Monodram Grażyny Barszczewskiej
„Kochany, najukochańszy...” - aut. Wiesław Myśliwski - reż. Magda Umer - Teatr Polski w WarszawieZbliża się kolejna premiera Teatru Polskiego. 26 września na Scenie Kameralnej zobaczymy spektakl „Kochany, najukochańszy..." na podstawie „Ostatniego rozdania" Wiesława Myśliwskiego w reż. Magdy Umer.
„Kochany, najukochańszy..." to opowieść „o tym, co najważniejsze" – o miłości bezgranicznej, bezwarunkowej, miłości czystej, choć zmysłowej, miłości nieoczekującej wzajemności. Miłości najcenniejszej do kogoś najdroższego, najukochańszego.
Bohaterka spektaklu – Maria wprowadza widzów do intymnego świata dojrzałej kobiety, poszukującej prawdy o sobie, o swoich uczuciach i potrzebach.
Opracowany przez Grażynę Barszczewską monodram „Kochany, najukochańszy..." jest adaptacją wybitnej powieści Wiesława Myśliwskiego „Ostatnie rozdanie".
__
Grażyna Barszczewska - aktorka filmowa, teatralna, telewizyjna, radiowa oraz kabaretowa, reżyserka teatralna i piosenkarka.
Wiesław Myśliwski - twórca przywracający wiarę w sens i wartość prawdziwej literatury. Jego powieści wynikają z głębokiej wewnętrznej potrzeby wyrażenia – i równocześnie poznania – prawdy o ludzkim losie, przeznaczeniu, przemijalności, pamięci, miłości, sensie istnienia.
"Ostatnie rozdanie" - kolejne prozatorskie arcydzieło, na które czekaliśmy kilka lat. Myśliwski publikuje rzadko, pisze długo, zgodnie z przeświadczeniem, że „pisać książki powinno się dopiero, gdy człowiek naprawdę czuje, że nie ma już żadnego innego wyjścia (...), wtedy kiedy jest się przekonanym, że ma się coś naprawdę do powiedzenia komuś drugiemu".
"Ostatnie rozdanie" to dzieło „totalne", które chce objąć całość ludzkiego doświadczenia, dotknąć tajemnicy bytu. Jest zachętą do myślenia, nie poucza, nie moralizuje i nie ocenia. Pokazuje życie z jego dobrymi i złymi stronami. To powieść filozoficzna i wielowymiarowa, której tematem jest człowiek i ludzki los zawieszony między przypadkiem a koniecznością. Perfekcyjnie skonstruowana, zachęca do lektury wielokrotnej – przy każdej pozwalając odkryć jej nowe wymiary i perspektywy. Żywioł opowieści sprawia, że czytelnik zatapia się w niej i oddaje się jej zniewalającemu nurtowi.
__
W spektaklu wykorzystano malarstwo Stanisława Baja.
Premiera 26 września 2024, Teatr Polski w Warszawie, Scena Kameralna im. Sławomira Mrożka
