Jerzy Fitio (1907 - 1982)
Aktor, teatralny, filmowy, telewizyjny i radiowy, śpiewak operowy i operetkowy.Urodził się 28 sierpnia 1907 we Lwowie. Zmarł 6 września 1982 w Koszalinie.
We Lwowie rozpoczął studia prawnicze, równocześnie statystował w teatrze. W 1927 przygotowywał się do zawodu aktorskiego w studio teatralnym otwartym przez Wandę Siemaszkową, w 1935 był słuchaczem wydziału sztuki aktorskiej Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej (PIST) w Warszawie.
W latach 1936-39 grał w Teatrach Miejskich we Lwowie, uczył się też śpiewu u Adama Didura. W latach 1939-41 był solistą Państwowego Teatru Opery i Baletu we Lwowie.
W sezonie 1944/45 występował tu w Polskim Teatrze Dramatycznym. W latach 1945-48 był aktorem Teatru Śląskiego w Katowicach, w latach 1949-53 w Teatrach Dramatycznych w Krakowie, w latach 1953-55 w krakowskim Teatrze Satyryków, w sezonie 1955/56 w Starym Teatrze. W sezonie 1960/61 grał w Teatrze Rozmaitości we Wrocławiu, 1961/62 w Teatrze im. Mickiewicza w Częstochowie, 1962/63 w Operetce Lubelskiej, w latach 1963-65 w Teatrze im. Osterwy w Lublinie, 1965-76 i od roku 1979 do śmierci w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym w Koszalinie i 1976-79 w Teatrze Dramatycznym w Elblągu.
Zagrał w kilku słuchowiskach Teatru Polskiego Radia m. in. „Rzeczywistość" Jerzego Putramenta (Szpicel) w reżyserii Antoniego Bohdziewicza (premiera 25 września 1951), „Mirandolina" Carlo Goldoniego (Służący kawalera) w reżyserii Ireny Babel (premiera 18 lutego 1955), „Koń jak czołg, a nie jak ułański fredzikowy" Czesława Kuriata (Stary chłop) w reżyserii Czesława Kuriaty (premiera 17 października 1976)
W Teatrze Telewizji wystąpił w spektaklu „Okazja" Phillipa Johnsona (Harold) w reżyserii Jerzego Gruzy (premiera 18 sierpnia 1958) i „Zielony Gil" Tirso de Moliny (Quintana) w reżyserii Jowity Pieńkowskiej (premiera 9 lipca 1969).
Wystepował też w filmie: „Zimowy zmierzch" Tadeusza Konwickiego w reżyserii Stanisława Lenartowicza (premiera 1 lutego 1957), „Miasteczko" Jana Dobraczyńskiego w reżyserii Romualda Drobaczyńskiego, Juliana Dziedziny i Janusza Łęskiego (premiera 17 marca 1960), „Święta wojna" Józefa Ponityckiego w reżyserii Juliana Dziedziny (16 listopada 1965), „Niebieskie jak Morze Czarne" Andrzeja Bianusza i Jerzego Ziarnika w reżyserii Jerzego Ziarnika (premiera 10 sierpnia 1973) oraz „Linia" Jerzego Wawrzaka w reżyserii Kazimierza Kutza (premiera 7 marca 1975).
Nagrody i odznaczenia:
1969 - Toruń - XI FTPP - wyróżnienie za rolę Miechoducha w przedstawieniu "Krakowiacy i Górale" w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym w Koszalinie
1971 - Nagroda PWRN w Koszalinie za upowszechnianie kultury
1972 - Złoty Krzyż Zasługi
Źródło: Almanach sceny polskiej, FilmPolski, E-teatr
