Eugeniusz Priwieziencew (1946 - 2005)

Aktor teatralny, telewizyjny, radiowy i filmowy, reżyser, scenarzysta, dramaturg.

Urodził się 17 sierpnia 1946 w Gdańsku. Zmarł 8 lipca 2005 w Warszawie.

W 1971 ukończył studia na Wydziale Aktorskim PWSFTviT w Łodzi.

Debiutował 17 marca 1971w szkolnym przedstawieniu Agnieszki Osieckiej „Niech no tylko zakwitną jabłonie" w reż. Barbary Fijewskiej, a następnie w „Chłopcu z gwiazd" Oscara Wilde'a (Elf, Syn drwala) w reż. Haliny Dzieduszyckiej we Wrocławskim Teatrze Współczesnym (13 maja 1971).

W Teatrze Studio w Warszawie zagrał m. in. w „Oszalałym Heraklesie" Eurypidesa (Tebańczyk) w reż. Macieja Zenona Bordowicza (22 grudnia 1973), „Dantem" Józefa Szajny (Wybraniec) w reż. Józefa Szajny (20 kwietnia 1974), „Rycerzu Andrzeju" Helmuta Kajzara (Helmuth von der Vogelweide) w reż. Helmuta Kajzara (29 grudnia 1974) i „Ferdydurke" Witolda Gombrowicza (On - Józef Kowalski - Ferdydurke) w reż. Zbigniewa Wróbla (21 grudnia 1979).

W Teatrze Narodowym wystąpił w spektaklach „...i Dekameron" Giovanniego Boccaccia (Człowiek) w reż. Adama Hanuszkiewicza (7 lutego 1980) i „Obora" Helmuta Kajzara (Tow."Piątek") w reż. Helmuta Kajzara (11 grudnia 1980).

Ostatnią premierą teatralną, w której wystąpił, i którą wyreżyserował to jego spektakl autorski „Prostytutki" w warszawskiej Starej Prochowni (28 grudnia 1991).

W Teatrze Telewizji zadebiutował w spektaklu „Żegnam pana, Mr Kowalsky" Andrzeja Pastuszka (Więzień) w reż. Józefa Gębskiego i Antoniego Halora (14 lutego 1974).
Zagrał tam kilka spektakli u takich reżyserów jak Feliks Falk „Napad" (1975), Janusz Kondratiuk „Carmilla" (1980), Andrzej Kostenko „Ekscelencja" (1996) i Krzysztof Zanussi „Skowronek" (2000) i „Sesja kastingowa" (2003).

Wiele grał w Teatrze Polskiego Radia gdzie debiutował w „Spowiedzi" Tadeusza Różewicza (Zemsta) w reż. Helmuta Kajzara (2 grudnia 1974). Ponadto wystąpił w ponad pięćdziesięciu słuchowiskach m. in. w: „Historyi o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim" Mikołaja z Wilkowiecka (Teofon) w reż. Zdzisława Dąbrowskiego (10 kwietnia 1977), „Odejście Głodomora" Tadeusza Różewicza (Strażnik) w reż. Helmuta Kajzara (7 stycznia 1979), „Pożegnanie jesieni" Stanisława Ignacego Witkiewicza (Prepudrech) w reż. Henryka Rozena (6 maja 1979), „Poema Piasta Dantyszka herbu Leliwa o piekle" Juliusza Słowackiego (Cenzor) w reż. Wojciecha Maciejewskiego (4 stycznia 1981) oraz „Ostatnie słowo" Piotra Müldner-Nieckowskiego (Żebrak) w reż. Jana Warenyci (27 kwietnia 2001).

Zaistniał także w wielu filmach fabularnych i serialach telewizyjnych. Zagrał w części „Człowiek, który zdemoralizował Hadleyburg", filmu „Komedii pomyłek" w reż. Jerzego Zarzyckiego (1967), w „Karuzeli" w reż. Ryszarda Bera (1974), „Smuga cienia" w reż. Andrzeja Wajdy (1976), „Brunet wieczorową porą" w reż. Stanisława Barei (1976), „Co mi zrobisz jak mnie złapiesz" w reż. Stanisława Barei (1978), „Miś" w reż. Stanisława Barei (1980), „Danton" w reż. Andrzeja Wajdy (1982), „Pociąg do Hollywood" w reż. Radosława Piwowarskiego (1987). „Pułkownik Kwiatkowski" w reż. Kazimierza Kutza (1995), „Szczęśliwego Nowego Jorku" w reż. Janusza Zaorskiego (1997) i „Rób swoje ryzyko jest twoje" w reż. Mariana Terleckiego (2002).

Grał w wielu serialach filmowych i telewizyjnych m. in.: „Stawka większa niż życie", „Dyrektorzy", „Polskie drogi", „W słońcu i w deszczu",Przyjaciele", „Kamienna tajemnica", „Sukces...", „Boża podszewka", „Trzy szalone zera", „Święta polskie", „Sukces", „Ogniem i mieczem", „Dom", „Lokatorzy", „Quo vadis", „Stacyjka" i „Sąsiedzi".

Grał także m.in. w „Piratach" Romana Polańskiego oraz w filmach Krzysztofa Zanussiego – „Barwy ochronne", „Spirala", „Kontrakt", „Cwał". W filmie „Zabić księdza" Agnieszki Holland partnerował znanym aktorom kina światowego: Christopherowi Lambertowi, Timowi Rothowi, Edowi Harrisowi. Zagrał też epizod w „Liście Schindlera" Stevena Spielberga.

W 1997 wyreżyserował napisany przez siebie „rodzinny" obyczajowy dramat „Prostytutki".

Szeroką popularność przyniosła mu rola organisty Antoniego Pereszczaki w polskim serialu telewizyjnym Złotopolscy.

W 1992 Zbigniew Hałatek zrealizował dokument „Żenia Priwiezieńcew czyli wywiad z samym sobą", którego bohaterem jest Eugeniusz Priwieziencew.

Zmarł w wyniku powikłań boreliozy. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Nagrody:
1981 - Wrocław - XXII FPSW - wyróżnienie za rolę Towarzysza "Piątka" w przedstawieniu "Obora" Helmuta Kajzara w Teatrze Narodowym w Warszawie.
2005 - Gdańsk - VI Festiwal Dobrego Humoru - najlepszy aktor komediowy - tytuł przyznany za rolę w serialu "Złotopolscy" (TVP 2).

Źródła: E-teatr, Wikipedia, FilmPolski

Opracował Ryszard Klimczak
Dziennik Teatralny
17 sierpnia 2023

Książka tygodnia

Teatr, który nadchodzi
Wydawnictwo słowo/obraz terytoria Sp. z o.o.
Dariusz Kosiński

Trailer tygodnia

La Phazz
Julieta Gascón i Jose Antonio Puchades
W "La Phazz" udało się twórcom z "La ...