Leszek Kolankiewicz (1954)

Prof. dr hab. Profesor w Zakładzie Teatru i Widowisk IKP, którym kierował w l. 2003–2009. Prowadzi badania nad widowiskami kulturowymi, szczególnie obrzędami kultów transowych, nad performansami społecznymi i nad przedstawieniami teatralnymi, zwłaszcza awangardowymi i neoawangardowymi. W swoich badaniach kulturoznawczych łączy metody antropologii widowisk, performatyki oraz nauki o teatrze.

Stopień doktora nauk humanistycznych uzyskał w 1987 r. na podstawie rozprawy Poszukiwania etnologiczne współczesnej awangardy teatralnej (część opublikowana w 1988 r. pt. Święty Artaud, Nagroda Funduszu Literatury i Nagroda indywidualna Ministra Edukacji Narodowej 1989); stopień doktora habilitowanego – w 2001 r. na podstawie książki Dziady. Teatr święta zmarłych (książka wydana w 1999 r., Nagroda indywidualna Ministra Edukacji Narodowej i Sportu 2002). W 2004 r. otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych nadany przez Prezydenta RP.

Członek Centralnej Komisji do spraw Stopni i Tytułów oraz Polskiego Komitetu do spraw UNESCO. Przewodniczący Rady Naukowej IKP. Członek Rady Wydziału Polonistyki UW (od 2001 r.), członek Rady Naukowej Centrum Języka Polskiego i Kultury Polskiej dla Cudzoziemców „Polonicum" na UW (od 2016 r.). Członek Komitetu Nauk o Kulturze PAN (od 2004 r.) – w l. 2007–2011 jego przewodniczący, w l. 2011–2015 członek Prezydium, od 2017 r. przewodniczący Zespołu ds. nowej ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. W l. 2007–2011 członek Komitetu Nauk o Sztuce PAN. W l. 2009–2010 członek Zespołu Integracyjno-Eksperckiego Nauk o Kulturze i Sztuce PAN. W l. 2002–2014 członek Rady Naukowej Instytutu Sztuki PAN. W l. 2010–2012 przewodniczący Zespołu ds. niematerialnego dziedzictwa kulturowego w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego; w l. 2011–2013 członek Rady Programowej Narodowego Instytutu Dziedzictwa. Członek Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego (od 2002 r.), w l. 2002–2005 przewodniczący Komisji Rewizyjnej, w l. 2005–2009 II wiceprezes Zarządu Głównego, w l. 2009–2013 członek Rady Programowej Zarządu Głównego, członek Rad Programowych I i II Zjazdu PTK.

Członek zespołu naukowego International School of Theatre Anthropology. Członek Polskiego Towarzystwa Badań Teatralnych, w l. 2006–2012 członek Polskiego Towarzystwa Historyków Teatru.

Członek rad naukowych, programowych, redakcyjnych i wydawniczych „Dialogu", „Didaskaliów. Gazety Teatralnej",„Pamiętnika Teatralnego", „Przeglądu Filozoficzno-Literackiego", „Przeglądu Kulturoznawczego",serii Biblioteca Teatrale (Rzym), serii Biblioteka Laboratorium Myśli Muzycznej (Poznań).

W l. 2005–2012 dyrektor, w l. 1998–2002 zastępca dyrektora Instytutu Kultury Polskiej na Wydziale Polonistyki UW.

W l. 2012–2016 professeur associé (profesor nadzwyczajny) na UFR d'Études slaves (Wydziale Slawistyki) i dyrektor Centre de civilisation polonaise (Ośrodka Kultury Polskiej) na Université Paris-Sorbonne.

W l. 1993–2012 pracownik Wydziału Wiedzy o Teatrze w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie.

W l. 2010–2013 członek zespołu European Collected Library of Artistic Performance (ECLAP); w l. 2012–2017 kierownik grantu Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki „Wytwarzanie i analiza źródeł w sztukach wykonawczych" (11H 11 017080).

Autor książek:

Na drodze do kultury czynnej. O działalności instytutu Grotowskiego Teatr Laboratorium w latach 1970–1977 (1978); On the Road to Active Culture: The Activities of Grotowski's Theatre Laboratory Institute in the Years 1970–1977 (1979);
Święty Artaud (dwa wydania: 1988, 2001, Nagroda Funduszu Literatury oraz Nagroda indywidualna Ministra Edukacji Narodowej 1989)
Samba z bogami. Opowieść antropologiczna (trzy wydania: 1995, 2007, 2016);
Dziady. Teatr święta zmarłych (1999, Nagroda indywidualna Ministra Edukacji Narodowej i Sportu 2002);
Wielki mały wóz (2001, Nagroda Polskiego Ośrodka International Theatre Institute z okazji 42. Międzynarodo­wego Dnia Teatru Teatralna Książka Roku 2002);
Swit kulturnych dijstw (2009).

Wypromował 6 doktorów i 136 magistrów.

Odznaczony m.in. Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Medalem 200-lecia Uniwersytetu Warszawskiego.