Mała Literacka

Candy – kultowa, prześmiewcza powieść opublikowana po raz pierwszy w 1958 roku w Paryżu (m.in. ze względów cenzuralnych), w słynnym wydawnictwie Olympia Press, które wydawało także m. in. Vladimira Nabokova i Henry'ego Millera (Southern w Paryżu podpisał książkę pseudonimem Maxwell Kenton). Wydawca zapłacił wtedy autorom 500 dolarów. Awanturnicza fabuła tej erotycznej i komicznej książki, szydzącej m.in. z uczonych, ogrodników (sic!) lekarzy, mistyków i z cyganerii artystycznej oparta jest na motywach Kandyda Woltera, ale tytułową bohaterką jest u Southerna i Hoffenberga osiemnastoletnia dziewczyna, Candy Christian, a akcja rozgrywa się współcześnie (w latach pięćdziesiątych). Wydana przez wydawnictwo Putnam w USA (1964) Candy błyskawicznie stała się bestsellerem, zyskała uznanie krytyków i dobre recenzje. W roku 1968 powieść została sfilmowana przez Christiana Marquanda (pod tytułem Candy), a w roku 2006 „Playboy" uznał ją za jedną z „25 najseksowniejszych powieści wszechczasów".

Candy to niezwykle piękna i pociągająca, ale naiwna dziewczyna, w swoich poglądach na świat przypominająca nieco Justynę de Sade'a. Jej wrodzona dobroć, a także chęć i wola pomagania ludziom, którzy znaleźli się w poważnych tarapatach, narażają ją na różne komiczne kłopoty i wplątują bohaterkę w farsowe sytuacje seksualne, albowiem wszyscy mężczyźni w jej życiu - z jednym wyjątkiem - bez względu na wiek i łączące ich z Candy relacje, interesują się wyłącznie jej ciałem i pragną ją posiąść.
Z formalnego punktu widzenia powieść stylizowana jest na „awanturniczą powiastkę filozoficzną" – z morałem dowodzącym, że „nie wszystko jest najlepsze na tym nienajlepszym ze światów" – a jej fabuła zatacza koło, kiedy Candy odnajduje w Lhasie swego ojca, który znika w tajemniczych i zabawnych okolicznościach na początku książki.

Candy można także uznać pod pewnym względem za powieść epistolograficzną – albowiem gdy powstawała, Southern mieszkał w Genewie, a Hoffenberg w Paryżu, współpraca autorów odbywała się więc listownie.

Obecnie powieść Southerna i Hoffenberga jest powszechnie uznawana za jeden z beletrystycznych tekstów założycielskich kontrkultury, wymierzonych przeciwko seksizmowi, obłudzie i konformizmowi kapitalistycznego społeczeństwa.

Wszystko się spieprzyło, ale chyba będzie lepiej – jedna z najważniejszych powieści amerykańskich lat 60, wydana w 1966 roku przez Random House. Zabawny i przenikliwy obraz uniwersyteckiego campusu ogarniętego rebelianckim wrzeniem. Psychodeliczna podróż przez świat, w którym jak w alchemicznym tyglu zmieszane są erotyka i narkotyki, gargantuiczne obżarstwo i asceza, nauka i rewolucja, kłamstwo i prawda. Komiczna i pikarejska akcja tej powieści, opartej na osobistych doświadczeniach autora z czasów studiów i z licznych podróży, rozgrywa się na Zachodzie USA, na ogarniętej rewolucją Kubie i na pewnym uniwersytecie w stanie Nowy Jork. Główny bohater, porte parole autora, nosi znaczące, nieco go alienujące i przywodzące na myśl Yossariana z Paragrafu 22 nazwisko: Gnossos Pappadopoulis – i nie jest to jedyne podobieństwo do arcydzieła Josepha Hellera.

dr Justyna Stępień – anglistka, badaczka kultury popularnej, adiunkt Katedry Filologii Angielskiej Uniwersytetu Szczecińskiego, wykładowczyni Międzynarodowych Studiów Kulturowych Uniwersytetu Łódzkiego. Jej rozprawa doktorska poświęcona była brytyjskiemu pop-artowi w kontekście zmian społeczno-kulturowych lat sześćdziesiątych. Jako dydaktyk prowadzi zajęcia poświęcone m.in. przemianom subkulturowym oraz kulturowym kontekstom swingującego Londynu. W pracy badawczej zajmuje się teoriami podmiotowości oraz zagadnieniem marginalności w kulturze popularnej.

dr Maciej Świerkocki – pisarz, scenarzysta, krytyk literacki, tłumacz literatury anglojęzycznej, w latach 1987-2011 wykładowca na Wydziale Filologicznym UŁ. Autor 4 powieści (m.in. Ziemia obiecana raz jeszcze, 1993), książek krytycznoliterackich (m.in. Echa postmodernizmu, 2010), scenariuszy filmowych (m.in. Tam i powrotem, 2001, Sekcja 998, 2006) i blisko 60 przekładów książkowych z języka angielskiego (m.in. dzieł H. Millera, J. Kerouaca, C. McCarthy'ego, J. Bartha, A. Carter, J. Updike'a, J. Irvinga, M. Fabera, P. Smith, R. Gravesa i R. Hughesa). Współpracownik „Odry", „Literatury na świecie" i wielu innych czasopism literackich. Pomysłodawca i współredaktor (z J. Jarniewiczem) serii Twarze kontrkultury (Wyd. Officyna). Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Polskiej Akademii Filmowej, członek honorowy Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury. Pierwszy Polak zasiadający w jury prestiżowego międzynarodowego konkursu literackiego Dublin IMPAC International Literary Award 2014.

Tomasz Kłoszewski – teatrolog, tłumacz, scenarzysta. Pracował jako copywriter w polskich i międzynarodowych agencjach reklamowych, oraz redaktor i producent kreatywny. Współpracował przy realizacji wielu filmów dokumentalnych i seriali. Tłumaczył pozycje z języka francuskiego i angielskiego, w tym klasykę literatury dziecięcej jak Smerfy, 101 dalmatyńczyków czy Lassie wróć.