Krzysztof Orzechowski (1947)
Urodził się w 6 września 1947 roku w Toruniu.Aktor teatralny, filmowy, telewizyjny i radiowy, reżyser teatralny, filmowy i telewizyjny, kierownik literacki, dyrektot teatru, pedagog, profesor sztuk teatralnych, felietonista.
Absolwent Wydziału Aktorskiego w krakowskiej PWST (1970) i Wydziału Reżyserii PWST w Warszawie (1984), doktor habilitowany sztuki, profesor Akademii Teatralnej w Warszawie, profesor zwyczajny sztuk teatralnych.
Kariera artystyczna i zawodowa: Teatr Komedia w Warszawie (1970 - 75) aktor. Teatr Dramatyczny m. st. Warszawy (1975 - 86) aktor, (1986 - 87) reżyser. Teatr im. J. Kochanowskiego w Opolu (1987-88) członek Rady Artystyczno-Programowej. Teatr Ludowy w Nowej Hucie (1989 - 96) reżyser. Teatr "Bagatela" w Krakowie (1997-1999) dyrektor naczelny i artystyczny. Teatr im. J.Słowackiego w Krakowie (od 1999) dyrektor naczelny i artystyczny. Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna w Warszawie - Akademia Teatralna (od 1981) asystent, st. asystent, wykładowca, st. wykładowca przedmiotu kierunkowego na Wydziale Reżyserii, (od 1996) adiunkt, (od 2003) profesor.
Ważniejsze osiągnięcia: reżyseria ponad 40 spektakli w teatrach w Krakowie i innych miastach oraz w TVP, m.in. "Tango" i "Ambasador" Mrożka, "Gimpel Głupek" Singera, "Kandyd" Woltera, "Wieczór Trzech Króli" i "Romeo i Julia" Szekspira, "Panna Tutli Putli" Witkacego, "Rozpacz" Nabokova, "Reformator" Kulisza. W 2008 - "Ja, Feuerbach" T. Dorsta. W latach 2008 - 2010 wyreżyserował w Teatrze im. Juliusza Słowackiego sztuki napisane przez Annę Burzyńską specjalnie na coroczne edycje Krakowskiej Nocy Teatrów: "Post-Makbet" (2008), "Zakręcony Słowacki, czyli noc w malinach" (2009) i "Krzyżacy, czyli teatr w kryzysie (albo koszmarny sen dyrektora)" (2010).
W latach 1999-2016 był dyrektoremnaczelnym i artystycznym Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.
- Autor książki „Podróż do kresu pamięci", wydanej przez Wydawnictwo Bosz w 2015.
- Autor cyklu felietonów „Przeczytane... zasłyszane... obejrzane..." publikowanych na stronach Dziennika Teatralnego w latach 2016 – 2017, zebranych i wydanych w 2017 przez Wydawnictwo Universitas pt. „Teatr świata – świat teatru. Felietony 2016–2017".
- Autor dzienników pn. „Dziennik z niełatwych czasów" publikowanych od sierpnia 2017 w Dzienniku Teatralnym.
Mąż Anny Dymnej.
Nagrody i odznaczenia:
1992 - Nagroda Rektora Akademii Teatralnej w Warszawie za szczególne osiągnięcia dydaktyczno-wychowawcze
1998 - Złota Maska (Kraków) dla najlepszego spektaklu roku 1997 w plebiscycie publiczności Krakowa dla przedstawienia "Pan Jowialski" w Teatrze Ludowym w Nowej Hucie
1998 - Opole - XXIII OKT - nagroda za reżyserię przedstawinenia "Pan Jowialski" Aleksandra Fredry w Teatrze Ludowym w Nowej Hucie
2002 - Zasłużony Działacz Kultury
2002 - Żenada 2001 - dla "Pastorałki na nowy wiek" w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie w plebiscycie "Gazety Wyborczej" w Krakowie
2003 - Nagroda im. Stanisława Pruszyńskiego za wkład pracy społecznej w organizację dorocznych Festiwali Twórczości Osób Niepełno-sprawnych "Albertiana"
2003 - Złoty Krzyż Zasługi
2005 - Srebrny Medal Gloria Artis-Zasłużony Kulturze
2009 - Odznaka Honoris Gratia (Kraków)
2009 - Warszawa - Nagroda I stopnia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za osiągnięcia artystyczne
2010 - Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
2011 - Medal Komisji Edukacji Narodowej
2012 - Kraków - tytuł Człowieka Roku w plebiscycie "Gazety Krakowskiej" za Krakowski Salon Poezji
2013 - Sopot - XIII Festiwal Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej - wyróżnienie za rolę Narratora w słuchowisku "Wesele (akt II)" w reż. Andrzeja Seweryna
2015 - Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
2016 - Nagroda Krakowska Książka Miesiąca za autobiografię "Podróż do kresu pamięci"
2017 - Medal św. Brata Alberta
Żdódło: Wikipedia, Teatr Słowackiego w Krakowie, E-teatr
