Jedna historia z trzech perspektyw

Frank Hardy, Grace i impresario Teddy żyją z występów, w czasie których Frank uzdrawia ludzi. Wieloletnia podróż prowadzi przez wioski Walii, Szkocji i Irlandii. Po jej zakończeniu każdy z bohaterów opowiada o wspólnym życiu pełnym wzlotów i upadków.

W „Cudotwórcy" pociąga mnie opowiedzenie jednej historii z trzech perspektyw. Te same zdarzenia bohaterowie różnie widzą i interpretują. To opowieść o poszukiwaczach sensu, uciekających od stabilnej, mieszczańskiej egzystencji. Poszukiwaczach metafizyki, cudu i przygody, o ucieczce od schematów  – mówi reżyser spektaklu Wawrzyniec Kostrzewski.

Mój bohater Frank jest obolałym stworem, który przez ten krótki czas, kiedy widzimy go na scenie, niesie swój ból, tragedię niespełnienia. Próbuje oswoić się z tym bólem i tragedią. Robi rachunek sumienia.  – dodaje Adam Ferency – Przy pomocy Franka będę starał się mówić o wątpliwościach, które ogarniają mnie całe życie. Skoro Frank jest cudotwórcą, uzdrowicielem i magiem, to jest też artystą. Nie możemy podejrzewać, że to tylko hochsztapler i iluzjonista, który serwuje ludziom fikcję.

"Cudotwórca" skłania widzów do przyjęcia postawy detektywa. Troje bohaterów opowiada tę samą historię, która osiąga punkt kulminacyjny w hrabstwie Donegal, ale rozłożenie akcentów, ocena zdarzeń, a nawet podstawowe fakty zmieniają się znacząco w każdej wersji. Musimy złożyć własną wersję prawdy i zrozumieć, dlaczego bohaterowie od niej uciekają. Widziałem sztukę wiele razy - zawsze jest dla mnie źródłem niespodzianek i nowych znaczeń. To dramat głęboki, zabawny i bardzo poruszający, ale przede wszystkim jest triumfem czystej siły opowiadania – pisał o sztuce Charles Spencer w The Telegraph

Brian Friel urodził się w 1929 roku w Irlandii Północnej. Uznawany jest za jednego z najwybitniejszych dramatopisarzy angielskojęzycznych dwudziestego wieku. Napisał ponad trzydzieści sztuk, granych na całym świecie. Pisał artykuły do The Irish Press i krótkie opowiadania do The New Yorker, był dyrektorem Field Day Theatre Company. Napisał m.in dramaty: "Here I Come!", "The Loves of Cass McGuire", "Lovers", "The Freedom of The City", "Volunteers", "Living Quarters", "Faith Healer" ("Cudotwórca"), "Translations" ("Przekłady"). Jego najbardziej znaną sztuką jest "Dancing at Lughnasa" („Tańce w Ballybeg"). Poza „Cudotwórcą" na polski przełożono jego cztery dramaty: "Obywatelstwo honorowe", "Przekłady", "Molly Sweeney" i "Tańce w Ballybeg". Friel uchodzi za człowieka niezwykle skrytego, rzadko udziela wywiadów, biografowie nie są pewni podstawowych informacji o jego życiu.