Moc wigilijnej magii

Scenografia spektaklu jest bardzo minimalistyczna, wydaje się wręcz być pusta i smutna, tak samo jak serce Ebenezera Scrooge'a. Na scenie widać dwa stoły, parę krzeseł, wielki ekran będący ścianą, na której w trakcie trwania akcji spektaklu, wyświetlane są liczne zdjęcia i obrazy oraz małą wnękę w ścianie z pojedynczym łóżkiem stanowiącą sypialnię głównego bohatera. Dodatkowo w samym rogu sceny stoi jedna, samotna, nieprzybrana choinka, która swoją obecnością stara się wprowadzić w ten zimny krajobraz trochę świątecznego ducha.

Samemu spektaklowi przewodzi nie kto inny, jak jego twórca- Charles Dickens, stanowi on łącznik pomiędzy widownią a aktorami. Jako jedyny przełamuje czwartą ścianę, zaprasza wszystkich do wspólnego śpiewania kolęd, wyciąga na scenę kolejne postaci oraz rozwija ich historię, jednym słowem na naszych oczach porusza do życia cały ten świat, który tak dobrze przecież znamy.

Inni bohaterowie pojawiający się w spektaklu zamknięci są w wymyślonym przez autora świecie, gdzie w dobrze znanych nam rolach odgrywają zaplanowaną historię. Opowiadają nam o samotnym mężczyźnie, który dawno stracił sens i radość życia, a jedyne o czym ciągle myślał to praca i pieniądze. Taki właśnie był Scrooge: chciwy, egoistyczny, zgorzkniały i samolubny. Dlatego by naprawić jego zepsute serce w ten magiczny wigilijny wieczór odwiedzają go trzy duchy, które pokazują mu jakie było, jest i może być jego życie. Pod wpływem tego niecodziennego spotkania główny bohater postanawia się zmienić. Ale czy to na pewno była to zasługa duchów? Czy w magicznej przemianie naprawdę maczały palce siły nadprzyrodzone? Czy może cała magia i klucz do przemiany tkwił w działaniach osób którym na prawdę na Ebenezerze zależało?

Teatr Zagłębia w swoim spektaklu niesie przekaz, ż magia przemiany Schrooge'a tkwiła w otaczających go ludziach, tych, których ignorował, zbywał i nie doceniał przez lata. Kiedy on przez cały ten czas zamykał na nich swoje serce, pragnął wyrzucić ich ze swojego życia, oni trwali przy nim w nadziei, że chociaż na starość będzie w stanie się zmienić. Pragnęli mieć go w swoim życiu tak bardzo, że w ostateczności postanowili pokazać mu co tak naprawdę traci kontynuując swoje życie takim jak było ono dotychczas.

Jego spotkania z duchami, długie rozmowy i liczne retrospekcje mogły być jawą lub może były tylko sem, ale z całą pewnością działania podjęte przez bliskich głównego bohatera poruszyły jego zgorzkniałe serce.

Mówi się, że świąteczny czas jest czasem magicznym, czasem przemian i działania dobrych duchów, nie można jednak zapominać o tym, że to nie tylko siły nadprzyrodzone ale przede wszystkim my, ludzie, wpływamy na ten niesamowity czas. To od nas bowiem zależy czy dobroć naszego serca, chęć niesienia pomocy, miłości i zrozumienia zagości w naszych domach.

Warto jest starać się by przy wigilijnym stole zasiąść ze wszystkimi bliskimi naszemu sercu osobami. Przekaz sztuki jest za tem bardzo prosty, choć często zapominany: sami tworzymy magię, która porusza nasze życia. Tylko od nas zależy czy nasze życie przepełnione będzie miłością i radością, czy może pochłonie je samotność i smutek.

Bo przecież każdy przy dobrych intencjach ma siłę zmiany kawałka świata na lepszy, nawrócenia kogoś, kto wydawał się już dawno stracony i tchnięcia magii w nasze życie; nie tylko od święta.

Tego nam życzą ze sceny aktorzy i aktorki Teatru Zagłębia w Sosnowcu, i tego powinniśmy życzyć sobie wszyscy nawzajem. Ciepła, zrozumienia i jedności w Święta Bożego Narodzenia.