Grand Prix dla Doroty Masłowskiej
9. Festiwal Dramaturgii Współczesnej "Rzeczywistość przedstawiona" w ZabrzuWidzowie i jurorzy IX Ogólnopolskiego Festiwalu Sztuki Dramatycznej Rzeczywistość przedstawiona, który zakończył się dzisiaj w Zabrzu, wykazali całkowitą jednomyślność.
Wielkimi zwycięzcami tegorocznego konkursu okazali się Dorota Masłowska - autorka sztuki Między nami dobrze jest oraz Grzegorz Jarzyna, który ten dramat wyreżyserował na scenie TR Warszawa.
Zgodnie z regulaminem festiwalu Grand Prix przyznaje w Zabrzu publiczność i to ona uznała inscenizację Między nami dobrze jest za najlepszy spektakl.
Jury w składzie: Bogdan Ciosek, Krzysztof Karwat i Jacek Sieradzki - przyznało natomiast Grzegorzowi Jarzynie nagrodę główną (6 tys. zł) za reżyserię tego spektaklu, a Dorocie Masłowskiej - Medal im. Stanisława Bieniasza, który był pomysłodawcą zabrzańskiego przeglądu sztuk współczesnych.
Nagrody aktorskie otrzymały odtwórczynie głównych postaci w Między nami dobrze jest: Danuta Szaflarska za rolę Osowiałej Staruszki na Wózku Inwalidzkim oraz Aleksandra Popławska za rolę Małej Metalowej Dziewczynki.
Między nami dobrze jest to przejmująca opowieść o współczesnych Polakach, którzy nie potrafią szanować siebie, innych ludzi i własnej historii. Projekcja polskich kompleksów, niepozbawiona jest jednak wiary w to, że młode internetowe pokolenie rodaków, przy odrobinie dobrej woli, może znaleźć porozumienie z pokoleniem naznaczonym tragedią II wojny światowej.
Inscenizacja sztuki Masłowskiej miała jednak konkurencję w postaci Rowerzystów Volkera Schmidta, zrealizowanych w koprodukcji Teatru im. Jaracza z Łodzi oraz Teatru Współczesnego ze Szczecina. Anna Augustynowicz otrzymała nagrodę za reżyserię tego przedstawienia, Beata Zygarlicka za rolę Anny, a wyróżnienia - Marcin Łuczak i Agnieszka Więdłocha za role Tomka i Liny, młodych bohaterów sztuki Schmidta.
Nagrodę za scenografię jury przyznało Mirkowi Kaczmarkowi, autorowi oprawy plastycznej do przedstawienia Szajba Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk, w reżyserii Jana Klaty, z Teatru Polskiego we Wrocławiu.
