Krakowski desant

W konkursowym repertuarze uczestników oczywiście Kanon Piosenki Aktorskiej: młodzi wykonawcy najchętniej sięgają po piosenki Jacquesa Brela, Nicka Cave’a i Edith Piaf. Poza tym widzowie usłyszą utwory m.in. Jaromira Nohavicy, Faith No More, Amandy Palmer i Sinead O’Connor.

Kanon to tegoroczna nowość: w regulaminie znalazł zapis o tym, że wśród przygotowywanych na Konkurs piosenek co najmniej jedną należy wybrać ze spuścizny następujących twórców: Jacques Brel, Bertolt Brecht, Nick Cave, Wojciech Młynarski, Agnieszka Osiecka, Jeremi Przybora, Tom Waits, Kurt Weill, Włodzimierz Wysocki lub z repertuaru Edith Piaf. Powodem wprowadzenia Kanonu jest dbałość o poziom repertuarowy aktorskich interpretacji piosenek i szacunek dla tradycji PPA. Kanon umieszcza także ideę Konkursu we właściwych i charakterystycznych rejonach stylistycznych. To – po otwarciu Konkursu na zagranicę – może być istotną wskazówką również dla obcokrajowców.

O tym, kto zaśpiewa w Koncercie Finałowym, dowiemy się późnym wieczorem 18 marca. Uczestników II etapu konkursu oceniać będzie Rada Artystyczna PPA w składzie: Kinga Preis, Jacek Bończyk, Jacek Borusiński, Mariusz Kiljan, Krzysztof Mieszkowski, Leszek Możdżer (przewodniczący), Jerzy Satanowski, Bogusław Sobczuk i Cezary Studnia.

Przez blisko tydzień wskazani przez Radę Artystyczną PPA finaliści będą korzystać z warsztatów prowadzonych przez doświadczonych kolegów po fachu, m.in. Elżbietę Zapendowską, Olgę Szwajgier, Jacka Bończyka. Wszystko po to, by 25 marca jak najlepiej zaprezentować się w Koncercie Finałowym „Nerwowo, trochę tangowo”.
Program festiwalu – na oficjalnej stronie Przeglądu www.ppa.art.pl.
Sylwetki uczestników II Etapu konkursu Aktorskiej Interpretacji Piosenki

Barbara Broda-Malon
Mówi o sobie, że jest pszczynianką urodzoną w Cieszynie. Temperament jednak sprawia, że bardziej czuje się góralką niż Ślązaczką. Kocha góry, polskie morze, Toskanię, tulipany i jajecznicę przyrządzoną przez swojego męża. Absolwentka Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej w Katowicach. Od trzeciego roku studiów zakochana i rozsmakowana w piosence aktorskiej i musicalu. Koncertuje z recitalami, uczy (się i innych) i udziela się w różnych projektach muzycznych, zarówno rozrywkowych, jak i klasycznych. Ma na swoim koncie kilka ról teatralnych i kilka nagród na festiwalach piosenki, ale prawdziwą bajką i marzeniem zawsze był dla niej Wrocław.
W konkursie zaśpiewa piosenkę arabską „Gafsa” z filmu „Pusty dom”, „Wieczny finał” z autorską (zespołową) muzyką do tekstu Haliny Poświatowskiej i „Nie opuszczaj mnie” Jacquesa Brela.

Michał Chołka
Jego pierwszą premierą na zawodowej scenie była „Ania z Zielonego Wzgórza” w Teatrze Muzycznym w Gdyni – wystąpił w tym spektaklu jako słuchacz Studium Wokalno-Aktorskiego. Po drugim roku nauki w Studium zdał egzaminy do krakowskiej PWST, którą ukończył w ubiegłym roku w klasie mistrzowskiej prof. Jerzego Treli. Jest na etacie w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie, współpracuje z kilkoma niezależnymi teatrami krakowskimi i z kabaretem Loch Camelot. W kwietniu odbędzie się premiera filmu „Zniknięcie” z jego udziałem, będącego ekranizacją opowiadań z powieści Olgi Tokarczuk „Bieguni”. Pochodzi z Nowej Wsi Lęborskiej, gdzie należy do Ochotniczej Straży Pożarnej. Mieszka teraz w Krakowie, więc udział w akcjach ratunkowo-gaśniczych bierze tylko wtedy, kiedy jest w rodzinnych stronach. Od niedawna uprawia wspinaczkę skałkową.
Na konkurs przygotował dwie piosenki Jacquesa Brela: „Ci ludzie tam” i „Pożegnanie”, oraz „Otchłań potępienia” z płyty Katarzyny Groniec „Listy Julii”.

