Dr przed nazwiskiem
"Doktorze, Pan tak nie może" - reż. Mariusz Pilawski - Teatr Mały w ManufakturzeOgólnie rzecz biorąc świat pędzi naprzód i teza ta powtarzana jak truizm zawiera w sobie fałsz zasadniczy. Co ma piernik do wiatraka? Tyle samo co bolące zęby do zwaśnionych rodów mieszkających w Wielkiej Brytanii na granicy Anglii i Szkocji kłócących się na zabój o wagę Wału Hadriana względem Uniwersytetu Cambridge?
Wszak tu i tu żyją ludzie, których mogą te zęby boleć. Człowiek ma to do siebie, że zęby go kiedyś bolały, lub go właśnie bolą, a już na pewno boleć go będą. Odkąd przesławny Zygmunt Freud ogłosił swoją wielką „teorię Freuda" zrodziła się dodatkowa profesja na planecie Ziemia. Już Państwo się domyślacie? Tak, chodzi o zawód „terapeuty".
No, ale żeby ten zawód usankcjonować, nadać mu wagi - ubrano go w gorset akademickiego biretu dobrze dopasowanego do togi. Do tego otrzymany w tubie dyplom lekarza z tytułem doktora i mamy postać mogącego udzielać porad mędrca wiedzącego o życiu więcej niż przeciętny, zapętlony w masę kompleksów delikwent (najczęściej mężczyzna, niestety). Oto w chwili zapotrzebowania staje przed sobą dwóch osobników raczej płci męskiej i wcielają się w role „ucznia i uczącego" dowodząc potrzebie odpowiedzi na egzystencjalne pytanie: „jak żyć"? A recepta na szczęśliwe życie? Jest nią wyzwolona miłość i liczne chwile zapomnienia, które oby nam się przydarzały często i namiętnie.
Ta farsa ma być o zapomnieniu, o niepowetowanej potrzebie poszukiwania miłości w formie duchowej, ma się rozumieć..., ale także fizycznej, nie wstydźmy się przyznać sami przed sobą. Proszę o tym nie zapominać. Życzę udanych mistyfikacji. Bawcie się, Państwo, bo to warto...
P. S. Ponieważ nieposiadanie dzisiaj tytułu „doktora" zakrawa o wstyd, a może nawet żenadę postanowiłem sobie postawić niewielkie „dr" przed nazwiskiem .. zatem podpisuję się jeszcze raz, trochę dla jaj, a może i drobnej satysfakcji.
Dr Mariusz Pilawski, behawiorysta teatralny.
