Groteskowo-złośliwe studium obsesji

Antologia zawiera dramaty: "Generał", "Kamień", "Nareszcie możemy być źli", "Głową w dół", "Dziura. Ostatnia królowa", "Nowy Legion", "Luna oraz" posłowie i sylwetkę autora.

Jarosław Jakubowski (ur. w 1974 r. w Bydgoszczy) - poeta, prozaik, dramatopisarz, dziennikarz. Jako dramaturg, Jakubowski zadebiutował w 2007 w Laboratorium Dramatu czytaniem scenicznym sztuki Dom matki. W 2010 r. za sztukę Życie zdobył I nagrodę w konkursie "Komediopisanie" Teatru Powszechnego w Łodzi. W 2010 r. Generał (pierwodruk w "Dialogu", nr 12/2010) znalazł się w finale konkursu dramaturgicznego Teatru Polskiego w Poznaniu "Metafory Rzeczywistości", a jego prapremiera miała miejsce w Teatrze Imka w Warszawie w 2011 r. W 2012 r. jego Wieczny kwiecień wygrał konkurs "Metafory Rzeczywistości"; w Teatrze Polskim w Poznaniu odbyła się prapremiera tej sztuki w reżyserii Agnieszki Korytkowskiej-Mazur. W tym samym roku Wojciech Faruga wyreżyserował napisany wspólnie z Jakubowskim tekst Wszyscy święci. W 2013 r. Teatr 2. Strefa z Warszawy wystawił sztukę Człowiek, który nie umiał odejść. Jarosław Jakubowski jest również autorem nagradzanych tomików wierszy. Licheń story, wystawiony w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu w marcu 2014, cieszy się uznaniem widzów i krytyków.

Jakubowski, pięciokrotny półfinalista GND i dwukrotny uczestnik warsztatów ADiT "Dramat w procesie rozwoju" w PWSFTViT w Łodzi, jest autorem ponad dwudziestu sztuk, w tym odważnych dramatów politycznych, które prezentujemy w niniejszej antologii. Jedne analizują traumatyczny wpływ narodowych klęsk i katastrof na polskie społeczeństwo, inne dotyczą nostalgii za uporządkowanym światem wartości i wyraźną granicą między sacrum i profanum. Wszystkie osiem łączy szczególna wrażliwość, z jaką autor podchodzi do swoich postaci: upadłych bohaterów, heroicznych dziwaków, przemielonych przez tryby bezlitosnej machiny kapitalizmu.

Sztuki składające się na niniejszy tom powstały w latach 2008-2013. Pięć lat to dużo w życiu człowieka, a w życiu kraju - bez porównania więcej, zwłaszcza jeśli tym krajem jest Polska. Podtytuł "dramaty polityczne" nie ma odnosić się do konkretnych bytów politycznych, ale ma być czytelnym znakiem, że nie zamierzam uchylać się od udziału w polskim sporze. Mam nadzieję, że mój głos i głosy, które uwalniam w utworach scenicznych, przyczynią się choć w jakimś stopniu do tego, że pojęcie "dramat polityczny" zostanie uwolnione od piętna kawiarnianej agitki.
(Jarosław Jakubowski, Posłowie)

"Jarosław Jakubowski napisał rzecz nieczęstą w polskiej dramaturgii - groteskowo-złośliwe studium obsesji. Studium, można rzec, bernhardowskie..."
Jacek Sieradzki, Plotka o Jaruzelu, "Przekrój"

"Dramat Jarosława Jakubowskiego uważam za najlepszy polski tekst napisany dla sceny od czasu Między nami dobrze jest Masłowskiej."
Jacek Wakar, Noc mundurowa, "Twój Styl"

"On po prostu pisze dobre dramaty, z myślą, z problemem."
Bartłomiej Miernik, Jakubowski, e-teatr.pl