Marcin Gaweł
„Ślązok mo w sercu czi ważne rzeczy:
Boga, robota, rodzina.
I bydzie ło nie bioł się i rzykoł
Aż po łostatnio godzina”
Taki fragment wiersza, napisany przez przyjaciela, jest mottem życiowym Marcina. Marcin jest Ślązakiem, pochodzi z Zabrza, przez dwa lata uczył się w studium aktorskim przy Teatrze Śląskim w Katowicach. Trzy lata temu przyjechał do Wrocławia na studia w PWST. Jak mówi, już od podstawówki robił za małpę klasową, czuł, że lubi te wygłupy i że sprawia mu wielką frajdę, kiedy potrafi kogoś rozśmieszyć. Skończył Technikum Budowlane, jeśli nie zostanie aktorem, to zawsze, jak twierdzi, może jeszcze budować albo remontować teatry.
W konkursie zaśpiewa „Balladę o nieszczęsnej Evelyn Roe”, „Tangowalkę” (w tłumaczeniu na język śląski) i „Marysię”.

Marta Honzatko
Zielonogórzanka, od dziesięciu lat związana z Krakowem. Pięć lat temu ukończyła krakowską PWST. Aktorką chciała zostać od zawsze. Obecnie koncertuje z projektem „Honzatko Rozmontowana”, do  którego teksty napisał Michał Zabłocki, a muzykę Aleksander Brzeziński. Na ekrany kin wszedł właśnie najnowszy film Antoniego Krauzego „Czarny czwartek”, w którym gra główną rolę.
W konkursie zaśpiewa dwa utwory z „Honzatko Rozmontowanej”: „Zakochałam się w kretynie” i „Poszukuję męża” oraz „Deszczowego klauna” Nicka Cave’a.

Adriana Kalska
Pochodzi ze Słupska. Spędziła dwa wspaniałe lata w Studium Wokalno-Aktorskim przy Teatrze Muzycznym w Gdyni, potem dostała się do krakowskiej PWST – jest teraz na IV roku. Obecnie przygotowuje się do drugiego dyplomu, a już w maju czeka ją udział w finale 3. Festiwalu
Pamięci Andrzeja Zauchy Serca bicie.
W konkursie zaśpiewa „Banalną historię” Juliana Tuwima z muzyką Stanisława Radwana, i „Briana” z repertuaru grupy Monty Pythona.

Aleksandra Krzyżańska
Urodziła się we Wrocławiu, ale od najmłodszych mieszkała na wsi. Zaczęła śpiewać szybciej niż mówić. W wieku trzech lat umiała na pamięć wszystkie kolędy (wzbudzając oczywiście zazdrość starszych pań). Wystąpiła w programie od przedszkola do Opola z Ryszardem Rynkowskim jako gościem, i  to właśnie wtedy, widząc go na scenie, zrozumiała, że dokładnie to chce w życiu
robić: śpiewać i grać na fortepianie. Ukończyła więc Szkołę Muzyczną I stopnia im. Grażyny Bacewicz we Wrocławiu, a potem, by poszerzyć umiejętności, wybrała klasę humanistyczno-teatralną we wrocławskim Liceum Ogólnokształcącym nr 3.  Wtedy też postanowiła zająć się również piosenką aktorską. Kocha śpiewać, nie wyobraża sobie życia bez muzyki, dlatego obecnie studiuje...etnologię. Poza tym rysuje i ma bzika na punkcie kina.
W konkursie zaśpiewa piosenki „Zamęt” oraz „Mechaniczną lalkę”.

Paweł Kudaj
Urodził się w Konstantynowie Łódzkim. Studiuje na III roku Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi im. Leona Schillera.
W konkursie zaśpiewa dwie piosenki Sinead O’Connor: „Red Football” i „War” oraz „Krzesło łaski” Nicka Cave’a.

