Marzyciele - historia prawdziwa!

"Marzyciele. Historia miejscami prawdziwa" - reż. Małgorzata Jakubowska - Akademia Sztuk Teatralnych im. St. Wyspiańskiego w Krakowie

Tegoroczne Forum Młodej Reżyserii z uwagi na sytuację epidemiologiczną w kraju zostało przeniesione na platformę zdalną. Spektakle konkursowe młodych twórców były transmitowane w dniach 13-17.05 w serwisie internetowym PlayKraków - platforma VOD miasta Krakowa.

"Marzyciele. Historia miejscami prawdziwa" to spektakl konkursowy FMR wystawiony przez reżyserkę Małgorzatę Jakubowską - studentkę Wydziału Reżyserii Dramatu w Akademii Sztuk Teatralnych im. St. Wyspiańskiego w Krakowie. "Marzycieli" zrealizowano w oparciu o prawdziwe historie ludzi dotkniętych problemem bezdomności i wyobcowania społecznego. Jakubowska w trakcie prowadzenia warsztatów artystycznych dla osób bezdomnych wsłuchiwała się z zaangażowaniem w osobiste przeżycia i relacje uczestników, tak by móc przełożyć je na deski teatru i stworzyć teatralną opowieść o ukrytych nadziejach, bólu, samotności i niespełnionych marzeniach.

Bezdomność jako problem społeczny jest obecnie szeroko rozumiany. Dotyka wielu osób, pozostawionych samym sobie w obliczu tragedii życiowych, uzależnień, utraty pracy czy członków rodziny. Brak bezpiecznej przystani, przestrzenii do codziennego funkcjonowania wpływa na człowieka często autodestrukcyjnie. Bezdomność definiowana jest z perspektywy fizycznego braku posiadania domu, mieszkania, budynku, w którym człowiek egzystuje. Barbara Moraczewska podkreśla, że "Bezdomność wydaje się być szczególnie bolesnym zjawiskiem, gdyż człowiek, którego ona dotyczy, pozostając bez dachu nad głową, funkcjonuje bez przestrzeni, w której może się schronić przed trudnymi życiowymi sytuacjami" 1). Jakubowska zrealizowała spektakl w estetyce minimalistycznej, na tradycyjnej i ubogiej w rekwizyty scenie. Na środku usytuowano rząd krzeseł, co przypominało poczekalnię na dworcu lub w przytułku.

Moment, w którym Staszek (Michał Balicki), Jola (Monika Pawlicka) i Zośka (Martyna Krzysztofik) zaczynają rozmawiać o utraconych nadziejach, niespełnionych marzeniach i planach, otwiera przed widzami pewnego rodzaju mentalną przestrzeń, w której bezdomność i samotność nabiera wielu znaczeń. Aktorzy nie odgrywają swych ról odtwórczo, ale współuczestniczą w akcie kreacji bohaterów i rzeczywistości, w jakiej się znajdują. Sprawiają, że historia płynąca ze sceny staje się bardzo wyrazista, prawdziwa i bliższa odbiorcy.

Poszukujący akceptacji, bliskości z drugim człowiekiem, pragnący bycia potrzebnym, widzianym, docenianym - tytułowi marzyciele za pomocą własnej wyobraźni, na granicy jawy i snu, przenoszą się w miejsca dające poczucie pozornego spełnienia. Jakubowska stworzyła historię wiarygodną, prawdziwą, zainspirowaną życiem ludzi, z którymi mogła porozmawiać w realnym życiu, poznać ich losy podczas prowadzonych przez siebie warsztatów.

Spektakl został zrealizowany również w formie filmowej. Materiał dostępny jest w serwisie Youtube pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=q20sbFuHvWk. Taka forma przedstawienia może stanowić otwarte pole do dyskusji społecznej, do podjęcia refleksji nad problemem bezdomności, odrzucenia, osamotnienia. Twórcy młodego pokolenia niewątpliwe kształtują wrażliwość artystyczną odbiorców, wpływają na charakter odbioru sztuki. Poprzez różnego rodzaju projekty społeczne, teatr XXI wieku poszerza swoją misję i stara się odpowiadać na problemy rzeczywistości, w jakiej egzystujemy. Te działania mają na celu wywołać potrzebę dialogu i poczucia wspólnotowości.

1) B. Moraczewska, Bezdomność. Definicja, problemy, rozwiązania obecne oraz historyczne odwołanie do ludzi luźnych,
http://www.gwsh.gda.pl/uploads/oryginal/3/3/5a4a8_113-128_Moraczewska.pdf, dostęp: 25.05.2021.

 

Sinitta Kazek
Dziennik Teatralny Kraków
29 maja 2021

Książka tygodnia

Teatr, który nadchodzi
Wydawnictwo słowo/obraz terytoria Sp. z o.o.
Dariusz Kosiński

Trailer tygodnia

La Phazz
Julieta Gascón i Jose Antonio Puchades
W "La Phazz" udało się twórcom z "La ...