cywilizacji „zachodu" z czymś, co określano a nawet nadal określa się jako świat barbarzyńców. Chodziło też o efekt tego zderzenia, pomieszania się kultur i pojawienie się nowego pokolenia, żyjącego niejako na krawędzi dwóch światów. To kulturowe przeobrażanie się bardzo ładnie zostało przez twórców pokazane – maski symbolizujące świat barbarzyńców w pewnym momencie znikają z twarzy tancerzy, tło muzyczne to kompilacja dzieł W.A. Mozarta, G. Fauré'a, R. Wagnera, tradycyjnej muzyki algierskiej i gregoriańskiej a elementy tańca tradycyjnego wykonywanego tylko przez mężczyzn wkomponowano w styl street dance. Wydaje mi się, że w choreografii Hervé Koubi pojawiło się nawiązanie do tańca z mieczami, który w Algierii tańczy się w święto Sebiba dla upamiętnienia zwycięstwa nad faraonem i do zachodnioeuropejskiej moreski.

Zastosowanie tak różnorodnych środków pozwala zatem interpretować zaprezentowaną choreografię na różne sposoby. Możemy mówić nie tylko o przemianie pokoleniowej, ale i o rozprawianiu się ze stereotypami o „obcych" czy o skupieniu uwagi na pięknie i wiedzy owych „obcych". Świetnie, wręcz spektakularnie skomponowano sceny tzw. „bitew", czyli pokazów sprawności tak bardzo charakterystycznych na stylu street dance. Sceny te sugerują, że cały czas toczy się walka o tożsamość a będzie ona wygrana dla wszystkich, gdy zgodnie z ideą choreografa w optyce walczących będzie uniwersalne piękno i wiedza. Wykorzystany w kompozycji styl tańca jest dodatkowym wzmocnieniem przekazu tej idei, bowiem łączy on różne style uliczne. Jest to w zasadzie współczesny taniec ludowy o kontekście miejskim. Ponieważ narodził się poza szkołami tańca ale w powiązaniu z kulturą, tradycją i pochodzeniem tancerza sądzę, że w prezentacji zespołu Hervé Koubi było to bardzo ważne.

No i nie w sposób nie wspomnieć o widowiskowości prezentowanej choreografii. Zawierała bardzo wiele elementów akrobatycznych, które wymagały od tancerzy niezwykłej kondycji i koordynacji ruchowej, odwagi i precyzji. Jestem pełna podziwu dla ich profesjonalizmu i przygotowania, ponieważ każda z prezentowanych ewolucji mogła zakończyć się ciężką kontuzją. Tymczasem, kiedy tancerze kłaniali się publiczności, nawet nie było widać zmęczenia na ich twarzach.

Choreografia bardzo mi się spodobała. Była inna, nietypowa, mocno osadzona w kontekstach kulturowych. Brakowało mi trochę płynności przechodzenia z jednego układu tanecznego w kolejny, ale taka jest też specyfika stylu tańców ulicznych. Cieszy to, że na Łódzkich Spotkaniach Baletowych pojawiła się i taka realizacja, bowiem kiedy poza precyzją ruchu i świetnym wykonawstwem dostrzegamy w kompozycji głębię duszy twórcy, jego moc i stabilność to mamy do czynienia z jednoczącą wszystkich sztuką tańca. I tego wieczoru tak właśnie było.

__

XXVI ŁSB / Barbarzyńskie Noce albo pierwsze poranki świata
Teatr Wielki w Łodzi
11 i 12.10.2022

Zespół: Hervé Koubi
Choreografia: Hervé Koubi
Kompozytor: W.A. Mozart, G. Fauré, R. Wagner, tradycyjna muzyka algierska i gregoriańska

Realizatorzy:
choreografia: Hervé Koubi
asystent choreografa: Guillaume Gabriel, Fayçal Hamlat
ścieżka dźwiękowa: Maxime Bodson
aranżacje: Guillaume Gabriel
reżyser światła: Lionel Buzonie
kostiumy, rekwizyty: Guillaume Gabriel
asystent kostiumologa: Claudine G-Delattre
noże: Esteban Cedres
maski: wyprodukowano z wykorzystaniem kryształów i wsparciem firmy Swarovski

Obsada:
MIJEM Houssni, ZAHID El Houssaini, GRUEV Vladimir, CINEJ Tomi, BENR GUIBI Badr, ELHILALI Mohammed, D'AMICO Beren, BUFFONI Giacomo, GUENNOUN Oualid, MEHERHERA Nadjib,FERRADJI Abdelghani, EL KANFOUDI Youssef, OUBBAJADDI Ismail, MAAMAR Bendehiba