Marta Ledwoń
Jest z Oświęcimia, uczyła się tam w technikum budowlanym, zdecydowała jednak zdawać egzaminy na specjalizację wokalną Wydziału Aktorskiego krakowskiej PWST, którą to szkołę ukończyła w 2008 roku. Współpracuje z Teatrem Kamienica w Warszawie, Teatrem Współczesnym i Teatrem Barakah w Krakowie.
W konkursie zaśpiewa „Tłum” z repertuaru Edith Piaf, w aranżacji Mateusza Pospieszalskiego, „Myszkę Miki” z repertuaru czeskiego barda Jaromira Nohavicy w aranżacji Marcina Partyki i piosenkę ze spektaklu „Wroniec” w reżyserii Jerzego Bielunasa – „Ulotkę”. W tym ostatnim utworze towarzyszy jej Kamil Król, który animuje lalkę – siedmioletniego Adasia, głównego bohatera „Wrońca”

Jan Mędrala
Pochodzi z Krakowa. Od 7. roku życia śpiewał w Chórze Chłopięcym Filharmonii Krakowskiej, który niejednokrotnie – oprócz projektów z muzyką klasyczną – współpracował również z artystami Piwnicy pod Baranami. Podczas studiów na Wydziale Wokalno-Aktorskim Akademii Muzycznej w Krakowie brał udział we wspólnym, niezależnym przedsięwzięciu organizowanym wraz ze studentami PWST – w musicalu „Wampir”, przy którego realizacji pomagali m.in. Marta Stebnicka, Ewa Kornecka, Anna Polony i Jerzy Stuhr. Śpiewa kontratenorem. Główną dziedziną jego specjalizacji jest historyczne wykonawstwo muzyki dawnej, którego uczył się m. in. w Królewskim Konserwatorium w Hadze. Śpiewał główną rolę w operze „Orfeusz i Eurydyka” Glucka na deskach Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Koncertuje i nagrywa w Polsce i zagranicą. Obecnie związany z Cappellą Cracoviensis. Współpracuje również z wykonawcami muzyki rozrywkowej takimi jak Gooral. Interesuje się historią i bieżącymi odkryciami naukowymi, uwielbia wieś i górskie wycieczki ze swoją dziewczyną – wiolonczelistką.
W konkursie zaśpiewa piosenki do słów Juliana Tuwima i Jana Brzechwy, autorstwa Grzegorza Marciniaka, oraz jedną piosenkę z repertuaru Kabaretu Starszych Panów.

Szymon Mysłakowski
Pochodzi z Krakowa. Choć nigdy nie planował przygody z teatrem (i do niedawna nie spodziewał się nawet, że będzie śpiewał), krakowską PWST ukończył w 2004. Pracuje teraz w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu. Jest tatą, żeglarzem i ma psa.
W konkursie zaśpiewa „Titine” ze spektaklu Wojciecha Kościelniaka „Summertime” w kaliskim teatrze.

Joanna Oleś
Pochodzi z Zebrzydowic koła Cieszyna. Obecnie studiuje filologię angielską na Uniwersytecie Opolskim. W Opolu uczęszcza na zajęcia Wokalnego Studia Kształcenia Jazzowego. Wszystko zaczęło się od konkursów recytatorskich (pierwszy w V klasie szkoły podstawowej). Później dołączyły konkursy piosenki i przeglądy poezji śpiewanej.  Zamiłowanie do muzyki, szczególnie do piosenki francuskiej wiąże się z pewnym wspomnieniem. W IV klasie szkoły podstawowej wychowawczyni Joanny musiała przeprowadzić losowanie dodatkowego języka obcego. Wszystkie dzieci oprócz języka angielskiego chciały uczyć się niemieckiego. Prosiła wtedy los, żeby z wiaderka wyciągnąć karteczkę z napisem „niemiecki”. Wylosowała „francuski” i była… załamana! Była pewna, że tego języka nie polubi. Myliła się jednak bardzo.
W konkursie zaśpiewa dwie piosenki z repertuaru Edith Piaf: „La foule” i „Jej rejon to był plac Pigalle” (w tłumaczeniu Marcina Sosnkowskiego) oraz „Psotną Lolę”.

Józef Pawłowski
Urodził się pod Warszawą, jednak historia jego rodziny od zawsze związana jest ze stolicą.
W stronę teatru pchnął go po części przypadek, a po części serce. Ale – jak mówi – ani jedno, ani drugie nie zadziałałoby chyba, gdyby nie jego profesorka języka polskiego, która zmusiła go do uczestnictwa w konkursie recytatorskim. Każdy kolejny krok w stronę aktorstwa pociągał następny i utwierdzał go w przekonaniu, że właśnie to jest jego marzeniem, powołaniem i sposobem na życie. Od dwóch lat jest studentem Akademii Teatralnej w Warszawie. Tam właśnie spotkał się z muzyką, interpretacją – piosenką aktorską. Jest to dla niego spotkanie niezwykle pasjonujące i odkrywcze.
W chwilach wolnych od nauki i pracy ucieka w góry, które dają mu poczucie wolności, odrobinę samotności i wyciszenia. W konkursie zaśpiewa piosenki Jacquesa Brela, Serge’a Gainsbourga i Nicka Cave’a.

