Między iluzją a rzeczywistością

"Stój! Nie ruszaj się!" - reż. Bogusław Kierc - Teatr Lalek Banialuka

Przedstawieniem Stój! Nie ruszaj się! Teatr Lalek Banialuka kontynuuje cykl prezentacji teatralnych adresowanych do młodzieży gimnazjalnej i szkół średnich, otwarcie mówiących o skomplikowanych kwestiach współczesnego świata

"Stój! Nie ruszaj się!" podejmuje wątki pokazane wcześniej w poruszającym spektaklu „W beczce chowany”, stanowiąc niejako dalszy ciąg rozważań o miejscu dziecka w rodzinie. Bogusław Kierc analizuje szczególnie wnikliwie takie relacje, w których dziecko zanurzone jest w kompletnie niezrozumiałym, rodzicielskim, a paradoksalnie złowrogim świecie, krzywdzone poprzez zepchnięcie w samotność i izolację. To sztuka o pragnieniu porozumienia i jednoczesnej głębokiej niemożności osiągnięcia go przez ludzi tworzących rodzinę. Pomiędzy bohaterami toczą się nieustanne, bolesne gry zastępujące normalne relacje, a dziecko zmuszone jest do funkcjonowania w swoistej opozycji. Jest głęboko zranione, ale to cierpienie zdaje się nie dotyczyć nikogo poza nim samym. Dlatego Dziecko nosi w sobie pragnienie samounicestwieniaa jego tragedią jest fakt, iż nikt nie stara się go powstrzymać.

Desperacki krok Dziecka rozegrany jest w sferze niedopowiedzeń, spektakl bowiem nieustannie balansuje między iluzją a rzeczywistością.

"Stój! Nie ruszaj się!" to przede wszystkim poetycka wizja autorska, gdzie podstawowym środkiem wyrazu jest metafora, kreująca aurę umiejętnie stopniowanej tajemnicy. Materia spektaklu zbudowana jest w sposób oszczędny, ale niezmiernie wyrazisty. Na plan pierwszy wysuwa się przejmująca gra aktorów wraz z partnersko współistniejącymi lalkami, tworząc złożony, bogaty świat sceniczny. Celowo wytwarzane wrażenie swoistego niedomknięcia, toczącej się, otwartej próby teatralnej pozwala zawrzeć głębokie treści w symbolice znaczących niedopowiedzeń. Mocną stroną spektaklu jest widowiskowy ruch sceniczny, który równorzędnie konstruuje fabułę, efektownie uzupełniając słowo.

Ascetyczna scenografia, kameralna muzyka i niewielki zespół aktorów tworzą przedstawienie skupione, intymne, dojrzałe i bardzo osobiste.

Anita Pala
Materiały Teatru
24 marca 2010

Książka tygodnia

Teatr, który nadchodzi
Wydawnictwo słowo/obraz terytoria Sp. z o.o.
Dariusz Kosiński

Trailer tygodnia

La Phazz
Julieta Gascón i Jose Antonio Puchades
W "La Phazz" udało się twórcom z "La ...