Łysak reżyseruje Szekspira w PWST
"Ryszard III. Fragmenty" - reż. Paweł Łysak - Teatr PWSTTeatr PWST rozpoczyna nowy rok akademicki premierą spektaklu dyplomowego studentów IV roku Wydziału Aktorskiego "Ryszard III. Fragmenty". Reżyserem spektaklu jest Paweł Łysak, dyrektor Teatru Polskiego w Bydgoszczy.
Spektakl jest przygotowany w ramach Programu Integracyjnego Uczelni Artystycznych Wrocławia współfinansowanego przez Miasto Wrocław.
"Ryszard III. Fragmenty" to opowieść o samotności i fascynacji, ustalaniu pierwszeństwa, świecie ludzi walczących o dominację, wielkich pozbawionych empatii. Historia przedstawia Ryszarda III jako tyrana oraz krwiożercze monstrum. Dopiero w ostatnich latach do Anglików dociera prawda o jego rządach. Obecnie większość historyków jest przekonana, że Ryszard III był znakomitym królem, który padł ofiarą niezwykle skutecznego czarnego PR Tudorów. Nie można jednak zapomnieć, że William Shakespeare tworzył obraz Ryszarda III w czasach panowania Elżbiety I Tudor, której to dziadek zabił Ryszarda pod Bosworth. Spektakl spróbuje udzielić odpowiedzi na pytanie, czy mechanizm władzy uległ zmianie, czy nadal steruje naszą pełną walki i okrucieństwa codziennością.
Ryszard III. Jak zmierzyć się z tą postacią- demonem? Brzydki, kaleki, niekochany i niezdolny do miłości, decyduje, że chce być nikczemnikiem.
Jego celem jest osiągnięcie korony i aby to osiągnąć, idzie po trupach. Wydaje się być pozbawiony empatii i poczucia winy. Jednak ci, co go otaczają, ulegają fascynacji nim. To świat ludzi walczących o dominację nad innymi, stado ustalające relacje pierwszeństwa, uczestnicy wyścigu, w którym na osiągnięcie zwycięstwa trzeba znaleźć odpowiedni, bardzo krótki moment.
Czym dla nas ten szekspirowski obraz świata może być dziś? Na ile wielki mechanizm nie zmienił się i nadal steruje naszą pełną walki i okrucieństwa codziennością? Ta gra trwa Wchodząc w nią, nie znamy jej reguł, lecz w szybko orientujemy się, że ktoś wygra, ale reszta przegra. Przeżyją jednak nie ci, o których myślimy. Dla każdego ważny jest człowiek, ale tylko po to, aby go wykorzystać. Nasza samotność jest bezgraniczna. Tak jak samotność Ryszarda