Alicja Pyziak
Pochodzi z Bielawy, w maju skończy 20 lat. Mieszka teraz we Wrocławiu, gdzie uczęszcza na zajęcia do MDK Wrocław Śródmieście – jest członkinią grupy ImPresja, prowadzonej przez Halinę Bednarek i Krzysztofa Słupianka. Jak mówi, w stronę aktorstwa pchnęła ją... gaśnica, która spadła jej na głowę w jednym z teatrów. Ponieważ bardzo bolało, ma nadzieję, że był to znak. Nie ukrywa, że bardzo chciałaby któregoś dnia wybiec z jednej ze szkół teatralnych z tytułem magistra sztuki, i choć nie wie, czy do zawodu aktora się nadaje, jest pewna, że to jedyna rzecz, jaką chciałaby w życiu robić.
Zaśpiewa „Plebs blues” Jaromira Nohavicy, „Gaz” Jacquesa Brela i „Grawitację” Grzegorza Ciechowskiego.

Julia Rybakowska
Urodzona w Poznaniu, studentka IV roku PWSFTviT im. Leona Schillera w Łodzi i IV roku Wydziału Prawa na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W spektaklach dyplomowych występuje jako Fiokła w „Ożenku” w reż. Grigorija Lifanova i  jako Alicja w „Opowieściach o zwyczajnym szaleństwie” w reż. Grzegorza Chrapkiewicza. Już jako mała dziewczynka nie mogła się obejść bez muzyki. Stojące przy łóżku małe radio grało do chwili, kiedy zasnęła, i – jak sama mówi – po dziś dzień nic się nie zmieniło.
Zaśpiewa utwory: „Dziwka z Krochmalnej / Tomorrow we’ll see”, „Stacyjka Zdrój” i „Nie wiem, czy to warto”.

Nick Sinckler
Amerykański wokalista i aktor musicalowy. Do Polski przyjechał w 2007 roku. W USA współpracował z producentami słynnego Cirque du Soleil. Śpiewał również w chórkach dla Dama Josepha (piosenkarz neo soul), Paradise (piosenkarz reggaeton), Billy’ego Portera (aktor i piosenkarz soul). W Polsce śpiewał w chórach Natalii Kukulskiej i jazzbandu Karimski Club, a także założył własny zespół o nazwie Overnight. W 2008 roku wziął udział w programie Fabryka Gwiazd, gdzie znalazł się w finałowej piątce i był jednym z faworytów jurorów oraz publiczności. Nagrał później przebój radiowy „Feel This Love”, występował w Radio Eska i uczestniczył w trasie koncertowej Kayah promującej jej nową płytę „Skała”. Zagrał w gliwickim „Hair” w reż. Wojciecha Kościelniaka.

Ewa Srokowska
Urodziła się w Toruniu, tam też ukończyła podstawówkę i gimnazjum w dziennej szkole muzycznej im. Karola Szymanowskiego. Podczas nauki w gimnazjum zainteresowała się poezją i zdecydowała, że to właśnie pisanie, filologia, teatr, a nie muzyka są jej przeznaczeniem. Porzuciła więc edukację muzyczna na rzecz uczestniczenia w kółkach teatralnych i konkursach recytatorskich. Po maturze dostała się do krakowskiej PWST na Wydział Dramatyczny pod opieką  Jana Peszka. Jak mówi, lepiej trafić nie mogła: zachwyca ją miasto i szkoła. Jest teraz na IV roku, w dyplomowym „Hamlecie” gra Ofelię.

Krzysztof Szczepaniak
Wrocławianin w Warszawie. Śpiewa, bo lubi, i sprawia mu to dużą frajdę – choć otoczeniu nie zawsze. Uwielbia musicale, operetki i wszelkie muzyczne przedsięwzięcia. Studiuje na II roku warszawskiej Akademii Teatralnej, ale bardzo jest rad, że bierze udział w tak ważnym festiwalu właściwie „u siebie w domu”.
Zaśpiewa trzy „śmiertelnie poważne” piosenki: „Prosektorium” i „Ostatnią posługę” Macieja Zembatego oraz „Jak zabić gacha żony swej” Jacquesa Brela.

