Dokopać się do słów
1. Festiwal Sztuk Społecznych i Politycznych Mury 1980-2010Proces analizy i odnajdowania się we współczesnym społeczeństwie przypomina tonięcie w informacji. Utrzymanie się na powierzchni i możliwość poznania świata wokół jest procesem przedzierania i redukcji. Wydaje się, iż performans Akademii Ruchu plastycznie prezentuje tą sytuację
„Wykład II - O władzy gdy. O grach władzy” Akademii Ruchu staje się ciekawą podróżą od momentu, gdy widz przechodzi przez małe drzwiczki, aby dostać się wąskimi korytarzami na widownię. Oczom ukazuje się przestrzeń zapełniona przemielonym papierem. Widownia ustawiona na wysokim podeście kończy się spadem. Cała scena wygląda jak dziura wypełniona zniszczonymi dokumentami. Kłębiąca się przed widownią biel jest niezwykłym wizualnym doświadczeniem. Kolejnym zaskoczeniem, które wybija widza z codziennych przyzwyczajeń i pewnej bierności. Specyficzna przestrzeń stworzona przez Akademię Ruchu sprawia, iż w pierwszych sekundach myślimy o milionach możliwości i znaczeń, jakie może nieść ze sobą to dzieło. To, co widzimy staje się osobnym obiektem w działaniu, którym zostaje poddany. Obserwacja performansu wygląda jak oczekiwanie na rozpakowanie prezentu sprawiając, iż każdy widz niemal podskakuje na siedzeniu.
Czarne litery ukazują się powoli, gdy dwoje mężczyzn dmuchawami oczyszcza scenę. W tym czasie skupiona widownia śledzi i próbuje składać zdania ze skrawków, jakie zostają odsłonięte. Działanie sceniczne wydaje się fizycznym odzwierciedleniem procesu analizy i syntezy. Przedarcie się człowieka przez kłęby kartek dokumentów i książek doprowadza do skondensowania myśli. Ciekawe jak silnie odczuwalne jest napięcie wśród publiczności, która wyczekuje ukazania się całego wykładu. W momencie zakończenia działań scenicznych widzowie mogli zejść z podestu i chodząc odczytać wykład. Krążenie po scenie, deptanie po literach i próba odczytania jest niezwykle ciekawym doświadczeniem. Scena zapełniła się osobami, które po części zakrywały sobą litery.
Działanie, do jakiego skłania widza Akademia Ruchu jest niezwykle ciekawym sposobem zaangażowania go. Zdobywanie wiedzy, odnalezienie prawdy, jaka tkwi w słowach wykładu jest akcją fizyczną. Proces odkrywania i przedzierania się przez kłęby papieru niszczy możliwość istnienia jako biernego odbiorcy. Akademia Ruchu zachęca do uczestnictwa i reakcji na działania plastyczne, które prezentuje. Forma jest ciekawa i różna od współczesnych tendencji wywierania nacisku na widza w teatrze. Angażowanie poprzez zaciekawienie niesie ze sobą niezwykle pozytywną energię.
