Kazimierz Pustelak (1930-2021)
Śpiewak operowy, aktor teatralny, telewizyjny, filmowy i radiowy, pedagog, dziekan Wydziału UFMC w Warszawie.Urodził się 14 lutego 1930 r. w Nowej Wsi na Podkarpaciu. Zmarł 11 grudnia 2021 w Warszawie.
Rozpoczął studia wokalne u prof. Marii Świerzawskiej w Rzeszowie, kontynuując je w Krakowie u prof. Czesława Zaremby. Był jednocześnie studentem rolnictwa na Uniwersytecie Jagiellońskim. Kolejnym jego nauczycielem śpiewu był Józef Gaczyński.
Zadebiutował operowo w 1957 roku w Krakowie jako Leński w Eugeniuszu Onieginie Piotra Iljicza Czajkowskiego, jednej z jego najlepszych ról. W Krakowie współpracował z operą i radiem. Śpiewał między innymi Lenskiego w Eugeniuszu Onieginie Czajkowskiego, Pinkertona w Madame Butterfly Pucciniego, księcia Mantui w Rigoletcie Verdiego, Hrabiego Almavivy w Cyganerii Rossiniego, Rodolfa w Cyganerii Pucciniego i tytułowej roli w Talesenbacha . Na swoim koncie ma liczne nagrania repertuaru operowego, oratoryjnego i operetkowego. Był bardzo aktywny jako śpiewak koncertowy w filharmoniach w całym kraju.
Ukoronowaniem tego okresu były dwie nagrody na międzynarodowych konkursach wokalnych: Srebrny Medal w Moskwie (1957) i Złoty Medal w Tuluzie (1960). W 1960 otrzymał stypendium na kurs dla śpiewaków operowych w mediolańskiej La Scali, gdzie przygotował sześć partii operowych i brał udział w wykonaniach fragmentów oper Rossiniego w Małej Scali. W Mediolanie studiował u Gennaro Barro.
Po powrocie do Polski w 1960 roku rozpoczął pracę w Operze Narodowej w Warszawie, przenosząc się wraz z zespołem do Teatru Wielkiego i stając się jednym z głównych interpretatorów partii tenorowych w całym repertuarze operowym tego teatru.
Występował praktycznie we wszystkich krajach Europy, a także w Ameryce i Azji. Występował gościnnie w Teatrze Bolszoj w Moskwie, Operze Narodowej w Pradze, Budapeszcie i Bukareszcie, w Łodzi, Tyflisie (Tbilisi), w Operze Królewskiej w Sztokholmie i na Festiwalu w Wiesbaden. Jego pięknie ukształtowany, oddany głos i zdolności ekspresyjne sprawiły, że najlepiej pasował do repertuaru lirycznego, zwłaszcza w operach Donizettiego, Rossiniego, Mozarta, Moniuszki, Verdiego, ale także współczesnych dzieł Igora Strawińskiego, Rudzińskiego oraz różnych programów koncertowych. Jeden z najwybitniejszych polskich powojennych śpiewaków operowych, Kazimierz Pustelak, śpiewał niezliczoną ilość partii tenorowych w repertuarze operowym i oratoryjno-kantatowym, prezentując liczne nagrania radiowe i albumy.
Nie przerywając kariery wokalnej, w 1971 rozpoczął także pracę pedagogiczną w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. Zasłynął jako wybitny nauczyciel sztuki wokalnej. W latach 1972-1982 był dziekanem jej wydziału wokalnego. Później w Akademii Muzycznej w Warszawie był profesorem nadzwyczajnym. Wyszkolił kilkunastu bardzo dobrych śpiewaków, którzy zdobyli już czołowe pozycje na scenach operowych w Polsce i za granicą. Są wśród nich także laureaci międzynarodowych konkursów wokalnych.
Za osiągnięcia artystyczne i dydaktyczne Kazimierz Pustelak został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1964) oraz Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki II stopnia (1977) i I stopnia (1992).
40-lecie pracy artystycznej obchodził 11 czerwca 1995 roku w Teatrze Wielkim w Warszawie, śpiewając partię Stefana w Strasznym dworze Moniuszki.