Piotr Szekowski
Pochodzi z Podlasia – mieszka w Białymstoku. Śpiewać zaczął we wczesnym dzieciństwie, akompaniując sobie na dwuipółoktawowym Casio, który dostał w prezencie od rodziców. Później pojawiła się gitara i wiele innych instrumentów, wreszcie, w III klasie liceum - wystąpił po raz pierwszy przed publicznością. Niebawem ukończy studia na krakowskiej PWST – jest już po dyplomie, jeszcze przed obroną pracy. Gra gościnnie w Teatrze Dramatycznym w Białymstoku, wcześniej występował w Rampie w Warszawie. W październiku 2010 wyprodukował własny spektakl „Człowiek Ogromny” z tekstami Wiesława Dymnego. Chciałby trafić do teatru, w którym będzie się spełniał, ale niezależnej działalności porzucać nie zamierza.
Na konkurs przygotował „Sexy Doll” Republiki, „Gdy jutro skoro świt” Jaromira Nohavicy i „Następnego” Jacquesa Brela.

Wojan Trocki
Urodził się w Złotoryi, na konkurs przyjeżdża z warszawskiej Pragi, lubi Wrocław – mieszkał tu przez ponad 3 lata i z miastem wiąże wiele ciepłych wspomnień. Uwielbia zwierzęta. Zwłaszcza psy, które - jak mówi – są przykładem miłości. Ukończył Akademię Teatralną w Warszawie w 2009. Teraz przygotowuje się do roli Pana Sztarca w spektaklu „Grand Operita” w Teatrze Współczesnym w Warszawie, w reż. Marcina Przybylskiego. Młodym aktorom, kolegom i koleżankom wysyła wiarę w to, że warto marzyć i kochać to, co się robi.
Zaśpiewa „Pole Garncarza” („Potter’s Field” Toma Waitsa, w przekładzie Romana Kołakowskiego,
muzyka Wojan Trocki i Robert Bielak), „Weź tę flachę” („Take This Bottle” zespołu Faith No More, słowa Mike Patton, przekład Wojan Trocki i Michał Lech Wojtyła), i „Się ściemnia” Maanamu, ze słowami Olgi Jackowskiej.

Martyna Witowska
Pochodzi z dolnośląskiej Nowej Rudy. Brała lekcje śpiewu klasycznego, a po maturze zdała na Wydział Aktorski wrocławskiej PWST. Jest teraz na IV roku, w trakcie prób do trzeciego dyplomu – będzie to „Nasze Miasto” Thortona Wildera w reżyserii Jacka Jabrzyka. W tym spektaklu Martyna gra lokalną gwiazdę, więc ma dużo śpiewania. Jedna z piosenek to fragment jej monologu z dyplomu „Straż Porządkowa, czyli kompromis z teatrem” na podstawie dramatów Tadeusza Różewicza w reżyserii Uli Kijak. Mieszka pod Wrocławiem, uwielbia wodę z imbirem, miodem i cytryną. W czerwcu wybiera się do Pragi ze spektaklem tanecznym na międzynarodowy festiwal Prague Quadrennial of Performance Design and Space.
W konkursie zaśpiewa: „Nieboszczyka Jima” Henryka Czyża, „Spacer z niekochanym” Edwarda Pałłasza ze słowami Agnieszki Osieckiej i „Wielkości” Tadeusza Różewicza. Ostatni utwór to improwizacja muzyczna do antydramatycznego tekstu poety.

Małgorzata Wojciechowska
Urodziła się w Miliczu, ukończyła PWST w Krakowie w roku 2006. Otrzymała wiele nagród na festiwalach piosenki, nagrody za autorstwo tekstów, stypendium miasta Kraków dla młodych twórców. Lubi: psy, Bacha i kapuśniak. Nie lubi: cwaniaków, kminku i Pałacu Kultury. Umie: grać,
śpiewać, pisać i robić na drutach. Nie umie: pchać się oknem i piec ciast. Powinna: dać dyla z Warszawy do Wrocławia, który kocha. Zrobi to w końcu.
W konkursie zaśpiewa „Tęsknisz” („Missed me”) Amandy Palmer i „Boję się tej melodii” Przybory i Wasowskiego.