Festiwalowe jury

Anna Augustynowicz

Ukończyła teatrologię na Uniwersytecie Jagiellońskim, a następnie Wydział Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie (1989). Od 1991 roku związana jest ze szczecińskim Teatrem Współczesnym, w którym debiutowała „Klątwą” Wyspiańskiego. Od września 1992 roku jest jego dyrektorem artystycznym. Autorka wielu wybitnych, nagradzanych na festiwalach teatralnych inscenizacji, często będących polskimi prapremierami, wystawianych nie tylko w macierzystym Teatrze Współczesnym w Szczecinie, ale również  na deskach teatrów całej Polski, m.in. w Teatrze Powszechnym w Warszawie, Teatrze im. S. Jaracza w Łodzi, Teatrze Polskim w Poznaniu, Teatrze im. W. Bogusławskiego w Kaliszu czy Teatrze Wybrzeże w Gdańsku. W 1995 roku  Anna  Augustynowicz otrzymała  nagrodę krytyków teatralnych Szczecina „Oko Recenzenta” za promowanie dramaturgii współczesnej, w 1996 roku nagrodę za reżyserię „Iwony, księżniczki Burgunda” na Opolskich Konfrontacjach Teatralnych  „Klasyka Polska”, w 1995 Paszport Polityki  za  „mądre i odważne przedstawienia oraz kształt artystyczny Teatru Współczesnego w Szczecinie”, na  Festiwalu Sztuki Reżyserskiej Interpretacje w Katowicach zdobyła nagrodę główną – Laur Konrada,  za reżyserię spektaklu „Moja wątroba jest bez sensu albo zagłada ludu”, a wyreżyserowana przez nią  „Balladyna” zajęła II miejsce w Ogólnopolskim Konkursie na Inscenizację Dzieł Polskich Romantyków. Uhonorowana tytułem Ambasador Szczecina 2002. W 2007 roku jury Ogólnopolskiego Konkursu na Inscenizację Utworów Stanisława Wyspiańskiego przyznało Annie Augustynowicz nagrodę główną za najwybitniejszą inscenizację – za reżyserię „Wesela”. W 2008 roku międzynarodowe jury festiwalu Boska Komedia przyznało spektaklowi specjalną nagrodę „za pełen mocy przekaz sceniczny, pozwalający współczesnej publiczności odkryć na nowo klasyczny tekst”. Na IX Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Współczesnej Rzeczywistość Przedstawiona” w Zabrzu (2009) przyznano jej nagrodę za reżyserię spektaklu „Rowerzyści” Volkera Schmidta. Spektakl „Migrena” uznany został przez tygodnik „Przekrój” za jedno z 6 najlepszych przedstawień 2010 roku w Polsce.

Piotr Głowacki

Urodzony w 1980 r. w Toruniu. Aktor filmowy i teatralny. Studiował prawo na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz aktorstwo w Studium Aktorskim przy Teatrze im.Jaracza w Olsztynie, Akademii Teatralnej w Warszawie i Studium Aktorskim TeRen Warszawa. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. W latach 2006-2008 aktor TR Warszawa, w latach 1008-2010 – aktor Teatru Starego w Krakowie. Laureat Jantara 2006 na Festiwalu Młodzi i Film w Koszalinie za najlepszą role męską w filmie „Oda do radości” w reż. Jana Komasy, Anny Kazejak i Macieja Migasa. Za tę samą kreację otrzymał Prix Tudor d’interprétation masculine(nagrodę Tudora za najlepszą rolę męską) podczas 12 Festiwalu Cinéma Tout Écran w Genewie. Dwukrotnie nominowany do Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego, przeznaczonej dla „młodych aktorów wyróżniających się wybitną indywidualnością” (2006 r. i 2013 r.). W 2007 r. czytelnicy Gazety Pomorskiej uznali go za Gwiazdę Jutra. W 2009 r., został nominowany do nagrody za najlepszą rolę męską w spektaklu teatru telewizji Golgota Wrocławska na 49 Festiwalu Telewizji w Monte Carlo (Festival de Télévision de Monte-Carlo). W 2011 r. otrzymał Specjalnego Złotego Anioła na festiwalu Tofifest w Toruniu. W 2012 r. otrzymał „Złotą Karetę za wyjątkowe osiągnięcia kulturalne” przyznawaną corocznie przez dziennik Nowości. Za rolę w filmie „80 milionów” Waldemara Krzystka otrzymał nagrodę specjalną 26. edycji Tarnowskiej Nagrody Filmowej oraz Złotego Szczeniaka za kreację drugoplanową na Festiwalu Aktorstwa Filmowego we Wrocławiu. W roku 2013 zadebiutował jako reżyser w Teatrze Dramatycznym  im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu spektaklem „Dobre Wiadomości”.

