Inna strona dziewczęcych zabaw
"Śmierć i dziewczyna" - Teatr Dramatyczny w WarszawieByć może bajki o księżniczkach odchodzą w przeszłość wypierane przez wojownicze \'Czarodziejki z księżyca\', \'Atomówki\' czy \'W.I.T.C.H.\'. Na razie księgarnie puchną od bajek, w których kruche księżniczki są kłute, trute, więzione, pożerane.
I tylko za sprawą dzielnego królewicza odzyskują jako taką integralność cielesną. Elfriede Jelinek wydobyła z dziecięcych historyjek całe absurdalne okrucieństwo. Gdy bohaterki zbioru \'Śmierć i dziewczyna\' opowiadają, co działo się z ich ciałami, uderza nie tylko drastyczność obrazów, ale i język. Księżniczki (te bajkowe jak Śpiąca Królewna i te współczesne jak Jackie Kennedy czy Marilyn Monroe) wierzą w system, który traktuje ich fizyczność jak towar. Zgadzają się być męską fantazją, ubraniem, publicznym wizerunkiem do ogólnego użytku.
Pięć reżyserek, które wystawiły dramaty księżniczek w Teatrze Dramatycznym, miało więc do wyboru: pójść w traumę albo zabawić się z autorką. Wybrały to, co podsuwa sam tekst - ironię. W przytłaczającej przestrzeni piwnicy Fritzla Jackie i Marilyn prowadzą kłótnie i flirty, Śpiąca Królewna opędza się od obleśnego księcia, a Barack Obama zjawia się, by stwierdzić: \'Kobieta jest czarnuchem świata\'.
Artystki wezwały na świadka tych niebezpiecznych zabaw samą Jelinek, która jako komiczna lalka udziela egzaltowanych wywiadów bądź pociesza pięcioletnią siebie (także lalkową): \'Nie przejmuj się, zabiję naszą matkę\'. Spektakl pokazuje inną stronę dziewczęcych zabaw: mroczną, wywrotową, fascynującą.
