Fiński taniec z hiszpańskim temperamentem
17. Festiwal Sztuki TanecznejPołączenie elementów sztuki lokalnej i osobistych doświadczeń aktora-tancerza to funadement każdego przedstawienia zespołu Karttunen Kollektiv z Finlandii. Lider zespołu - Jyrki Karttunen realizuje wraz ze swoją grupą jeden projekt artystyczny rocznie. W Helsinkach powstają widowiska łączące różne gatunki tańca, także tego klasycznego z niezwykłymi ludzkimi zachowaniami. Zespół poprzez taniec stara się zgłębić naturę człowieka, opierając się na technikach budujących prawdziwość przedstawienia.
Dwaj tancerze – Mikko Paloniemi i Eero Vesterinen ubrani na beżowo w minimalistycznej scenografii utrzymanej w kolorystyce czerwieni zwracają się bezpośrednio do publiczności: przedstawiają się i zapraszają na pokaz. Staje się jasne, że nie tyle współuczestniczymy w budowaniu fikcji teatralnej, a znajdujemy się tam jako odbiorcy prezentowanego nam określonego podejścia do sztuki tanecznej. Afabularność prezentowanego projektu kieruje uwagę na współgrę ciał, muzyki i przestrzeni. Dwaj aktorzy przy emocjonalnej muzyce hiszpańskiej prezentują taniec złożony z zaskakująco niepasujących do siebie elementów. Choreograf – Jyrki Karttunen stworzył dziwną układankę skontrastowanych stylistyk, choreografii wyćwiczonej i improwizowanej lub takiej, która ma naśladować codzienne zachowania. Tancerze w taśmę powtarzających się co jakiś czas kroków wplatają skojarzenia ruchowe, które wykonują poza rytmem muzyki lub poza stylistyką wykonywanego tańca.
Zgranie tancerzy i prawdziwa perfekcja ruchu, przede wszystkim w scenach imitujących bezwład i arytmiczność tańca, sprawia, że ten ponad półgodzinny projekt zmagań z ciałem, przestrzenią i rytmem jest niezwykle wciągający. Bezustanna dynamika ruchu oddająca każdy akcent hiszpańskich dźwięków była niewątpliwym wyzwaniem kondycyjnym i sprawnościowym dla tancerzy. Projekt jednak na prezentacji sprawnościowej i choreograficznej nie poprzestał. W ostatnich scenach tempo przedstawienia zwalnia i uspokaja się, tak jak tętno tancerza po wykonanym tańcu. Spokój a może i nawet oniryzm ostatniej sceny i choreografii zupełnie różnej od całości widowiska doskonale równoważy wrażenia odbiorcy. Światła gasną i jedynym punktem oświetlenia jest latarka, która ukazuje fragmenty powoli balansującego ciała tancerza.
„Digital duende”, Karttunen Kollektiv, choreografia Jyrki Karttunen, Śląski Teatr Tańca, Scena Główna, 30 czerwca, godz. 19.30
