Kochankowie po śmierci
"Romeo i Julia" - aut. William Szekspir - komp. Hector Berlioz - chor. Sasha Alexandra Waltz - Teatr Wielki w ŁodziSymfonia dramatyczna/balet. Premiera w ramach XXVII Łódzkich Spotkań Baletowych. Produkcja Paryskiej Opery Narodowej. Dzieło wykonywane w oryginalnej, francuskiej wersji językowej.
Tworząc choreografię Romea i Julii (2007), Sasha Waltz zwróciła się ku jednej z najbardziej poruszających historii miłosnych w literaturze światowej. Historia nieszczęśliwych kochanków, których rodziny są wrogami, a których śmierć przynosi zrozumienie i pojednanie, jest jednym z najbardziej znanych dzieł Szekspira.
Ta mroczna tragedia zainspirowała Hectora Berlioza do skomponowania dramatycznej symfonii Romeo i Julia na troje solistów, dwa duże chóry i orkiestrę. Podczas światowej premiery w 2007 roku gwiazdy Aurélie Dupont i Hervé Moreau tańczyli kochanków, którzy odnaleźli się dopiero po śmierci. Jesienią 2012 roku spektakl Romeo i Julia znalazł się w repertuarze mediolańskiej La Scali.
W kwietniu 2015 roku w Berlinie odbyła się premiera Romea i Julii jako koprodukcja Deutsche Oper Berlin, La Scala w Mediolanie i Sasha Waltz & Guests. Tam po raz pierwszy choreografię tę zatańczyli tancerze zespołu Sasha Waltz & Guests.
__
Sasha Alexandra Waltz - niemiecka choreografka, tancerka i liderka zespołu tanecznego Sasha Waltz and Guests.
Urodziła się 8 marca 1963 w Karlsruhe.
Jest córką architekta i kuratora. W wieku pięciu lat swoją pierwszą lekcję tańca miała w Karlsruhe u Waltraud Kornhass, uczennicy Mary Wigman. Od 1983 do 1986 studiowała w School For New Dance Development w Amsterdamie.
W latach 1986–1987 odbyła dalsze szkolenie w Nowym Jorku. W tym okresie była tancerką Pooh Kaye, Yoshiko Chuma & School of Hard Knocks i Lisa Kraus. Następnie intensywnie współpracowała z choreografami, artystami wizualnymi i muzykami, takimi jak Tristan Honsinger, Frans Poelstra, Mark N. Tompkins i David Zambrano.
Od 1992 roku była artystką-rezydentem w Künstlerhaus Bethanien. Tam rozwinęła serię „dialogów" w interdyscyplinarnych projektach z tancerzami, muzykami i artystami wizualnymi (Nasser Martin-Gousset, Takako Suzuki, Charlotte Zerbey, Ákos Hargitai ). Rok później w 1993 wraz z Jochenem Sandigiem założyła swoją firmę „Sasha Waltz i Goście". W ciągu następnych 3 lat opracowali trylogię Travelogue.
Razem z Jochenem Sandigiem Waltz założył Sophiensæle w centrum Berlina, jako ośrodek rozwoju wolnego teatru i tańca. Tutaj opracowali Allee der Kosmonauten (1996), Zweiland (1997) i Na Zemlje (1998), a także projekt Dialoge '99/I.
W 1999 roku Waltz objęła stanowisko dyrektora artystycznego Schaubühne am Lehniner Platz w Berlinie wraz z Thomasem Ostermeierem, Jensem Hillje i Jochenem Sandigiem. Otworzyła Schaubühne Körpera (2000). Następnie pojawiły się S (2000), noBody (2002), Insideout (2003), Impromptus (2004) i Gezeiten (2005).
Po zakończeniu pięcioletniego okresu pracy w Schaubühne Waltz reaktywowała Sasha Waltz & Guest ponownie jako niezależną firmę z siedzibą w Berlinie. Powstał jako projekt międzynarodowy, w którym uczestniczy 25 stałych i 40 współpracowników.
W 2008 roku otrzymała X Europe Prize Reality Teatralne w Salonikach.
W 2016 roku Michael Mueller, burmistrz Berlina, ogłosił, że Waltz i Johannes Ohman zastąpią Nacho Duato na wspólnym stanowisku dyrektorów artystycznych Berlińskiego Baletu Państwowego w 2019 roku.
W internetowej rozmowie z Oktawianem Saiu Waltz oświadczyła, że „nie chce wracać do tego samego świata", co przed pandemią. Wyjaśniła dalej, że jej zdaniem należy wyciągnąć ważne wnioski z globalnego kryzysu, który będzie miał kluczowe konsekwencje dla ludzkości, ekologii i kultury.
W lipcu 2022 roku Sasha Waltz została członkiem inauguracyjnym Międzynarodowego Stowarzyszenia Liderów Teatralnych (IATL).
__
Obecnie Sasha Waltz przygotuje ten spektakl z zespołem baletu Teatru Wielkiego w Łodzi.