Piotr Kruszczyński

Urodzony w 1967 w Poznaniu. Architekt i reżyser, od 2011 roku dyrektor Teatru Nowego w Poznaniu. W latach 2002-2008 dyrektor artystyczny Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu, z którego stworzył jedną z najlepszych scen w Polsce. Dwukrotnie nominowany do prestiżowego „Paszportu” magazynu Polityka (2004, 2005). Laureat nagród za reżyserię, m. in. prapremierowych spektakli: „Nondum” Amejko (2002) w Teatrze Polskim w Warszawie i „Piaskownica” Walczaka (2003) w Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu. Odznaczony brązowym medalem Zasłużony dla Kultury „Gloria Artis”. Ostatnie realizacje: „Der Hungerkünstler geht” Różewicza w Gerhart-Hauptmann-Theater Zittau, „The Sandbox” Walczaka w 59th/59th Theatre w Nowym Jorku, „Walizka” Sikorskiej-Miszczuk w Teatrze Polskim w Poznaniu, „Tramwaj zwany pożądaniem” Williamsa w Teatrze im. Gombrowicza w Gdyni, „Człowiek z Bogiem w szafie” Walczaka w Teatrze im. Horzycy w Toruniu, „Komedia o niemej żonie” Kasserna w Teatrze Wielkim w Poznaniu, „Nie-Boska komedia. Rzecz o krzyżu” wg Krasińskiego w Teatrze im. Fredry w Gnieźnie, „PEEPshow” wg Taboriego w Teatrze Nowym w Poznaniu.

Łukasz Maciejewski

Filmoznawca, krytyk filmowy i teatralny. Stały współpracownik kilkunastu czasopism np „Filmu”, „Teatru”, „Notatnika Teatralnego”, „Dziennika. Gazety Prawnej”, „Polski. Gazety Krakowskiej”, „Magazynu Filmowego SFP”, „Kwartalnika Filmowego”, „Dialogu” (Niemcy) oraz portali „Filmweb” i „HBO.pl”. Ekspert telewizji HBO Europe oraz „Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej”, członek Międzynarodowej Federacji Krytyków Filmowych – FIPRESCI, Stowarzyszenia Filmowców Polskich, stały komentator „Tygodnika Kulturalnego” w TVP Kultura, współpracownik stacji „Ale Kino plus”, „N”premium” oraz TVP Polonia. Jest jednym z założycieli oraz wykładowców „Szkoły Kina” – studiów podyplomowych adresowanych dla krytyków i recenzentów filmowych, afiliowanej przy Collegium Civitas w Warszawie. Kurator sekcji filmowej festiwalu „Isola Del Cinema” w Rzymie, oraz festiwali „Fonomo” w Bydgoszczy i „Kozzie Gangsta” w Kargowej, moderator, juror i współorganizator kilkuset festiwali i przeglądów. Autor lub współautor kilkudziesięciu książek. W 2012 opublikował wywiad-rzekę z Jerzym Radziwiłowiczem – „Wszystko jest lekko dziwne”, oraz bestsellerowy zbiór esejów „Aktorki. Spotkania” poświęcony najwybitniejszym postaciom polskiego kina i teatru (nagrody dla książki: rekomendacja do „Paszportu Polityki”, nagroda „Krakowskiej Książki Miesiąca”, nominacja do „Złotej Róży”). Laureat nagrody „Uskrzydlony” za „wybitne osiągnięcia w dziedzinie krytyki filmowej”, „Złotej Róży 2012” za „najwyższy poziom dziennikarstwa kulturalnego, oraz nową jakość w filmowej krytyce – prasowej i telewizyjnej”, nominowany do tytułu „Człowieka Roku Małopolski” (2013) oraz laureat „Dziennikarskiej Weny” (2013) za „za dziennikarską cnotę w krytyce filmowej i telewizyjnej oraz za dwie znakomite książki „Aktorki” i „Wszystko jest lekko dziwne”.

Wioletta Laszczka

Sekretarz Jury. Naczelnik Wydziału Szkolnictwa Wyższego Departament Szkolnictwa Artystycznego i Edukacji Kulturalnej
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.